Plus €5000 als je er naar toe verhuist. Het aantrekken van nieuw bloed in de spookdorpen van Italië gaat door alsof er stoomkracht achter zit. De federale regering, het ´Quirinale´ noemen ze hier wat wij in Nederland het Binnenhof noemen, overhandigt regelmatig zakjes met geld (niet te veel) aan uitstervende gemeenten. Ditmaal haalde Roseto Valfortore de buit binnen, ter verdelen onder nieuwe inwoners.
Vergelijk nu hotelprijzen in Roseto Valfortore
De gemeente Roseto Valfortore krijgt €50.000 om uit te delen aan de eerste 10 nieuwe bewoners, gezinnen of bedrijven, ieder krijgt €5000, genoeg om de verhuiskosten en de eerste Ikea kasten van te betalen, maar waarschijnlijk niet genoeg om buitenlanders aan te trekken. Er zijn geen moeilijke voorwaarden gesteld, hoewel men er eerlijk over is dat oud-inwoners van het dorp voorrang krijgen. Mocht je interesse hebben ga dan naar de website van de gemeente waar je de aanvraagformulieren kunt downloaden.
Huis kopen in Roseto Valfortore
Roseto Valfortore kwam al eerder in het nieuws omdat de gemeente zelf als makelaar ging optreden, daar waar commerciële makelaars de moed hadden opgegeven. Je vraagt je af waarom deze dorpen spookdorpen dreigen te worden. Fiets je er met google streetmaps eens doorheen dan lijkt het een redelijk welvarend dorp te zijn. Het historische centrum is pittoresk genoeg om bij de mooiste dorpen van Italië te worden opgenomen.
Indrukwekkende geschiedenis
Roseto Valfortore hoort bij de provincie Foggia in de regio Puglia en ligt halverwege tussen Napels en het Gargano schiereiland, en op de grens van Molise, Puglia en Campania, 50 km van Foggia. Het heeft een indrukwekkende geschiedenis voor een plekje dat nu van god en alle mensen verlaten lijkt te zijn. Bij het begin van de jaartelling waren er Romeinen in de streek getuige een grafsteen uit de eerste eeuw. In 752 komt de naam "Rosito" voor het eerst voor in een document waarmee de Lombardische hertog Liutprando de slavin Cunda en haar zoon Liupergo vrijlaat. Na de Noormannen in de 12de eeuw gaat het stadje in eigendom naar hertog van Puglia. Daarna wijzigt de heerschappij elke eeuw wel een keer totdat het in de 15de eeuw door de koning van Napels aan Bartolomeo III geschonken wordt die het maximale pracht en praal bezorgde.
Maar daarna gaat het helaas snel bergafwaarts, het dorp wordt nog een paar keer verkocht tot Giuseppe Saggese di Foggia het leengoed koopt en het in zijn familie blijft tot het begin van de negentiende eeuw. In 1848 neemt Roseto actief deel aan de Risorgimento-opstanden en beleeft daarna het Garibaldi-avontuur met veel bloedvergieten.
In 1882 begint de exodus naar de VS, waar in 1912, in Pennsylvania, de emigranten uit Roseto leven geven aan een nieuw land aan de overkant van de oceaan, waardoor het een van de gemeenten van Amerika wordt die nog steeds geheel bewoond wordt door de nazaten van deze vroegere Italiaanse emigranten.
1946, na de Tweede Wereldoorlog komt de migratiestroom weer op gang, ditmaal richting Canada. Roseto raakt ontvolkt: van 5400 inwoners in 1946 wonen er nu nog maar 1300.
Gelegen in de Dauniaanse bergen, uitlopers van de Apennijnen
Hoewel het dorp Roseto Valfortore op zichzelf interessant is, is het vooral de natuur die Roseto zo aantrekkelijk maakt. De omgeving houdt een waardevolle biologische en landschappelijke diversiteit in stand, waarvan de aanwezigheid van de wolf in dit gebied getuigt. De eerste watermolen in het gebied dateert uit 1338, er volgden snel meerdere, die tot enkele tientallen jaren geleden nog in bedrijf waren. Het zijn prachtige voorbeelden van landelijke architectuur, waarvan sommige nu perfect gerestaureerd zijn. Kom je uit Foggia, dan is het aan te bevelen om de weg richting Lucera te nemen en via de provinciale weg naar Biccari, via Tertiveri naar Roseto te rijden dat een prachtig bos van eiken, dennen en beuken doorkruist. Bij de watermolen midden tussen de bossen ligt een prachtig openbaar zwembad.
Stad van honing en truffels
De grote hoeveelheid bloemen en de zwarte truffel die overvloedig in de bossen voorkomt, maken van Roseto de "stad van honing en truffels". Een benaming waar dit dorp van de Dauniaanse Apennijnen trots op is.
Lombardische bouwstijl overheerst in Roseto Valfortore
Roseto Valfortore ligt op een steile helling van de Fortore vallei en is goed bewaard gebleven. De steegjes (stréttole) van het historische centrum van Roseto beginnen allemaal bij Piazza Vecchia. Een goed voorbeeld van de Lombardische bouwstijlt: brede stegen, waar de trappen van de huizen op uitkomen, worden afgewisseld met smallere steegjes die onder andere van nut zijn om regenwater af te voeren. Aan het einde van elke steeg bevond zich een poort die bij zonsondergang werd gesloten om ongewensten (man of beest) buiten te houden.
Aan de Piazza Vecchia staat de moederkerk, gebouwd door Bartolomeo III Di Capua in 1507. Voor de trappen reliëfs die werden gemaakt door lokale beeldhouwers. Twee sarcofagen in de kerk werden gemaakt uit lokale steensoorten. Tegenover de kerk ligt het paleis van Marchesale, dat ook in opdracht van Bartolomeo III werd gebouwd. Kijk ook even naar de boog van de Aarde die als hoofddeur diende. In een hoek van de buitenmuur zie je een stenen hoofd van een van de leenheren van Roseto.
Het werk van de Rosetaanse ´scapellini´ vertegenwoordigt het belangrijkste artistieke erfgoed: portalen, zuilen, bas-reliëfs werden gemaakt door meesters die eeuwenlang de steen uit de steengroeve ten zuiden van het dorp bewerkten. Verder is het gebied rijk aan waterbronnen, fonteinen, watermolens, picknickplaatsen, klokken en zonnewijzers, waaronder een oude mechanische klok in de klokketoren della Parrocchia, waarvan de wijzerplaat het werk is van plaatselijke kunstenaars en een zonnewijzer op de voorgevel van de kerk van Santa Maria Lauretana.
Vergelijk nu hotelprijzen in Roseto Valfortore