Sicilië, eiland van tegenstellingen

Na Toscane, Umbrië en ook Lazio in de afgelopen jaren te hebben verkend, zijn we dit jaar naar Sicilië gereden. De afstand na Napels over een weg met heel veel werkzaamheden viel ons behoorlijk tegen. We besloten stante pede dit op de terugweg niet te rijden maar te varen (Palermo-Civitavecchia).

Wij hebben veertien dagen doorgebracht op Sicilië en enorm veel van het prachtige eiland gezien, steden, musea, Pantalica, Griekse en Romeinse ruïnes, amfitheaters,  mozaïeken en het indrukwekkende kunstwerk van Alberto Burri, Cretto di Burri, de ruïnes van Gibellina afgedekt met een laag cement.

Een van de laatste dagen van onze vakantie reden wij naar Piana degli Albanesi. Over een spectaculaire weg met luchtbogen, door de bergpas Portella della Ginestra. Een indrukwekkend monument in het landschap met 11 grote stenen met daarop geschilderd de namen van de slachtoffers en hun leeftijd herinnert aan het bloedbad van 1 mei 1947 toen. Salvatore Giuliano en zijn kompanen schoten op een feestelijke processie van onschuldige boeren, gevolg 11 doden en 56 gewonden. Onder de doden een zwangere vrouw en drie kinderen. Deze Salvatore Giuliano waande zich door de Verenigde Staten gesteund in een strijd tegen het communisme en voor een onafhankelijk Sicilië. Het liep niet goed met hem af, hij werd na te zijn verraden, in 1950 gedood door zijn neef Gaspare Pisciotta.

De stad Piana degli Albanesi is bijzonder schoon en heeft een aantal fraaie orthodoxe kerken met even fraai iconostases. Het is een plaatsje tegen de berg opgebouwd met smalle steile straatjes. Verder merk je niets van hun eeuwenoude Grieks en Albanees orthodoxe achtergrond of het moest zijn in hun specifieke producten; kazen, amandelkoekjes en speciale worstjes. Het nabij gelegen stuwmeer ziet er uit als een natuurgebied met heel veel vogels. Daar vandaan naar Corleone is maar een klein stukje.