De Romeinse dichter Horatius schreef al over Egnazia, die zoals hij zei ´costruita sulle acque tempestose´, oftewel (erg) vrij vertaald zoiets wil zeggen als ´ontworsteld uit de wilde golven van de zee´. Al vroeg in de ochtend lopen we over de archeologische opgravingen van de toenmalige handelsstad, nu weggeborgen tussen boerderijen en olijfbomen maar wel met uitzicht over de azuurblauwe Adriatische zee. Een levendige stad moet het zijn geweest in de Romeinse tijd, gelegen tussen Bari en Brindisi aan de belangrijke verbindingsweg naar Rome.
Je hoeft in Puglia maar een schop in de grond te steken, zeggen ze, en je haalt er wel iets uit dat wijst op leven in de oudheid. Op de plaats van de huidige archeologische site, die uit een relatief jonge geschiedenis dateert, stond in de 15de eeuw v.C. al een huttendorp. Tijdens de prehistorische IJzertijd waren het volkeren uit de Balkan die de stad beheersten en vervolgens de Messapiërs.
Vanaf de 3de eeuw v.C. kwam Egnazia onder Romeins bewind en veranderde de naam van Gnathia naar Egnathium. Nu ligt het allemaal onder de rook van het ´moderne´ Fasano. Als we even later in het museum ronddwalen zien we dat de stad in de 3de en 4de eeuw zelfs een keramiek centrum van betekenis was, te zien aan de typische vazen ´stile di Gnathia´ en een mozaïek van de drie Gratiën.
De opgravingen van Egnazia zijn fascinerend als je ziet hoe verrassend goed de Via Traiana de tand des tijds heeft doorstaan. Een groep selfies makende schoolkinderen lijken bij elke oude steen een andere pose te verzinnen en brengen het amfitheater en de Necropolis opnieuw tot leven. Met een beetje fantasie (en zonder smartphones) kan je je een voorstelling maken van het leven in de bruisende handelsstad en hoor je de houten wielen ratelen over de stenen van de heirweg als ze voorbij komen.
Onder de oude eik bij de ingang zitten ze in een groepje hun kiekjes te bekijken en kletsen ze over elkaar zoals ze dat eeuwen terug ook hadden gedaan. Iets verderop kijken we nog even naar wat we oneerbiedig een hunebed gaan noemen maar dat officieel ´il dolmen di Montalbano´ heet en uit de Bronstijd stamt. Na al die oudheid vind ik het wel genoeg en wil ik lekker naar het strand.
Genieten van de immense blauwe Adriatische zee
De temperatuur van het water is fantastisch zelfs nu het eind oktober is en hebben we de zee voor ons alleen, want als we het stel vissers niet meetellen, zijn we de enigen die genieten van de immense blauwe zee, ongelofelijk! In het haventje van Savelletri eten we snel een visje en vervolgens rijden we naar het stadje Fasano en passeren onderweg nog een pittoresk ministationnetje.
Fasano
De winkels zijn nog wel dicht, maar toch doet de stad erg levendig aan, mensen op terrasjes en spelende kinderen op het Piazza Ciaia bij de fontein, waar een enorme madonna die de gevel van een gebouw versierd tevreden op toe kijkt.
De ‘torrione delle Fogge’ zijn het bewijs dat massieve muren lang geleden de stad omringden. Aan de Portici delle Teresiane, een leuke straat met arcades en pijnbomen raken we in gesprek met een vriendelijk stel dat naast ons zit op het terras. Ze waren hier ook eind mei toen er een jazz festival was en nog een keer in juni met het feest van San Giovani Battista e della Madonna di Pozzo Faceto. Net als veel andere inwoners van de stad verblijven zij tijdens de warme zomer in hun zomerhuisjes in de koele Selva, een bosrijke omgeving die panoramisch is gelegen op een kleine kilometer afstand in de schaduw van het groen.
