Fietsen langs hunebedden en tafelen met San Giuseppe in de Salento

Puglia is meer dan alleen kristalheldere zee, pittoreske trulli, lekker eten en de Pizzica. Een paar kilometer van Lecce, ligt de zogenaamde ´Megalithische tuin van Italië´, met meer dan honderd eeuwenoude dolmen en menhirs. Na het ontbijt in de tuin van de Masseria fietsen we over de rustige provinciale weg langs de zgn.´murete al secco e olive secolare´ (dit zijn de droogstenen muurtjes rond de olijvenboomgaarden) richting Sanarica. De dolmen staan soms op de meest bizarre plekken! Een goed excuus om meer op de fiets het binnenland te ontdekken.

Onderweg langs de weggetjes rond Lecce

Je bent in Salento natuurlijk nergens ver van het strand, maar het binnenland is zeker zo leuk voor een dagje tussendoor. Dus fietsen we over rustigen wegen langs oude muurtjes op zoek naar eeuwenoude Menhirs en Dolmen.
In Sanarica komen we eerst langs het Palazzo Ducale en de Chiesa Madre della Madonna Assunta, waar we een Byzantijnse crypte fotograferen. Direct nadat we het barokke Santuario della Madonna delle Grazie passeren staan we al voor de 4 meter hoge menhir, die ze hier het kruis van St Antonius ´Croce di Sant'Antonio´ noemen en die er een beetje veloren bijstaat zo midden op een kruising tussen akkers en olijfbomen.

Even verder ligt Scorrano, een stadje dat wereldwijde bekendheid heeft gekregen door de feestverlichting ter ere van Santa Domenica.Vijf dagen lang is de stad dan versierd met spectaculaire lichtinstallaties (5 t/m 9 juli). Ook hier zijn twee menhirs te vinden.

Fietsen in de Salento, als je eens een dagje geen strand wil

We fietsen verder naar het volgende punt, Muro Leccese, een stadje van Messapische oorsprong is. Aan de rand van het dorp zijn sporen zichtbaar van de stadsmuren waaraan de stad waarschijnlijk zijn naam dankt. Op Piazza del Popolo eten we een Focaccia Pugliese met uien en zwarte olijven. Achtereenvolgens komen we langs de mooie Chiesa dell’Immacolata, het hertogelijk paleis en de kolom dei Quattro Evangelisti. In Palazzo dei Principiis is het museum Borgo Terra gehuisvest waar ook nog middeleeuwse fresco’s van San Nicola te bewonderen zijn. Even buiten de stad tellen we maar liefst 5 menhirs. Als we Palmariggi passeren ligt daar nog het klooster van de Domenicanersi, de menhir en kerk van Croccefisso.

Meer granaatappelsap drinken om rijk te worden

Palmariggi was ooit een verdedigingsbolwerk van Otranto, de resten van het Aragonese kasteel uit de 16e eeuw zijn daar getuige van. Tijd voor een pauze, dus zetten we de fietsen voor de 18de eeuwse Chiesa Matrice en gaan bij Casa Modoni op het terras zitten. Al snel raken we in gesprek met een groepje jongens die alles willen weten over Olanda. Over hun stad willen ze wel vertellen dat bijna alle inwoners wel een granaatappelboom in de tuin hebben staan, het symbool van vruchtbaarheid en overvloed. In oktober is het daarom feest ter gelegenheid van de oogst en staat de stad drie dagen in het teken van de ´Melegrano Lu Paniri te e Site` (feest van granaatappelmanden). Spreekt vanzelf dat we dan nog maar eens een groot glas granaatappelsap bestellen!

De beeldentuin van Giurdignano

Eindelijk komen we dan in de megalithische tuin van Italië terecht met meer dan 25 van deze gigantische stenen die wijzen op een bevolking tijdens de Bronstijd. Als je denkt dat Puglia al genoeg merkwaardige bouwsels bezit, zoals de gekke trulli huisjes die je in de Itria vallei vindt, dan moet je hier eens gaan kijken. Deze plek is letterlijk bezaaid met menhirs en dolmen, die je op de meest onverwachte plekken tegenkomt.

Zoals de menhir San Paolo (beschermer tegen spinnenbeten) die staat in een grot midden tussen velden met de typisch Italiaanse groente cime di rape en ook een kleurrijke fresco te zien is die de Taranta voorstelt, de beroemde giftige spin die het specaal op vrouwen gemunt heeft. De meeste menhirs zijn rond de 3 meter hoog met uitlopers naar 3 ½ meter. Het is goed te zien hoe de stenen in latere eeuwen gekerstend werden door diverse inkepingen waardoor een kruis ontstond.

De Tavole di San Giuseppe

San Giuseppe is voor de Italianen het symbool van vader als hoofd van het gezin. Op 19 maart wordt zijn feest gevierd en dat valt, niet toevallig natuurlijk, samen met vaderdag.
In Giurdignano worden op 18 en 19 maart enorme tafels gedekt met mooi tafellinnen, verse bloemen, ronde broodjes die op donuts lijken, venkel, sinaasappels en de afbeelding van de heilige Giuseppe. Niet alleen op het plein maar ook in de kerken en bij de inwoners thuis kun je aanschuiven.

Op tafel staan altijd negen traditionele Salentijnse gerechten die elk een specifieke betekenis hebben zoals: pasta en kikkererwten (in het dialect ´la massa´) die de kleuren van narcissen vertegenwoordigen; Lampascione (een gezond knolletje met bittere smaak en familie van onze ui is) in olie en azijn en symbool staat voor de overgang van winter naar zomer; gefrituurde vis die aan Jezus herinnert; bloemkool die de bloeiende stok van San Giuseppe symboliseert; en tenslotte stokvis; de 'ncartiddate besluit het menu dat een typisch dessert uit Salento is en bedekt is met honing, het staat symbool voor de doeken waar Jezus in was gewikkeld. Aan tafel zitten Maria, Jozef en Jezus en de tien apostels, allen uitgebeeld door inwoners van de stad. De tafel moet uit minimaal drie gasten bestaan met een maximum van dertien personen, altijd in oneven getallen en natuurlijk moet Maria een jong ongehuwd meisje zijn!

Tips om te slapen rond Lecce

Masseria Lacco

Masseria Lacco ligt 2 km buiten Muro Leccese op het platteland van Salento. Het is een werkende boerderij met zijn eigen akkers en moestuinen. Er wordt olijfolie, taarten, jam en knapperig brood gemaakt. Dit pand is gebouwd in 1740 en is omgeven door citrusbomen, peren- en granaatappelbomen. Het beschikt over een restaurant met 2 eetzalen, beide met een open haard. U kunt genieten van gerechten uit Salento gemaakt met ingrediënten van eigen bodem. Het ontbijtbuffet bestaat uit zelfgemaakte taarten en jam. De kamers van Masseria Lacco zijn voorzien van airconditioning, een lcd-televisie, koelkast en eigen badkamer met haardroger. Sommige hebben gewelfde plafonds en vloeren in Chianiche, een typisch materiaal uit Salento. Er is gratis WiFi in de openbare ruimtes. U kunt gratis parkeren, en een auto is aangewezen gezien openbaar vervoer schaars is. Populaire lokale activiteiten zijn wandelen en fietsen. De populaire badplaats Otranto vindt u op 15 minuten rijden. Op 30 minuten rijden ligt de historische stad Lecce.