Op steenworp afstand van de Via del Corso en de Trevifontein, midden in de drukte van de hoofdstad die duizenden toeristen en Romeinen dagelijks doorkruisen, staat Galleria Sciarra een parel van Art Nouveau stijl. De 19de eeuwse kunstenaar die verantwoordelijk was voor de gevel decoraties zouden we met de woordkeus van vandaag kunnen omschrijven als een streetartist vergelijkbaar met Banksy.
Vergelijk nu hotelprijzen in Rome
Het was eigenlijk dankzij een vriendin dat ik er op attent gemaakt werd. Het kantoor van haar man keek namelijk direct uit op deze beeldschone galerij en zo ontdekte ik dit unieke Art Nouveau plekje in hartje Rome. Op weg naar mijn werk liep ik er dagelijks doorheen. Ok, je moest er vijf minuten voor omlopen, maar de omweg was het zeker waard. Zo verrassend, als je door de oude straatjes van het Trevi-district loopt en plots in de Via Marco Minghetti of op het Piazza dell'Oratorio dit Art Nouveau spektakel aanschouwt. De galleria maakt deel uit van het Palazzo Sciarra Colonna di Carbognano, zoals het gebouw officieel heet en dat sinds 1970 eigendom is van de Cassa di Risparmio di Roma. Hier is trouwens ook een deel van het Museo Fondazione Roma gehuistvest, naast het Palazzo Cipolla, waar het andere deel van het museum zit.
Un po 'di storia, een beetje geschiedenis
Palazzo Sciarra werd in de 16de eeuw door de familie Sciarra (een tak van de meer bekende Colonna familie) in een late Renaissance stijl gebouwd. De Colonna’s bezaten hier twee gebouwen: het Paleisje (Palazzetto) en het Onvolmaakt Paleis (Palazzo Imperfetto). De twee gebouwen werden in 1610 door de Milanese architect Flaminio Ponzio bij elkaar gevoegd. De façade stamt dan ook uit 1641, maar in de 18de eeuw werd het gebouw in opdracht van kardinaal Prospero Colonna door architect Luigi Van Vitelli drastisch aangepast aan de mode van die tijd. Tussen 1871 en 1898 werd het gebouw in opdracht van prins Maffeo Sciarra aanzienlijk verkleind. Galleria Sciarra is het werk van de architect Giulio De Angelis die ook verantwoordelijk was voor het Palazzo della Rinascente in Rome. De Angelis ontwierp een vierkante binnenplaats, bekroond door een ijzeren gewelf en versierd met gietijzeren kolommen bij de ingangen.
Een oude schildertechniek
De fresco’s werden gerealiseerd met een encaustiek techniek, een schildertechniek, waarbij pigmenten vermengd worden met hete bijenwas, hars en nog een paar stoffen, ze werden toevertrouwd aan de Romeinse schilder Giuseppe Cellini, onze streetartist uit de 19de eeuw. De fresco’s vertonen vooral figuren die de vrouwelijke deugden uit het leven van de 19de eeuw vertegenwoordigden en werden gezien als eerbetoon aan Carolina Colonna Sciarra, de moeder van Prins Maffeo.
Waar en wanneer
Ga vooral eens zelf een kijkje nemen. De galleria is geopend van maandag tot vrijdag van 9.00 tot 18.30 uur. Het is bereiken van de Via del Corso, 239 in Rome.
De Sciarra leenden ook hun naam aan een park
Het was dezelfde vriendin die mij ook liet kennis maken met Villa Sciarra, een romantisch park op de Gianicolo heuvel, waar zij zelf vaak ´s middags met de kinderen ging wandelen. Het ligt ingeklemd tussen de wijken Trastevere en Monteverde Vecchio en is zelfs voor veel Romeinen een volkomen onbekende plek. Een oase van rust, rijk aan prachtige oude bomen, waar vooral omwonenden even met hun hond wandelen of hun krantje lezen op een bankje in de schaduw van een grote boom.
Het verhaal van Villa Sciarra begint al vóór de Romeinse tijd toen zich op deze plaats nog een heiligdom bevond dat was gewijd aan de nimf Furrina. Tijdens de hoogtijdagen van het Romeinse rijk ontstonden er de beroemde Orti di Cesare, de keizerlijke tuinen, die vanaf Monteverde omlaag liepen in de richting van de Tiber.
In 1575 was het bisschop Innocenzo Malvasia die hier het Casino Malvasia liet bouwen. Vervolgens was het kardinaal Antonio Barberini die er in 1647 een privéboerderij van maakte dat zich uitstrekte over het gebied tussen Porta Portese en de Porta San Pancrazio. In 1710 werd de villa verkocht aan kardinaal Pietro Ottoboni die er drie aparte tuinen van maakte. In 1811 werd de villa weer eigendom van de familie Barberini want het kwam toen in handen van Cornelia Barberini, de vrouw van Giulio Cesare Colonna di Sciarra en zij was het die de villa haar huidige naam aan gaf.
Nog weer later, tijdens de veldslag tussen de troepen van Garibaldi en de Franse legers liep de villa veel schade op. En een jaar na de eenmaking van Italië ging de laatste Sciarra eigenaar, prins Maffeo Sciarra Colonna, failliet en werd het landgoed opgesplitst in meerdere percelen. Een groot deel ervan werd door de stad Rome bebouwd en is in gebruik als woonwijk.
De Amerikaanse diplomaat George Wurts en zijn vrouw Henrietta Tower waren in 1902 de laatste privé eigenaren van Villa Sciarra. Wurts was een groot tuinliefhebber en hij maakte er een botanische tuin van en bouwde bovendien een reusachtige ijzeren volière voor het fokken van witte pauwen. Het park werd versierd met sculpturen uit de 18de eeuw die afkomstig waren uit het Castello Visconti di Brignano d’Adda in Bergamo.
Beelden van Apollo en Daphne, de Fontana dei Vizi, de fontein der ondeugden, en de Fontana dei Putti, de fontein van de cherubijntjes versieren vandaag nog het park. Ook is de Esedra Arborea een fraai plekje, een halve cirkel met laurierstruiken waar 12 beeldhouwwerken de maanden van het jaar uitbeelden. Wurts overleed in 1928 en zijn vrouw schonk het park in 1932 aan Benito Mussolini op voorwaarde dat de Italiaanse staat er een openbaar park van zou maken.
Waar en wanneer
Het park van Villa Sciarra is open van 7.00 tot zonsondergang. Er zijn toegangen aan de Via Calandrelli en Via delle Mura Gianicolensi. De tram op Viale Trastevere heeft een halte bij het ministerie van Onderwijs. Daar neem je de eerste straat links (Via Dandolo) en ga je richting Via Calandrelli.
Excursie mogelijkheden in Rome
Vergelijk nu hotelprijzen in Rome