5 of 5 (27 Votes)
Het eiland Gaiole
Twee rotsen in zee verbonden door een smalle boogbrug

Er zijn maar weinigen die bij het zien van een boog, of het nu een triomfboog is of een boog die door weer en wind is ontstaan uit verwering en erosie, verder denken dan alleen de vorm die je zintuigen verrast.

De boog komt over de hele wereld voor en de vorm heeft architecten sinds mensenheugenis geïnspireerd. Het bleef en blijft nog steeds een uitdaging om symmetrie en zwaartekracht te overwinnen. Als je ooit zelf geprobeerd hebt iets te bouwen met een boog zal je zien dat er aardig wat kennis bij komt kijken.

In het hele voormalige Romeinse Rijk staan nog steeds prachtige bogen als getuigen van de Romeinse macht en architectonische vindingrijkheid. Misschien wel de best bewaarde is de Boog van Trajanus in Benevento, Italië: 1.900 jaar oud, 1 meter hoog en een afbeelding van Trajanus' triomftocht na de verovering van Dacia, samen met andere scènes uit het Romeinse leven.

Capri, de Arco Naturale

capr4

We gaan eerst naar het eiland Capri dat bekend staat om haar blauwe grotten, maar aan de andere kant van het eiland vind je een natuurlijke boog, die veel minder bekendheid heeft maar zeker zo bijzonder is, het staat bekend als de Arco Naturale, een kalkstenen boog die een brug vormt tussen twee rotsen. De boog begint om een klif en is 18 meter hoog en 12 meter breed, ontstaan in het Paleolithicum (dus ongeveer 2,5 miljoen jaar geleden), en maakte toen deel uit van een lang verdwenen grot.

capri3

Je kunt er alleen lopend komen. Er zijn twee wandelpaden, de meest schilderachtige route loopt langs de Faraglioni en langs de zuidoostelijke kustlijn van het eiland. Bereik je het hoogste punt dan word je wel beloond met een adembenemend uitzicht, je kunt de hele oostkust van Capri zien, het puntje van het schiereiland waar Sorrento ligt en de andere kleinere eilanden.

Boog van Trajanus in Benevento

Benevento

De Romeinen hadden het bouwen van bogen volledig onder de knie, ze bouwden er honderden te pas en te onpas door het ganse Romeinse rijk, er zijn er helaas nog maar een stuk of 50 overgebleven en de meesten ervan zijn aan een grondige restauratie toe.

Het best bewaarde is de Boog van Trajanus in Benevento. Deze werd tussen 114 en 117 door keizer Trajanus gebouwd om zijn overwinningen in Dacië (wat nu Roemenië en Moldavië is) te vieren en de inwijding van een nieuwe weg, de Via Traiana, die Benevento met Brindisi verbond, een alternatief voor de bestaande Via Appia die toen al te druk was geworden. Toen de Longobarden tijdens de Middeleeuwen de stad bestuurden, werd de boog onderdeel van de stadsmuren en diende als poort, bekend als Porta Aurea (Gouden Poort), maar de muren werden in 1850 afgebroken omdat paus Pius IX op bezoek kwam.

Benevento2

De kalkstenen boog is 15.6 meter hoog en 8.6 meter breed en bijna volledig intact, met behoud van zijn 1.900 jaar oude uiterlijk. Het heeft een aantal inscripties en reliëf versieringen die de triomftocht van Trajanus na de verovering van Dacië voorstellen, en andere beelden van de keizer, de senaat en het Romeinse volk. Verder staan er beelden van de Donau en Mesopotamië op en de Vier Jaargetijden.

De quadrifron boog van Janus in Rome

Rome2

De triomfboog in de vorm van een tetrapylon, ook wel in het Latijn quadrifron genoemd (letterlijk "vier fronten"), een oud Romeins monument in kubusvorm, met aan elk van de vier zijden een poort, meestal gebouwd op een kruispunt. Dit is het enige overgebleven bouwwerk van dit soort in Rome. Het bevindt zich aan de rand van het Forum Boarium, de vroegere veemarkt van het oude Rome. De boog werd in de 4e eeuw gebouwd met materialen van oudere gebouwen in de stad. Hij staat bekend als de Boog van Janus, maar heeft niets te maken met de Romeinse god van die naam, de naam is waarschijnlijk afkomstig van het Latijnse woord ianus afgeleid van de vierhoekige vorm met vier bogen.

Rome

Veel onderzoekers geloven dat de boog gewijd was aan keizer Constantijn of zijn zoon Constantius II. De achtenveertig nissen die zich in de boog bevinden waren waarschijnlijk ooit gevuld met standbeelden. Tijdens de Middeleeuwen werd de boog omgevormd tot een vesting en bleef zo tot 1830, toen men begon met de restauratie en het verwijderen van wat er in de middeleeuwse aan was toegevoegd. Jammer dat in de restaurateurs van toen ook delen verwijderden die origineel waren, maar waarvan gedacht werd dat ze middeleeuwse toevoegingen waren. Sinds 1993 is de binnenkant van de boog niet meer toegankelijk voor het publiek.

Het eiland Gaiola

Gaiole2

Net ten zuiden van Napels lijken twee rotsblokken verbonden door dunnen stenen boog. Een bizarre brug tussen twee bizarre eilanden met een bizarre geschiedenis.

Gaiola is nu verlaten, maar werd in de 19de eeuw bewoond door een kluizenaar die bekend stond als “De Tovenaar” tot deze stierf. Het eiland ging daarna van hand tot hand, maar bracht elke nieuwe eigenaar verdriet of schade. In 1871 werd het gekocht door Luigi Neri die op het eiland een villa bouwde, helaas ging zijn bedrijf failliet en moest hij alles verkopen. De reputatie van het eiland Gaiola werd er niet beter op. In de jaren 1920 werd de Zwitserse eigenaar van het eiland, Hans Braun, vermoord en zijn vrouw verdronk later in zee. Otto Grunback, de volgend eigenaar stierf aan een hartaanval tijdens een bezoek aan de villa. Je zou wel gek moeten zijn om de villa en het eiland nog te kopen. En dat bleek ook wel toen de volgende eigenaar, schrijver en farmaceutisch industrieel Maurice-Yves Sandoz, werd opgesloten in een inrichting in Zwitserland en daar zelfmoord pleegde. Het hield echter niet op want een Duitse industrieel die het daarna kocht ging eveneens failliet. De volgende eigenaar was Gianni Agnelli, toch niet een van de domsten, hij was eigenaar van Fiat, maar ook hij kende in zijn familie veel tragische sterfgevallen. Een andere eigenaar van het eiland Gaiola was de Amerikaanse industrieel Jean Paul Getty, waarvan de oudste zoon zelfmoord pleegde, zijn jongste zoon stierf op vroege leeftijd. We raken zolangzamerhand in de tegenwoordige tijd, want de meesten van ons herinneren zich nog wel dat Getty’s kleinzoon werd ontvoerd door de maffia.

De laatste eigenaar was Gianpasquale Grappone, maar met hem ging het ook al niet goed, want hij belandde in de gevangenis en zijn vrouw kwam om bij een auto-ongeluk. In 1978 werd het eiland Gaiola aangekocht door de Italiaanse staat, samen met het eraan grenzende onderwaterpark van Gaiola (Parco Sommerso di Gaiola). Het eiland is nu al 40 jaar onbewoond, maar de vloek werkt nog steeds, want in 2009 werden de eigenaars van de villa tegenover het eiland vermoord.

Over dit artikel