Stedenreizen

Turijn stond al lange tijd op ons lijstje voor een bezoek, we waren dan ook blij verrast toen we kennis maakten met het historisch centrum. We passeerden de ene buitenwijk na de andere en het autoverkeer is druk. Ondanks dat het wel schoon is op straat, zien de woonwijken er enigszins wat troosteloos uit. Maar wanneer het centro storico steeds dichterbij komt worden de gebouwen mooier. Elegante huizen pronken langs brede lanen. We parkeren de auto in een van de goed aangeven parkeergarages en wandelen het centrum binnen.

Het is een verademing dat het centro storico autovrij is. Het drukke geluid van het autoverkeer is nagenoeg weg en wandelen in de richting van Caffè Baratti waar we Elisabeth van Dolcevia ontmoeten, die vandaag onze gids is. In een schitterende ambiance van dit historische caffè proeven we voor de eerste keer een van de beroemde lokale specialiteiten. Want wie Turijn bezoekt moet zeker een kop warme chocolade proeven. Geloof ons, een betere zal je niet snel ergens anders krijgen.

Het straatbeeld van het centrum is totaal anders dan dat van de buitenwijken. Brede straten leiden naar mooie pleinen die weer op hun beurt worden omringd door schitterende palazzo’s. De lange en rijke geschiedenis is terug te zien aan de gevels. Het was de machtige Savoy familie uit de 17^e eeuw die grotendeels verantwoordelijk waren voor het rijke erfgoed van Turijn.

Turijn heeft van alles te bieden en als je net als wij, een brede interesse hebt in verschillende bezienswaardigheden dan is deze stad absoluut de moeite waard. Verspreid door het centrum staan indrukwekkende gebouwen te pronken. Wij waren onder de indruk van de enorme Mole Antonelliana. Vaak gezien op foto’s waarvan het dak hoog boven de stad uittorent en zo bepalend is voor de skyline van Turijn. Maar als je ernaast staat zie je pas werkelijke hoe groot en hoe mooi de architectuur van het gebouw is.

Een wandeling langs de Po brengt ons bij Parco Medioevale en het Parco del Valentino. Het is een aangename afwisseling dit aangelegde groene stadspark. Het naastgelegen ‘middeleeuws dorpje’ is een fantasiewereld dat uit een kasteel en ambachtswinkeltjes bestaat. Toch heeft de borgo iets bijzonders, zeker voor mensen net als wij die van mooie oude Italiaanse dorpjes houden. Vanaf verschillende punten kijken we uit over de rivier en genieten van het aangename zonnetje dat ons opwarmt.

Onze volgende bestemming is het Museo Nazionale dell’Automobile waar we onze ogen uitkijken. Het is een grote tentoonstelling van antieke en klassieke auto’s. De een nog mooier dan de ander. Hier wordt de geschiedenis van de Italiaanse auto verteld. En hoe kan het ook anders, want Turijn is natuurlijk de thuisbasis van de Fiat en Lancia. We hebben maar kort de tijd, want het liefst zouden we hier de hele dag wel door kunnen brengen.

Helaas staat Turijn niet op ieders lijstje voor een stedenbezoek, ondanks dat deze stad veel te bieden heeft. Zeker als je van kunst en cultuur houdt. Er is namelijk een groot aanbod aan diverse musea en de autovrije binnenstad is overzichtelijk. Wij hebben nog lang niet alles gezien en zijn zeker voornemens om snel weer eens terug te keren naar deze bruisende stad, want vandaag zijn we hier voor de Salone del Gusto.

Terra Madre Salone del Gusto

Terra Madre Salone del Gusto is het grootste internationale evenement gewijd aan goed, schoon en eerlijk voedsel, voedselpolitiek, duurzame landbouw en milieu. Het tweejaarlijkse evenement verwelkomt honderden exposanten en honderdduizenden bezoekers uit heel Italië en de wereld. Terra Madre Salone del Gusto wordt georganiseerd door Slow Food, een internationale non-profit vereniging gevestigd in Bra Italië, de stad Turijn en de regio Piëmonte. Het thema dit jaar is regeneratie en hoe samen de toekomst van voedsel kan worden vormgeven. Natuurlijk waren wij erbij, want dit laten we niet aan ons voorbij gaan.

