Heel lang geleden stichtten de Grieken de kolonie Taras, het huidige Taranto en maakten zo’n beetje van heel Zuid-Italië een Groot-Griekenland (Magna Graecia). Giulio Carlo Argan, een van de grootste Italiaanse kunstcritici, werd overweldigd door het oude Taranto: ´Deze stad is voor mij een van de meest charmante oude steden van Italië´, zei hij.

Vissers en mosselen

Wanneer we over de vismarkt van het oude deel van Taranto ´Taranto Vecchio´  lopen en bij een viskraampje stoppen om mosselen te kopen komt er een groepje jochies naar ons toe gerend, vrolijk roepen ze: “abbiamo visto il delfino, we hebben een dolfijn gezien”!
Echt waar vraag ik, ja roept er een, vanochtend vroeg toen we met onze opa en papa gingen vissen kwam er één vlak langs onze boot zwemmen, hij was heel mooi!
Hun opa die ons de mosselen verkoopt vertelt: ´In de Golf van Taranto hebben de dolfijnen een ideale leefomgeving vanwege de overvloed aan blauwe vis. Ze hebben al meer dan 4000 jaar gekozen voor de zee bij Taranto als hun thuis. De meest voorkomende soorten zijn de gestreepte dolfijn, diet is van een soort van gemiddelde grootte, ongeveer twee meter, maar ook de tuimelaar van ongeveer drie meter en de enorme Grampero, die wel 4 meter kan worden. Je kan ze al een paar mijl uit de kust tegenkomen.´

Taras en de dolfijnen

Heel leuk, vooral ook voor kinderen, is het om met de speciale catamaran ´Taras´, vernoemd naar een personage uit de Griekse mythologie, de zoon van Poseidon, god van de zee en een nimf die volgens de legende de stad Taranto stichtte (Taras zat altijd op de rug van een dolfijn), een tochtje te maken op zoek naar de dolfijnen van Taranto. De dolfijnen zijn trouwens het symbool van de stad Taranto.

Bloeiende visserij

Wanneer ik langs de tafels vol vis loop en foto’s maak gaan de vissers lachend in de houding staan, trots als ze zijn op hun vangst van die morgen. Wanneer ze mij een paar schelpdieren aan willen reiken bedank ik toch maar vriendelijk, grazie, maar ik heb net ontbeten en koffie gedronken!
Taranto staat ook bekend om zijn mosselen. Wanneer je door Taranto Vecchio loopt begrijp je dat de zee hier een belangrijke rol speelt.

De zee, de haven, de vissers, vissersboten, nettenboeters en de markt vol kramen met de verste vis, inktvis, oesters en andere heerlijkheden uit zee. Het water van de baai is bijzonder geschikt voor het kweken van mosselen, het is minder zout dan de open zee door de aanwezigheid van talrijke ´citri´ bronnen, dat zijn zoetwaterbronnen op de zeebodem, die de omstandigheden ideaal maken voor de mosselkweek.

Waar komen al die matrozen vandaan?

´Ma dove vanno i marinai´! Er lopen veel matrozen en ander marine volk door de stad. Taranto heeft een zeer belangrijke NAVO marinebasis die van strategisch belang is. De eilandjes en de kust zijn zwaar versterkt. Vroeger lagen de militaire schepen in de binnenhaven van Mar Piccolo aangemeerd maar om veiligheidsreden is dat nu veranderd en liggen de boten in open zee.

Het mooie vierhoekige Castel Sant'Angelo, beter bekend als het kasteel van Aragon, is tegenwoordig de thuisbasis van de marine. Het heeft een lange geschiedenis. Dit blijkt uit recente opgravingen waar de Griekse, Byzantijnse en Normandisch-Zwabische-Anjou invloeden nog steeds zichtbaar zijn. Het kasteel heeft in de loop der eeuwen de stad vaker beschermd tegen aanvallen van buitenaf, bijvoorbeeld van de Saracenen. Van bijzonder belang zijn de kenmerkende massieve stompe torens die deel uitmaken van het kasteel en die de beschermende functie van de fortificatie benadrukken.