5 of 5 (27 Votes)
Ventimiglia alta
Ventimiglia alta

Door de vermelding op verkeersborden, waarbij Ventimiglia lukraak werd ingekort tot "XXmiglia", zou je bijna denken dat de naam van de stad is afgeleid van een wegafstand, ook al omdat Ventimiglia, letterlijk vertaald ´Twintigmijlen´ door een curieus toeval ongeveer 20 zeemijlen verwijderd is van de nabijgelegen Franse stad Nice. Deze populaire theorie over de oorsprong van de naam is historische onjuist. Ventimiglia, dat vaak "de westelijke poort van Italië" wordt genoemd, heeft natuurlijk wel economische en sociale banden met de nabijgelegen Franse Rivièra.

In het kort

Wat je moet zien

Ventimiglia 6

De plaatsnaam Ventimiglia is waarschijnlijk afgeleid van de oorspronkelijke Ligurische uitdrukking Albom "hoofdstad" en van het meervoud van de etnische naam Intemeliom, dus "hoofdstad van de "Liguri Intimeli". De twee woorden werden in verlatiniseerd tot Album Intimilium (waarvan Plinius de Oudere melding maakt) en uiteindelijk samengevoegd tot Albintimilium, net zoals dat gebeurde met Albingaunum, de huidige stad Albenga. Na het laten vallen van het al-voorvoegsel en daarna de overgang b > v werd de vorm Vintimilium bereikt, die in de Middeleeuwen uiteindelijk Vintimilia werd. Een heel verhaal, maar toch leuk om te weten

Stop een keer in Ventimiglia, je zult er geen spijt van hebben

Normaal gesproken rij je, net in Italië aangekomen, direct door en staat een stop in Ventimiglia nooit op het programma. Jammer, want vooral de oude stad in heel bezienswaardig. Ik stopte er voor de lunch en hoewel goed, de prijzen leken me wat aan de hoge kant, ik vond vooral de restaurantjes aan zee vrij duur. Ventimiglia is een plek waar veel Fransen naar toe gaan om te eten (vooral nu, omdat Franse restaurants nog niet open zijn) en om boodschappen te doen op de beroemde vrijdagmarkt, een van de grootste in Ligurië. Maar deze bevinden zich aan de oostkant van de riviermonding van de Roia. Ik deed een detour over de brug in westelijke richting naar de hogergelegen oude stad.

Kathedraal van Santa Maria Assunta

De stad, toen nederzetting, is veel ouder dan de Romeinse tijd, in feite het waren de oude Liguri Intemeli in prehistorische en pre-Romeinse tijden, op de heuvel van Colla Sgarba die hier woonden. In de Romeinse tijd ontving de stad Julius Caesar en bleef het trouw aan zowel het Republikeinse Rome als aan het latere keizerrijk Rome waardoor het de administratieve titel "municipium" verkreeg, wat de welvaart van Ventimiglia bevorderde. De grenzen van de stad breidden zich uit tot en met San Remo in het oosten en Monaco in het westen. De Romeinen legden nieuwe pleinen aan, villa's en huizen, aquaducten, fonteinen, thermale baden, een openbaar forum en een theater. De Republiek Genua heerste over Ventimiglia vanaf de 16de eeuw, maar kennelijk verdienden ze er niet genoeg aan want ze geven het beheer ervan over aan de bank di San Giorgio, die het in 1562 weer teruggaf aan Genua, kennelijk ook de bank geen winst maken van Ventimiglia.

Zodra je de poort passeert zie je de Kathedraal van Santa Maria Assunta en San Secondo, die tussen de 11e en 12e eeuw gebouwd werd op de ruïnes van een eerdere kerk en op dezelfde plaats waar ooit een heidense tempel stond, gewijd aan de godin Juno; in de kathedraal is nog steeds een inscriptie te zien die daaraan herinnert. Een van de leukste gebouwtjes is de 8-hoekige doopkapel die aan de achterkant werd gebouwd en die je goed kan zien als je de weg naar boven oploopt, ook in de kathedraal is de achthoekige plattegrond ongewijzigd gebleven met een bekken uit 1200 dat werd gebruikt voor het dopen door totale onderdompeling, hoewel er nog een ouder exemplaar is uit 900 dat gebruikt werd om te besprenkelen.