Parco Dora

Over regeneratie gesproken: Terra Madre Solone del Gusto vindt plaats in Parco Dora. Het is een postindustrieel openluchtpark waar vroeger een oude staalfabriek en de Turijnse fabrieken Ferriere, Fiat, Michelin, Savigliano en Paracchi waren gevestigd. Pilaren en het dak zijn intact gebleven. Het gebied werd gekenmerkt door sterke industrialisatie dankzij de nabijheid van een spoorlijn en een zijrivier van de Po, de Dora. Aan deze zijrivier dankt het park zijn huidige naam ‘Parco Dora’. Architect Jean-Pierre Buffi en landschapsarchitect Andreas Kipar kregen de opdracht om van het gebied, bestaande uit vijf kavels, een postindustrieel openluchtpark te maken. In dit ‘regeneratieve’ park werd van 22 t/m 26 september 2022 Terra Madre Salone del Gusto gehouden. Met zijn 456.000 vierkante meter behoort het park nu tot een van de grootste groene longen, na het Pellerinapark, van de stad Turijn. Dat is nog eens regenereren!

Hoe het ook alweer allemaal begon

De Slow Food beweging werd in 1999 gelanceerd. Het heeft altijd de bescherming van de biodiversiteit centraal gesteld in haar projecten, met als doel de buitengewone rijkdommen van onze planeet te beschermen. Natuurlijk staat Italië bekend om zijn overvloed aan ambachtelijk voedsel geproduceerd op traditionele wijze. Tot op de dag van vandaag worden projecten ondersteund van kleinschalige traditionele voedselproducties die dreigen te verdwijnen. Oude verwerkingstechnieken worden weer tot leven gebracht en inheemse veerassen, maar ook fruit- en groenterassen, die met uitsterven worden bedreigd, krijgen de aandacht.

Slow-Food projecten, zogenoemde ‘Presedia’, waarvan er momenteel meer dan 600 in 79 landen bestaan, komen er meer dan 350 uit Italië.

Naast al het lekkers van Italiaanse bodem, is het misschien leuk te weten dat ook Nederland aanwezig was met traditionele vissers van de Waddenzee en mosterd gemaakt op traditionele wijze. Verder was Frankrijk vertegenwoordigt met Bretonse oesters, Aragon met Ballobar kappertjes en Ierland met rauwmelkse kazen. Het is slechts een kleine opsomming.

Slow Farming campagne

Naast tentoonstellingen en proeverijen waren er ook diverse lezingen. Een belangrijk thema waar de Slow Food beweging zich al lange tijd mee bezig houdt, is de relatie tussen mens, dier en aarde. Boeren, herders, kaasmakers, slagers, technici, koks en lokale burgers zijn betrokken bij verschillende projecten. De Slow Farming campagne is in het leven geroepen om diegene te steunen die de dieren met respect grootbrengen, zorg dragen voor de bodem, en de biodiversiteit van de weilanden en het landschap waarborgen.

De Slow Food beweging hamert niet alleen op de bescherming van ambachtelijke producten, maar ook om de consumptie te verminderen en voedselverspilling te voorkomen. Men moet stoppen met het massaal fokken van dieren voor de voedselindustrie en het leegvissen van de oceanen. Het is tijd om voor de natuur te zorgen en te herstellen wat beschadigd is.

Naast duurzamer produceren van voedsel en andere thema’s kwamen we natuurlijk ook voor al dat lekkers. Watertandend liepen we langs foodtrucks met het beste streetfood dat je tegen kunt komen in Italië. Alle regio’s waren vertegenwoordigd. Daarnaast waren er volop wijnbars aanwezig en stonden koks hun uiterste best te doen om van alles klaar te maken voor onvergetelijke proeverijen.