In de zomer van 1985 huurden wij voor het eerst een vakantiewoning in de Maremma, een etage in een afgelegen oud herenhuis aan de rand van een bos waar toen nog wilde paarden rondzworven en waar een onbedorven en meestal verlaten strand bijna om de hoek lag. Het lag ook vlakbij Orbetello, Monte Argentario en Porto Ercole.

De benedenverdieping werd bewoond door een boer, we kwamen er niet achter gekomen of hij ook eigenaar was. In die tijd en die streek waren buitenlanders nog vreemde eenden, hoewel onze eigen Beatrix het restaurantje een paar km verderop in Talamone net als wij ook ontdekt had (vertelde men ter plaatse).

Het bleef niet bij die ene keer, want een jaar later zaten we in een appartement van vrienden aan het meer van Varese en ik herinner me ook huizen en appartementen die we huurden in Umbria en in Toscane. Of die keer toen we in de Val Gardena op wintersport waren met twee families en aanhang.

Een vakantiehuis geeft je de ruimte

Het was niet zozeer om de prijs dat we als familie een vakantiehuis verkozen boven een hotel, het was vooral de ruimte en de vrijheid, die toen de kinderen wat ouder waren ons in staat stelde om heerlijk buiten de deur te eten en zolang we maar zorgden dat er voldoende pizza in huis was vermaakte de jeugd zich liever aan het zwembad en in de tuin. De kinderen ieder hun eigen kamer, waar ze, tot we weer naar huis gingen, hun kleren niet bij elkaar hoefden te rapen. Ook de hond vermaakte zich op zijn manier, hoewel die egel toch niet de soort bal was waar hij gewoonlijk mee speelde en sprong hij als  we niet keken toch in het zwembad.

Na een aantal jaren weet je wat voor huis je zoekt, en als je vroeg boekt kan je het bijna volmaakte huis wel vinden. Wij keken nooit op streek, want overal in Italië is het mooi, anders, maar zeker zo interessant. Zo ontdekten we in Umbria de watervallen van Marmore en vonden we in Marche talloze outlets waar mijn man in mijn ogen een vreselijke pak kocht waar hij jaren nadien in Nederland nog mee liep te pronken. Ergens, ik weet al niet eens meer waar, maar ik denk dat we toen in een vakantiewoning in Toscane zaten, kocht ik een hele lading terracotta plantenbakken die de auto veel te zwaar maakte, hoewel nog niet zo zwaar als toen we uit Trentino een houten vat met witte Müller Thurgau wijn mee naar huis sleepten, toen we in de wijnstreek iets ten noorden van het Gardameer verbleven.

Waarom we Italië prefereerden boven andere landen voor het huren van een vakantiewoning was vooral om de maat van de woningen, de kamers zijn meestal groter, vooral op het platte land en de keukens zijn niet alleen op het koken van een ei ingericht of het opwarmen van een kant en klare maaltijd in de magnetron.