De doopkapel

Het is niet de enige kerk, er zijn er zeker nog drie meer uit de middeleeuwen. In een voormalig klooster waarvan de deur openstaat gluur ik naar binnen omdat de vloer ervan in zwart witte tegels zo in het oog loopt, de rest van het uit 1650 stammende Oratium van San Secondo dat ´dei neri´ wordt genoemd is in echte barok stijl gedecoreerd met prachtige ornamenten.

Oratorio dei neri

De voormalige kerk van San Francesco d'Assisi dateert uit de veertiende eeuw en was verbonden met het klooster van de Orde van de Minderbroeders. Na de restauratie werd het opengesteld voor het publiek zodat de gerestaureerde interieurs bezichtigd kunnen worden. Er zijn nog steeds met fresco's beschilderde cycli uit de 15de eeuw bewaard gebleven.

Ik loop de Garibaldi-straat in en volg de weg omhoog. Aan de oude "Carriera recta" (via Dritta) staan nog een aantal imposante gebouwen uit 1600, met ´hangende´ tuinen aan de zeekant. In de Burgerbibliotheek van Aprosiana is een belangrijke collectie oude boeken uit de 15e tot de 17e eeuw.

Rechts van de Via Garibaldi ga je via een aantal leuke steegjes naar de via Piemonte, waar handelaars waren gevestigd. Aan het einde ligt een pleintje, dat in de oudheid als marktplaats werd gebruikt: de kooplieden kwamen er aan vanaf de rivier aan de voet van de heuvel. Vanaf het pleintje aan het eind van de Via Garibaldi heb je een schitterend uitzicht over zee en de nieuwe cirkelvormige jachthaven. Je kan er trouwens leuk zitten en van een pizza uit de Porta Nizza pizzeria genieten op het terras.

Ventimiglia 13

Wat moet je verder nog zien in Ventimiglia

Waar ik niet ben geweest, maar wat zeker de moeite waard is als je wat meer tijd hebt zijn de Balzi Rossi en de Romeinse opgravingen.

Balzi Rossi (Italiaanse naam van het dialect Bàussi Russi = rode stenen) is een rotswand waarin zich een reeks grotten bevinden. Tijdens opgravingen werden talrijke vondsten uit het Boven-Paleolithicum gedaan, waaronder een twintigtal graven waarvan er ten minste zeven van het Cro-Magnon-type (Grimaldi's mens).

De Romeinen hebben hier veel gebouwd, zoals ik al eerder opmerkte, ten oosten van Ventimiglia bij de monding van de Nervia liggen restanten van de Romeinse stad Albintimilium met de thermen en het aangrenzende Romeinse theater dat dateert uit het einde van de 2e eeuw n.C., een van de kleinste in zijn soort en uniek voor Ligurië.

Geuren, kleuren en geluiden in de Giardini Botanici Hanbury

De tuinen liggen tussen het oude Ventimiglia en de Franse grens vlakbij Balzi Rossi.

De passie voor de natuur van de Engelse familie Hanbury leidde in 1867 tot de aanleg van eenbotanische tuin in de buurt van Ventimiglia, waar planten uit verschillende delen van de wereld kunnen acclimatiseren, door gebruik te maken van de gunstige ligging van het gebied en het milde klimaat: Hanbury Botanische Tuinen. De samenwerking van voornamelijk buitenlandse botanici, landbouwkundigen en landschapsarchitecten heeft geleid tot de aanleg van een uniek complex in Europa, zowel vanuit botanisch oogpunt, met de 5.800 soorten sierplanten, geneeskrachtige planten en vruchten

Wandelen

Langs de kust loopt een mooi wandelpad dat door de gemeente is aangelegd en waarvan de aanwijzingen goed staan aangegeven.