´Als we nu vanochtend eerst hier rondkijken dan gaan we vanmiddag naar die klant van jou´, zeg ik tegen M. Want als we in Alberobello (Puglia) zijn aangekomen ben ik onmiddellijk gefascineerd. Deze bijzondere plek (behorend tot het werelderfgoed van de Unesco) vind ik op een kabouterdorp lijken, de kleine witte ´casedda´ huisjes met hun grijzen kegeldakjes zien eruit alsof er ieder moment een dwerg uit zal komen!
Vergelijk nu hotelprijzen in Savelletri Di Fasano
Alberobello, werelderfgoed
Het is winter maar in deze tijd van het jaar is het een prima temperatuur en vaak prachtig weer, zon en strakblauwe lucht zoals vandaag. Erg prettig ook want er zijn bijna geen bezoekers en het dorp is neu bijna voor ons alleen. Een paar mensen zitten schijnbaar een beetje nutteloos voor hun souvenirwinkeltje te wachten op een klant. Wanneer we de trullikerk uitkomen worden we gevolgd door een witte kat die van het een op het andere ´kegel´dakje springt, ik bof dat hij even stil blijft zitten zodat ik hem kan fotograferen.
Dan is het toch tijd om op zoek te gaan naar de trullo die verbouwd moet worden. De weg die we volgen is mooi, overal staan eeuwenoude olijfbomen en af en toe zie je een trullo mooi tussen het groen verborgen. Eindelijk na een tijdje zoeken en een paar telefoontjes met de eigenaar staan we voor het vervallen groepje van vier trulli.
Trulli zijn ideaal als vakantiehuisjes
´Deze huisjes waren van mijn overgrootvader en bestemd voor de landarbeiders die voor hem werkten. De ´Cozzaro´ konden hier uitrusten in de warmste uren van de dag´. Aan het woord is Paolo, een klant van M. ´Mijn overgrootvader vertelde mij dat hij vaak speelde met een vriendje, waarvan de vader op het land werkte, en dat het geweldig was om in zo’n huisje te wonen´. Vaak waren het ook vrouwen en kinderen die mee hielpen op het land. Ook werd het materiaal en gereedschap opgeslagen in de trulli.
Een beetje geschiedenis
De eerste trulli gaan terug tot de prehistorie van de Itria Vallei, er waren nederzettingen en de tholos (koepel in grieks) die er toen stonden waren bouwsels die werden gebruikt om de doden te begraven. De oudste trulli zijn te vinden in Alberobello en dateren uit de tweede helft van de zeventiende eeuw. Het stadje Alberobello is ontstaan doordat de boeren toestemming kregen van de leenheren van Conversano en Acquaviva om huisjes te bouwen door de stenen los op elkaar te leggen zonder leem of mortel te gebruiken, zodat bij controle de huisjes snel konden worden afgebroken. Reden? Ook toen al werden er slimme manieren gebruikt om belasting te ontduiken.
´En die witte mysterieuze tekens op de daken dan?´ vraag ik aan Paolo. En ik wijs naar de magische tekens en symbolen zoals een kruis, een hart of een swastika. Sommige zouden van heidense oorsprong zijn en andere weer van christelijke. Men geloofde dat deze tekens het kwaad buiten de deur konden houden het zgn. ´boze oog´ (mal occhio). Het zou bescherming brengen voor het gezin, of ter ere van een god zijn, en ook weer voor een goede oogst zorgen. ´Mijn overgrootvader was ervan overtuigd dat het werkelijk hielp´, zegt Paolo, wijzend naar de witte tekens op een van de puntdaken.
Al met al is het is een interessante ontmoeting en na de vele verhalen, de moeilijk op te meten ruimten (in een rond gebouw!) en fotograferen van de kegelwoning willen we afscheid nemen, maar de aardige toekomstige bewoners van de trulli zitten vol plannen en ideeën en nodigen ons uit om verder te praten tijdens de maaltijd in de Masseria van een kennis.
De Adriatische zee ligt voor ons
Het is al aan het schemeren als we richting de Adriatische kust rijden. Vanuit de Valle Istria komen we langs Selva di Fassano, een gebied rijk aan vegetatie, ik zie echt alle soorten bomen voorbijkomen van oeroude kromgegroeide olijfbomen tot prachtige cipressen en talloze notenbomen. Ik maak snel wat foto’s als we langs een in Arabische stijl gebouwde villa komen, het is de Villa Minareto uit 1912. Verder rijdend richting Fassano komen we borden tegen met Zoosafari, wat me erg leuk lijkt als je hier met kinderen op vakantie bent. Wel stoppen we even in Fassano, want er is een mooi plein waar we genieten van een drankje en even snel rondkijken.
