Marche & Wine: steden en dorpen in de streek

Het wijngebied van de regio Le Marche wordt al lang beschouwd als een van de populairste toeristische bestemmingen in Italië. Dit gebied heeft veel aantrekkelijke kenmerken: de talrijke mooie oude stadjes, de heuvels en bergen van de Apennijnen die lange stranden aan de Adriatische Zee omarmen. Voor wijnliefhebbers is het echter nog een redelijk onontdekt gebied. 

Tijd dus om de wijngaarden van de wijnstreek van Le Marche te ontdekken die zich uitstrekken over de heuvels en de omliggende middeleeuwse dorpjes. In de maand mei en juni  zijn er 14 geweldige restaurants verspreid over de provincies van Fermo en Ascoli Piceno waar je kennis kunt maken met de wijnen maar ook heerlijke gerechten, gedurende het evenement Marche & Wine.

Fermo 

We beginnen bij Fermo, een statige stad in de heuvels van het zuidelijke deel van de Marche, rijk aan architectonische bezienswaardigheden. Het centrum van deze aristocratische stad wordt begrensd door een 14e-eeuwse stadsmuur. Kerken, adellijke paleizen en zelfs een kunstwerk van Rubens zijn hier te zien. Even relaxen op een terrasje op het Piazza del Popolo om daarna de “sala del mappamondo” in het Palazzo dei Priori te bewonderen. Vanaf de Girfalco-heuvel heb je mooi uitzicht over de kust. 

Porto San Giorgio

Vroeger kende Fermo haar eigen haven, Porto San Giorgio nu een gezellige badplaats met leuke winkels en mooie gebouwen. Villa Bonaparte, een villa in neoklassieke stijl, ligt op een heuvel en heeft uitzicht over de zee. De elegante villa werd in opdracht van Girolamo Bonaparte, de broer van Napoleon gebouwd. Hoewel Girolamo Bonaparte de villa bestemd had voor zijn vrouw, van wie het de naam Villa Caterina kreeg, wil het verhaal dat Girolamo daar ging wonen om de Marquise Anna Azzolino, een dame uit Fermo vaker te kunnen ontmoeten. Rocca Tiepolo, het fort werd in 1267 gebouwd in opdracht van Lorenzo Tiepolo en moest ooit de oude haven van de stad verdedigen. Een van de mooiste straatjes is de Corso Castel San Giorgio wat heel vroeger de hoofdstraat was van Porto San Giorgio.

Torre di Palme

Een mooi middeleeuws dorpje gelegen op een dominante positie voor de kust. Het is zeker een bezoek waard, al was het maar om te genieten van het betoverende uitzicht over de Adriatische Zee. De kleine kerk van San Giovanni met gotische fresco's bijvoorbeeld of het 13de eeuwse stadhuis en de waardevolle kerk van S. Maria a Mare met fresco's uit de 14de eeuw, het zijn enkele van de kunstschatten die het dorp te bieden heeft. Andere punten van belang zijn het Archeologisch Museum en natuurlijk niet op de laatste plaats de leuke restaurantjes waar je heerlijk kunt eten. 

Grottammare

Het elegante kustplaatsje Grottamare (gelegen tussen de grotere stad San Benedetto dell Tronto ten zuiden en het ten noorden gelegen Cupra Marittima. Eind 19de eeuw wordt Grottamare een vakantieplek voor de elite en intellectuelen, onder wie de schrijvers Pascoli, D’Annunzio en Carducci. Dit merk je goed aan de elegante boulevard met vele Liberty villa's en mooie huizen. Na een dagje op het strand en een duik in zee, loop je door de  heuvels omhoog langs sinaasappelbomen naar het middeleeuwse burchtje Grottamare Alto, met  leuke pleintjes en straatjes smaakvolle barretjes en restaurants.

Monterubbiano

De 2 stadspoorten Porta del Pero en Porta S. Basso, geven toegang tot het middeleeuwse Monterubbiano, waar de meeste gebouwen van terracotta zijn gemaakt. Ook heeft het prachtige Pagani Theater een elegante bakstenen gevel in neoklassieke stijl, het theater in hoefijzervorm met 250 zitplaatsen en werd ingehuldigd in 1875 en toegewijd aan schilder Vincenzo Pagani (1490-1568) die hier geboren werd. Pagani was een volgeling van de Venetiaanse schilderkunst, in het bijzonder geïnspireerd door de kunst van Lorenzo Lotto. In de 17de-eeuwse kerk van Santa Maria dei Letterati en in de kerk van S. Agostino, zijn ook werken van Pagani (de trots van de stad) te zien. In Palazzo Comunale met een kleine loggia (15e eeuw) en gekanteelde stadstoren bevindt zich de openbare kunstgalerij en het archeologisch museum. Loop door de tuin Giacomo Leopardi en het Joodse getto in de Valdaso dat dateert uit de 16de eeuw en waar overblijfselen te herkennen zijn van wat ooit een synagoge was.

