• Startpunt: Porto Sant’Elpidio
  • Eindpunt: Rimini
  • Afstand: 181 km
  • Duur: 2-3 dagen
  • Wegdek: asfalt
  • Kaart beschikbaar: JA
  • Downloaden: klik hier
4.9 of 5 (29 Votes)
Monument voor gevallen wielrenners
Monument voor gevallen wielrenners

Vandaag schrijven we de 11e etappe die bijna de gehele Adriatische kustlijn van Le Marche zal volgen, een voor de Giro dus vlakke etappe, die net boven Pesaro op de aldaar prachtige route zowaar nog een puistje van 167 meter kent, kortom waarschijnlijk een etappe voor de sprinters.

De start is in de kustplaats Porto Sant'Elpidio, een stadje dat vanaf 1950 relatief snel groeit van de toen zes duizend naar de huidige ongeveer 26 duizend inwoners. Vanaf hier trekt de karavaan noordwaarts. Om het zo vlak mogelijk te houden laat men het prachtige natuurgebied Monte Conero helaas rechts liggen. De Conero kennen jullie misschien alleen van de wijn, Rosso Conero, maar voor wie in de buurt is, moet dit natuurgebied zeker bezoeken gecombineerd met een bezoek aan Sirolo vanwaar je op het plein, op 125 meter hoogte een prachtige blik hebt over de zee.

Wil je meepraten over de Giro d'Italia, ga dan naar Fiets Makkers, onze trouwe metgezel tijdens deze ronde door Italië.

KAART VAN DE GIRO

Het uitzicht in Sirilo

Vervolgens is dan een bezoek aan de bedevaartplaats Loreto, alwaar het huis van Maria op miraculeuze wijze terecht is gekomen, ook snel gemaakt. Voor een mooie vislunch, met een prachtig uitzicht over zee, beveel ik Da Silvio bij Sasso Nero aan, tijdig reserveren -voor de mooie plaatsen- is belangrijk, zeker in het hoofdseizoen.

Grote delen van de kustlijn zijn echter nauwelijks de moeite waard, voor mooie natuur en idyllische burchten en stadjes, een koffie voor slechts een Euro, kortom het echte Marchiaanse leven, moet je het ontvolkende binnenland verkennen. Zelf baat ik 45 kilometer landinwaarts een Country House uit, aan de voet van de Monte Catria, Nerone en Petrano. Bedevaart Loreto in Le Marche Deze drie bergen waren in 2009 het sluitstuk van de 100-jarige Giro, met een Queens Stage van 235 km en meer dan vijfduizend hoogtemeters, was dat wel even andere koek voor de renners dan deze elfde etappe.

De stranden van het Nationaal Park Monte Conero

Ik ontdekte toen hoe ongelofelijk benaderbaar ploegen in de Giro zijn, zo stond ik plotseling vlak voor de start in Pergola, een praatje te maken met Erik Breukink. Zijn Raboploeg zou die dag domineren en Menchov legde met zijn 2e plaats direct achter Sastre, de basis voor zijn uiteindelijke roze trui in Rome.

Wijnand Luttikholt tijdens de Giro d'Italia

Zo ter hoogte van het vliegveld van Le Marche, noordelijk van Ancona, passeren we landinwaarts Filottrano een opkomend wielerheiligdom in Le Marche, onder de rook van Jesi. Op 22 april 2017 stierf hier in het harnas, de Giro winnaar van 2011 Michele Scarponi, door een noodlottig ongeval tijdens zijn training. Ter zijner nagedachtenis is er nu ieder jaar de naar hem genoemde Gran Fondo over ca 135 km en drie duizend hoogtemeters met vertrek aan aankomst in zijn laatste woonplaats. Op de Monte Petrano staat een monument ter nagedachtenis aan hem en alle in het verkeer omgekomen fietsers en dit jaar is er ook een Bike Park met zijn naam geopend nabij Fermignano, net onder Urbino.

Als je dan Urbino noemt, dan ontkom je ook niet aan het benoemen van de hertog Frederico de Montefeltro, die een belangrijke vorst in de renaissance was. We vieren in Italië dit jaar de 500ste sterfdag van een andere in Urbino geboren grootheid, de schilder en latere pauselijk architect Raffaelo. Zowel in Urbino als Rome zal veel aandacht aan hem besteed worden.

Ca´Palazzo fietsweekend en wijnproeven bij Fatttoria Villa Ligi.