Romantisch masseria hotel Torre Coccaro
We zijn op weg naar Masseria Torre Coccaro. Als we aankomen zijn we verrast hoe bijzonder sprookjesachtig het er uitziet. Het witte gebouw en rode kapelletje staan er lief bij in het maanlicht en wordt verlicht door duizenden lampjes die aan slingers door de tuin hangen. We worden verwelkomd door Vittorio de eigenaar van Masseria Torre Coccaro.
Samen met hem en de eigenaren van de trulli lopen we door de bijzondere vertrekken die vol kunst hangen en waar mooi lokaal keramiek een plaats heeft gevonden. Een masseria is van oorsprong een versterkte boerderij, een type dat voornamelijk in zuid-Italië en vooral in Puglia en op Sicilië te vinden is, het is een typische bouwstijl uit de zestiende en zeventiende eeuw. Ze werden bewoond door de landheren, maar ook de boeren en hun families die het land bewerkten vonden er onderdak, daarnaast waren er stallen en opslagruimten voor voer, vee en gewassen.
Torre Coccaro is een Masseria waarvan de historie teruggaat tot de zestiende eeuw, een uitgestrekte bezit met landerijen en een prachtig uitzicht over zee. We lopen langs oude olijfbomen, amandelbomen en johannesbroodbomen terwijl Vittorio ons vertelt over de toren die ooit een bolwerk was als verdediging tegen de Turken (de Saracenen). Tegenwoordig is de Masseria een elegant 5-sterren resort. ´We willen onze gasten zo goed mogelijk met de eenvoudige genoegens van het plattelandsleven laten kennismaken zonder aan luxe in te boeten´, zo vat hij de filosofie van het hotel samen.
Cocoonen in romantische kamers
Alle kamers zijn smaakvol ingericht met open haardvuur, antieke tapijten, beddengoed van zijde en linnen, antieke meubelen en hedendaagse kunst, maar met respect voor de traditie van Puglia en het milieu natuurlijk.
Op de binnenplaats lopen we langs de oude roodgeschilderde kapel die dateert uit 1730 en waar sinds die tijd de mensen van het nabijgelegen vissersdorp Savelletri hun patroonheiligen kwamen eren. Vandaag wordt de kapel gebruikt om huwelijken te sluiten, wat goed aansluit bij het romantische karakter van het hotel. Er achter ligt een enorme moestuin waar veel van de ingrediënten voor het restaurant vandaan komen, aangelegd in de beschutte tufara, een steengroeve waar tufsteen werd gedolven om de boerderij van te bouwen.
Binnenzwembad gevuld met bronwater
In de grotten waar ooit schapen verbleven en waar de 1000-jarige olijfpers de oogst van het landgoed tot olie perste, brandt nu een enorme open haard. In een van de ondergrondse ruimten is een exclusieve Aveda Spa gemaakt, een ondergronds meer gevuld met bronwater maakt er deel van uit.
Strand en golf, golf en strand
Buiten het terrein ligt een exclusieve golfbaan. Maar de gasten kunnen ook kiezen voor een privé-zeiltocht of gaan vissen op zee. Op het strand ligt de Coccaro Beach Club, een van de meest exclusieve privé-stranden van zuid-Italië met zandduinen, restaurant en lounge bar waar je sushi kunt eten op het strand. Voor de kinderen is er een manege met paarden en pony’s.
Ondertussen is het bijna tien uur en er blijft weinig tijd over om over de trullo verder te praten, dus besluiten we een nachtje hier te blijven zodat we rustig kunnen genieten van de heerlijkste gerechten die met zorg zijn bereid met groenten uit de Tufara.
Wat is een trullo (trulli)?
Deze grappige kleine huisjes met puntdaken zijn iconische voor Puglia. De eerste trulli gaan terug tot de prehistorie van de Itria Vallei, er waren nederzettingen en de tholos (koepel in grieks) die er toen stonden waren bouwsels die werden gebruikt om de doden te begraven. De oudste trulli zijn te vinden in Alberobello en dateren uit de tweede helft van de zeventiende eeuw. Het stadje Alberobello is ontstaan doordat de boeren toestemming kregen van de leenheren van Conversano en Acquaviva om huisjes te bouwen door de stenen los op elkaar te leggen zonder leem of mortel te gebruiken, zodat bij controle de huisjes snel konden worden afgebroken. Reden? Ook toen al werden er slimme manieren gebruikt om belasting te ontduiken. ´En die witte mysterieuze tekens op de daken dan?´ vraag ik aan Paolo. En ik wijs naar de magische tekens en symbolen zoals een kruis, een hart of een swastika. Sommige zouden van heidense oorsprong zijn en andere weer van christelijke. Men geloofde dat deze tekens het kwaad buiten de deur konden houden het zgn. ´boze oog´ (mal occhio). Het zou bescherming brengen voor het gezin, of ter ere van een god zijn, en ook weer voor een goede oogst zorgen.
Vergelijk nu hotelprijzen in Savelletri Di Fasano