Sant'Elpidio a Mare

Een stad in het hart van de regio Marche, op enkele kilometers van de Adriatische kust. Majestueuze gebouwen, de basiliek van Lateranen, kerken, monumentale schoonheden en twee museumcollecties in de Pinacoteca Civica.

Werken van Vittore Crivelli zijn te zien in de zalen van het voormalige klooster, een rijke collectie schilderijen op canvas en hout, (het veelluik van de kroning van de Maagd, het drieluik van de Visitatie aan St. Elizabeth, het kleine paneel met de biddende franciscaner monnik, ook is er het Fossielenmuseum, dat artefacten uit zeer oude tijdperken bewaart. Het Schoeiselmuseum, waaronder schoenen, leesten en verwerkingsgereedschappen, tentoongesteld. Sant'Elpidio a Mare munt uit op het gebied van vakmanschap, ondernemerschap, geschiedenis, kunst en eten en wijn. Het historische centrum is nog steeds omringd door middeleeuwse verdedigingsmuren, voorzien van drie toegangspoorten (de 14de eeuwse poorten Marina, Romana en Canale) en imposante torens (de Torre dei Guerrieri en de Gerosolimitana, 28 meter hoog).  Contesa del Secchio is de eerste historische re-enactment van de Marche, dat sinds 1953 op de tweede zondag van augustus wordt gehouden. 

Petritoli

De stad heeft een fraai centrum in een Y-vorm dat meer dan 1000 jaar oud is. Doorkruist door een hoofdweg die dwars door het historische centrum loopt, vanaf deze weg gaan enkele zijstraten en steegjes omhoog. De mooie ingang van het dorp, bestaat uit drie gotische bogen (reconstructie) ingesloten tussen twee cilindrische torens uit de 15e eeuw. Een piepklein pleintje met een restaurantje en vervolgens vinden we de Porta Petrania uit de 14e eeuw. Het is een harmonieus geheel, de straat met de verschillende gebouwen, die bijna allemaal met baksteen zijn gebouwd, sommige met gewelfde portalen met terracotta pilasters, allemaal heel charmant. Vervolgens wordt de weg wijder en zien we het stadhuis, het was ooit een Clarissenklooster uit de 16de eeuw. Aan het einde van de straat staat het "Teatro Comunale dell'Iride", verderop een woning in Venetiaanse stijl uit het einde van de 19e eeuw gebouwd door Pietro Vitali, een machtige lokale familie, en even verderop de kerk van Sant'Anatolia. In het hogere deel vind je stille straatjes en steegjes met overal karakteristieke doorkijkjes en op het hoogste punt staat de Torre Civica. 

Lapedona

De Porta Marina, van Lapedona is perfect bewaard gebleven, deze heeft een spitsboog en ghibellijnse kantelen. Onder het portiek van het 16de-eeuwse stadhuis, verfraaid met verschillende bogen, bevindt zich een grafsteen uit de Romeinse tijd. De kerk van San Nicolò is versierd met een prachtig houten plafond en op het hoofdaltaar hangt een doek van Simone de Magistris, een bekende kunstenaar uit Le Marche. Een oude traditie van Lapedona en zuid Marche  is vino cotto, gekookte wijn, voor elk pasgeboren kind werd er een klein vat apart in de kelder bewaard, tot het kind ging trouwen of een andere speciale gelegenheid. Jaarlijks rond 20 september is hier de “Sagra del vino cotto”.

Santa Vittoria in Matenano

In het binnenland ligt het middeleeuwse Santa Vittoria in Matenano met zijn karakteristieke bakstenen gebouwen. In de hoofdstraat, voorbij de boog onder de Torre Civica op piazza della Republica, bevinden zich enkele van de oude adellijke paleizen uit de 16e eeuw, zoals Palazzo Melis en Palazzo Conti della Torre. Het benedictijnenklooster heeft een zeer oude oorsprong, met daarnaast de kerk van Santa Caterina. De kerk en het klooster maken nu deel uit van de reconstructie die door Francesco Barberini is uitgevoerd (1635). In de zeventiende-eeuwse muren zijn enkele lapidaire inscripties met gotisch karakter aangebracht (twee betreffen de wederopbouw van het klooster in de jaren 1368-69. Binnen werd de kerk van S. Caterina in 1845 gerestaureerd en versierd. Op het gewelf zijn de Goddelijke Herderin, S. Caterina en S. Benedetto nel Speco afgebeeld. Duitse kunst uit de 15e eeuw werd hier in 1820 gevonden in de kloostertuin, waar het waarschijnlijk begraven werd ten tijde van de opheffing van het klooster en de vordering van kunstwerken op bevel van Napoleon in 1810.