Val Grande, verdwijnen in de rimboe van de Rio Pogallo

Dichtbij het Lago Maggiore ligt het Nationaal Park van het Val Grande, de grootse échte wildernis van het Alpengebied. De geschiedenis van het park, of althans het gebied waarin het park ligt, gaat ver terug in de jaartelling, maar een belangrijke wending kwam er in de tweede wereldoorlog. In het gebied woonden veel partisanen, die na een aantal razzia´s wegvluchtten, sindsdien is het gebied onbewoond. Er zijn een aantal korte wandelingen in uitgezet voor bezoekers, maar wil je het park echt ontdekken dan kan dat alleen met een gids.

Waarschuwing: Behalve aan de grens van het park, is er geen bereik voor een mobiele telefoon! 

Val Grande ligt in de provincie Verbano-Cusio-Ossola en de rivieren in het gebied voedden de Po rivier. Het ligt tussen de vallei van Vigezzo in het noorden, de Cannobina vallei in het noordwesten, de vallei van Ossola in het zuidwesten en het Lago Maggiore in het zuidoosten en bestaat voornamelijk uit uitgestrekte bossen. Hou je van stilte en kun je tegen eenzaamheid dan is Val Grande een plek om te genieten.
Herders bevolkten Val Grande al vanaf de 13e eeuw en de houtproductie was actief sinds de 15e eeuw. Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog verliet echter de bevolking het gebied, na de acties van de Duitse troepen tegen het Italiaanse verzet in het gebied in juni 1944. Het idee om een nationaal park in Val Grande te creëren gaat terug tot 1953. In 1967 werd het gebied aangewezen als strikt natuurreservaat, het eerste beschermde gebied in de Italiaanse Alpen. Als nationaal park bestaat het sinds 1992. Het park heeft drie bezoekerscentra (gelegen in Santa Maria Maggiore, Cossogno en Premosello-Chiovenda), twee musea en een aantal natuurroutes die met een gids kunnen worden ondernomen.
Gezien de aard van het wilde en ontoegankelijke gebied zijn de paden moeilijk, gevaarlijk en vaak nog niet gemarkeerd. Ga dus niet zonder een deskundige gids op pad en verlaat de gemarkeerde paden niet.
Er zijn enkele oude berghutten in het park waar je kan overnachten. Dit zijn onbeheerde hutten die altijd open zijn (met uitzondering van de Pian Vadà hut, die vooraf moet worden gereserveerd), ze hebben allemaal een houtkachel voor het verwarmen en koken van voedsel. Er ligt hout beschikbaar, maar wees er zuinig mee en denk er aan dat  op regenachtige dagen of in de koudere maanden, na jou, anderen zullen willen verblijven. Sprokkelen in het bos om de houtvoorraad aan te vullen indien nodig wordt op prijs gesteld. Neem een slaapzak mee en genoeg voedsel en water. De dichtstbijzijnde bronnen staan aangegeven in de hut, maar hou er wel rekening mee dat ze droog kunnen staan bij weinig regenval.