Maar weer terug naar de koers. We passeren de mooie kustplaatsen, Senigalia, Fano, Rossini stad Pesaro en gaan bij de oude burcht van Gradare even een ommetje landinwaarts maken om uit te komen in Rimini. Lees hier het gruwelverhaal dat zich afspeelde in Gradara en geschreven is door de Pascal Horbach (schrijver van o.a. De 6e etappe).

De stad van Rafael Urbino in Le Marche

In de kustplaats Rimini, waarvan ik zelfs in mijn jeugd, zonder enige kennis van Italie, het bestaan wist als toeristische trekpleister, is de streep voor de arrivo getrokken. Rimini is nog steeds toeristisch, maar al lang niet meer de magneet die het in de jaren tachtig was. Van de oude baas van restaurant La Rocca, in het vlakbij mij gelegen kasteeldorp Frontone, weet ik dat er dagelijks busladingen Noord Europese toeristen vanuit Rimini afgeleverd werden in het op anderhalf uur gelegen Frontone Castello. Dat waren nog eens tijden, hij vermaakte de meute op de saxofoon met zijn band en de rest van de familie stond in de keuken en de bediening. Het kan bij La Rocca nog steeds een drukke boel zijn, maar die tijden vol met buitenlandse toeristen zijn van weleer.

De stranden van de badplaats Rimini

De binnenlanden van Le Marche zijn nu voor de Slow Toerist, de fietser, de wandelaar en de culinaire genieter. Ja wat valt er culinair te genieten? Ik had al de Rosso Conero genoemd en iedereen kent vast ook de Verdicchio castelli di Jesi, minder bekende maar prachtige wijnen zijn verder, de Bianchello di Metauro, Rosso Pesaro, de Peccorino en Rosso Piceno en dan vergeet ik vast nog wel twintig andere mooie wijnen, waarvan andere streekgenoten zullen zeggen dat die minstens zo interessant zijn.

De Romeinse brug van Rimini

Dan hebben we hier in Le Marche natuurlijk nog de truffels. De invloedrijke culinaire schrijfster Claudio Roden schreef in haar boek 'De smaken van Italie' : 'De Marken is gastronomisch van belang als de grootste producent van Italiaanse truffels. Ze komen vooral uit het dal van de Metauro en zijn er in allerlei kleuren: …. Een groot deel ervan wordt zelfs verkocht in Alba en brengt daar hoge prijzen op.' Een culinaire tip zou dus kunnen zijn ze eens bij de bron alhier te proberen. Je zult merken het heeft echt culinair helemaal niets te maken met al die derivaten in potjes die ook wel als truffel verkocht worden en waar helaas ook vele 'top' koks mee werken. Laten we deze mooie wielerdag dan ook afsluiten met een niet al te moeilijk maar voedzaam truffelrecept.

Ca Palazzo

De Regio Le Marche strikte voor een promotie video de huidige wielergrootheid Vincenzo Nibali.

Recept voor de 11de etappe

Gevulde aardappel met truffels

Met Truffel gevulde aardappel

  1. Kook de aardappelen niet al te gaar in de schil. Pel de aardappelen, snijdt ze doormidden en hol ze uit.
  2. Smeer de schuitjes in met een (knoflook)olie en bak ze in de oven.
  3. Maak van de aardappel een grove puree. Meng op het laatst truffelboter door de puree.
  4. Vul de gebakken schuitjes met de puree. Verwarm ze licht voor het opdienen in de oven en garneer eventueel met wat bieslook.
  5. Als je geen echte truffel hebt, vervang deze dan door verse of gewelde porcini. Gebruik geen porcini en truffel tegelijk, dat is zonde. Knoflookolie maak je makkelijk zelf door in 250 ml olijfolie een aantal tenen knoflook met te emulgeren met de staafmixer. (Laat het niet dagen in de warmte staan, want dan kan botulisme ontstaan) De knoflookolie in de supermarkt is chemisch, net als de truffelolies.
Zwarte truffel uit de buurt van Pergola

Wijntip

Bandita van cantina Mazzola of voor wie kiest voor net iets minder, maar nog steeds robuust de biologische Rosso Picieno van wijnhuis Mattei. Zie ook de aanbieding van de Nederlandse importeur Nostrovino.

Tijdens 'Proeven met Onno Kleyn Truffel&Wijn' bezochten we in oktober 2019 als eerste de wijngaard Mazzola gelegen langs deze route ter hoogte van Senigallia. Hun 'Bandita' viel zo in de smaak dat Onno er in De Volkskrant deze recensie over schreef.

Pergola

Over dit artikel

Porto Sant’Elpidio
Fermo
Land: Italië