De Moorse Minareto
Even later staan we voor de ‘Villa Damaso Bianchi’, beter bekend als de Minareto. Het gebouw dateert uit 1915 gebouwd tegen de heuvels van de Selva di Fasano door een kunstenaar-architect en edelman uit Bari. Damaso Bianchi was eigenlijk bestemd om bankier te worden maar het artistieke leven trok hem meer.
Na een verblijf in Tunesië keerde hij terug naar Fasano en begon met de bouw van een privévilla op het hoogste punt van de Selva di Fasano beinvloedt door de stijlen die hij in Noord-Afrika had bewonderd. Het gebouw werd uiteindelijk een ware synthese van verschillende bouwstijlen zowel Arabische als die uit Zuid Italië met name Puglia. De Minareto was in de jaren '20 en '30 een geliefde plaats waar de jetset in ´Great Gatsby´ stijl bijeenkwam.
Helaas raakte de villa in verval en na tientallen jaren van verwaarlozing is de Minaret nu weer opgeknapt en worden er evenementen, waaronder modeshows georganiseerd zoals deze van Marzia Peragine.
Overnachten op de Masseria
“Ecco per voi, pasta con crema di fave e cozze, speciaal voor u” zegt de vriendelijke eigenaar van Masseria Don Santo waar we op de patio genieten van een glas Negroamaro en wat lekkere hapjes terwijl we de mooie dingen die we in Fasano gezien hebben nog even in de nabeschouwing meenemen voordat we besluiten van zijn aanbod van pasta met mosselen en tuinbonenmousse gebruik te maken. (Waar we geen spuit van eregen, want het was super lekker!)
Masseria Don Sante werd in de 18de en 19de eeuw gebouwd door Sante Conti, een rijke grootgrondbezitter. De boerderij ligt midden tussen uitgestrekte olijfboomgaarden en wordt tegenwoordig als agriturismo uitgebaat zodat je er kunt overnachten en lekker eten. De lokale gerechten worden gemaakt van producten die hier worden geteeld en natuurlijk maken ze hun eigen olijfolie.
Nog wat tips voor onderweg
Zoosafari
Vlakbij de stad Fasano ligt het wildpark 'Zoosafari Fasanolandia' een van de grootste dierentuinen in Europa. De dieren zitten niet in kooien maar leven vrij in het park. leuk voor de kinderen met het grote speelpark met tientallen waterglijbanen. Het is vaak mogelijk om korting te krijgen met een coupon, zoek hier naar door op Zoosafari Coupon te googlelen.
Torre Canne, strand, heetwaterbronnen en golf
Met lange stranden en een ondiepe zee is het erg geschikt voor kinderen. De streek staat bekend om haar heetwaterbronnen die zich in onder andere in het hotel Torre Coccaro en Masseria San Domenico bevinden. De hotels liggen ook erg gunstig voor golfenthousiasten, er is een prachtige 18 holes golfbaan waar de gasten gebruik van kunnen maken.
Een andere Masseria die we aan kunnen bevelen is die eigendom is van onze Belgische vrienden, de familie Montenapoleone in Pezze di Greco, een dorp dat vlakbij Fasano ligt, Agriturismo Masseria Montenapoleone.
Trullo kerk
Bezoek de Grande Trullo della Selva di Fasano op Viale Toledo is er een kerk in de vorm van een trullo. De patroonheilige van de Selva di Fasano is San Donato wordt gevierd op 6 augustus in de gelijknamige Grotta di San Donato. De “Giugno Fasanese” zijn historische re-enactments gepaard met vele feesten.
Masseria Alchimia met appartementen
Dit is een heel aardig klein appartementengebouw op slechts een paar minuten van Fasano en de kustplaats Savelletri. Caroline Groszer de charmante Zwitserse eigenares biedt een smaakvolle en comfortabele accommodatie voor maximaal 20 gasten. De prachtige masseria heeft kamers die zijn ingericht met hedendaagse kunst, combinaties van diep warme kleuren en smaakvolle meubels alles omringd door de overweldigende mediterrane natuur. De masseria maakt gebruik van zonne-energie.
