Puglia ken ik vrij goed, geen wonder want M.´s vader, mijn schoonvader komt er vandaan en zoals dat gebruikelijk is, worden we verwacht op alle familiefeestjes aanwezig te zijn. Dit keer gaat een achterneef zich verloven (ja hoor dat wordt hier nog gevierd!) en zijn we uitgenodigd in het plaatsje Bovino.
Vergelijk nu hotelprijzen in Bovino
Vertrek uit Teramo naar Puglia
Dus pakken we de weekendtas met wat snacks voor onderweg en stappen we in Teramo (Abruzzen) op de trein, een rit van 3 uur langs de Adriatische kust die ons naar Foggia brengt, om een lang weekend de familie te zien en de streek te ontdekken. Het noorden van Puglia wordt gekenmerkt door bergen, Bovino ligt 620 meter hoog, dichtbij de berg Cornacchia op 1151 m hoogte, in tegenstelling met het zuiden van Puglia waar het landschap vlak is en vol olijfbomen staat. Aangekomen in Foggia rijden we (met de neef) in westelijke richting over rustige wegen richting Bovino. Een uitgestrekt gebied met af en toe een dorp, een masseria of een “pale eoliche” (windturbine).
Ik heb me van te voren wat verdiept in de streek en las dat Plinius de Oudere in de eerste eeuw n.C. in zijn “Naturalis Historia” het betoverende Dauniaanse gebied van Puglia al beschrijft. En Wikipedia vertelt me dat de Monti Dauni een karakteristieke streek is, waar ooit het oude Dauni volk leefde, het is rijk aan authentieke dorpen, geschiedenis, kunst en oude tradities. Het gebied bestaat uit 30 gemeenten met zo’n 90.000 inwoners, meer dan 500 kerken, musea en kastelen, liefhebbers van natuur en de goede keuken komen hier ook aan hun trekken.
De Monti Dauni horen bij de zuidelijke Apennijnen waar ooit de Samnieten woonden, op de grens van Puglia, Molise en Campania de Tavoliere delle Puglia, een vlakte met uitzicht op de Golf van Manfredonia, die de op een na grootste vlakte van Italië is, na de Po-vlakte en belangrijk was voor de jaarlijkse veetrek. Nu dat ik jullie een beetje heb bijgepraat over het hoe en waar, zal ik je vertellen over mijn ervaring in de streek.
Beeldig Bovino in Noord Puglia
Bovino ligt op de grens tussen Puglia en Campanië zo’n 30 km van de stad Foggia. Het middeleeuwse dorp ligt weggestopt tussen de Dauni bergen, we lopen over de Corso Vittorio Emanuelle richting ristorante Giannotti waar we allereerst stoppen voor een aperitief met lokale specialiteiten, Pettole, focaccia, vleeswaren en een romige burrata. Daarna dwalen we door de steegjes van het stadje dat een mooi plaveisel van kiezelstenen heeft en veel fotogenieke hoekjes. Bovino heeft nog maar 3256 inwoners, maar wel meer dan 800 monumentale portalen, adellijke gebouwen met verrassende hofjes, vier musea en zeven kerken, je kunt wel zien dat de plaats historisch van belang is geweest. In het Museo Archeologico kun je meer te weten komen over de geschiedenis van het stadje. Maar onze gids/neef neemt ons eerst mee naar de Santa Maria Assunta kathedraal in Romaanse stijl, en we moeten de kerktoren beklimmen om het uitzicht over de daken van de stad en het omliggende panorama te bewonderen.
Palazzo Ducale en Florestano Rossomandi in Puglia
Het Palazzo Ducale (uit 1045) is ons onderkomen dit weekend, hier is ook het museum van religieuze kunst gevestigd. Na een wandeling door de charmante kasteel tuin horen we iemand prachtig piano spelen en als ik om een hoekje kijk wenkt de pianist ons. Hij speelt nog wat door en vertelt tegelijk over Florestano Rossomandi (1857) een Italiaanse pianist en componist die van hier afkomstig is. M. herinnert zich ineens dat zijn tante die pianoles gaf, regelmatig naar Bovino ging om pianoconcerten bij te wonen.
Eeuwenoude eiken en een kasteel in het noorden van Puglia
Lopend tussen eeuwenoude eiken in de ongerepte natuur van Bosco Macchione zien we in de verte het Normandische kasteel van Deliceto. Door de eeuwen heen heeft het onderdak geboden aan Normandische, Zwabische en Aragonese soldaten en edelmannen.
De Byzantijnen begonnen met de bouw van het Castello in de 10e eeuw dat de vorm heeft van een onregelmatige vijfhoek, met twee ronde torens en een vierkante, je mag het uitzicht vanaf de donjon zeker niet missen. In het plaatsje kan je lekker eten bij Ristorante Ballarò
Grano arso - Typische specialiteiten van Noord Puglia
Na een stevige wandeling en de klim naar het kasteel smaken de zwarte orecchiette van grano arso heerlijk. We lunchen tussen de olijfbomen bij Masseria Salvatore, een bio boerderij die ook heerlijke kazen, ricottamousse en olijfolie produceert.
Grano arso, heb ik me laten uitleggen, is een harde tarwesoort die al bestaat sinds de tijd dat de Tavoliere delle Puglie de graanschuur van Italië was. In die tijd bewerkten de boeren het land van de eigenaren in ruil voor kost en inwoning en een minimaal loon. Na de oogst werden de graanstoppels verbrandt om de tarwekorrels die op de grond waren achterbleven gemakkelijk te kunnen oprapen. De boerinnen maakten er brood, pasta en taralli van die licht rokerig smaakten, tegenwoordig wordt het graan geroosterd wat ongetwijfeld iets gezonder is.
Bosco Paduli te paard
´s Middags worden we op paarden gehesen en maken we een tocht door het Paduli-bos, samen met de jongens van manege La Loggia, die ons aanraden om het nabijgelegen spookstadje Accadia te bezoeken.
Accadia
Accadia heette in een ver verleden "Fossa dei Greci" en dankte haar naam aan de prehistorische grotten waarin de "Orphics", oftewel de kluizenaars, leefden. De middeleeuwse kern Rione Fossi werd verlaten na de aardbeving van 1930 en is nu inderdaad een betoverende plek waar de tijd lijkt te hebben stilgestaan. In de zomer is hier een Blues-festival en zijn er tentoonstellingen te zien.
Pranzo Pugliese
Op zondagochtend straalt de zon aan de hemel als we vanuit Bovino vertrekken om de omgeving per e-Bike te verkennen, vliegensvlug trap ik zonder enige moeite door het heuvelachtige gebied. Ons doel is de masseria "Piana delle Mandrie" waar de hele familie al aanwezig is voor een feestelijke lunch ter ere van het verloofde stel. Onder de bomen staan lange tafels en natuurlijk genieten we van de typische streekgerechten bereid met producten die op de masseria worden verbouwd.
Ik ben verrukt van de "pan cutt", een “povero” gerecht van oud brood dat samen met groente en olijfolie wordt geserveerd. Ook de Pezzot 'e acc', zelfgemaakte maltagliati gekruid met tomaten en selderij zijn bijzonder, net als het dessert de semifreddo van ricotta, chocolade en amandelen. Natuurlijk proosten we op het mooie stel en eten "dolce della sposa", cake met room en bedekt met glazuur.
Meer foto´s van Monti Dauni vind je hier:
Vergelijk nu hotelprijzen in Bovino
