5 of 5 (27 Votes)
Het wandelpad der geheimen naar Monte Croce in Ligurië
Het wandelpad der geheimen naar Monte Croce in Ligurië

Mysteriën is sterk uitgedrukt. Misschien mag ik het ook vertalen als het pad van de lijdensweg, de via dolorosa, van Jezus Christus of gewoon het pad van het mysterie van Christus (waarschijnlijk niet), het is in ieder geval een korte maar stevige wandeling ter hoogte van Pieve Ligure, wat leidt naar de fraaie kapel van Santa Croce over een pad gemarkeerd door 16 heilige kruiswegstaties. Het pad biedt prachtige uitzichten over de Levante, het schiereiland van Portofino en de haven van Bogliasco.  Aan de Oostelijke zijde van de Monte Croce een verre uitkijk over een groots netwerk aan paden en de dorpjes Sori en Teriasca.  

Via delle Croce

Je begint de tocht op het pleintje van San Michele in Pieve Alta (Poggio Favaro-San Bernardo), achter de 18e eeuwse parochiekerk. Het eerste stuk van deze wandeling gaat vrij steil omhoog, dwars door het kleine gehucht. Het pad begint bij de eerste kruiswegstatie en eindigt bij de kapel op de top van de berg Monte Croce. Langs het pad kom je de ruïnes tegen van vijf kleine stenen kapelletjes, ieder van deze kapelletjes beeldt een van de ongelukkige mysteriën uit.

Hier kruisen paden

Het pad klimt omhoog door typisch mediterrane plantengroei, zoals grote bossen gele bezemstruik of brem, jasmijn en roze wilde orchideeën. Als je het dal inkijkt aan de oostelijke kant, kun je de typische droogstenen muren zien, waar de laatste laag stenen verticaal zijn geplaatst om de dieren niet over te laten steken. Zondermeer is de late lente de mooiste tijd om Ligurië te bezoeken, vooral als natuurliefhebber, de geur van witte en roze jasmijn, gedragen door de frisse zeebries heeft een bijna intoxicerende werking op je zintuigen.

Weiden met wildebloemen en spelende honden

Heb je alle 16 kruisen gevolgd en bereik je de top van Monte di Santa Croce (518 meter), dan word je beloond met prachtige uitzichten op het Portofino schiereiland tot Capo Berta en op een mooie dag zelfs de Franse Alpen en Corsica. Met zicht over de kustlijn zijn er hier enkele picknicktafels geplaatst, meestal beschut, zodat je er heerlijk kunt dutten in de schaduw van een olijfboom. Ik loop het pad op de eerste dag van juni en het een heerlijke temperatuur van 24 graden, een perfect jaargetij; maar zou je slecht weer treffen, (het weer slaat snel om in de bergen) dan biedt een kleine rifugio (berghut) onderdak.

De kapel van Santa Croce

De rifugio heeft betere tijden gezien, maar er is een houtkachel voor warmte en banken waarop je in het uiterste geval met een slaapzak zou kunnen liggen. Je kunt je voorstellen dat dit een van de meer populaire wandelingen is van de omgeving, alles bijeen duurt de tocht nog geen uur naar boven en naar beneden nog minder, dus het kan aardig druk worden in de vakanties of weekeinden. Zelfs vandaag kom ik diverse mensen tegen op de weg naar boven, meestal met honden die hier kunnen loslopen, want niemand maakt er een probleem van, lijkt het.

Rifugio van Santa Croce

Loop je achter het kerkje langs de waterfontein, dan kom je terecht in een weide van wilde bloemen, massa´s vlinders van allerlei soorten, maar ik kom ook enkele wat dreigender uitziende beesten tegen, zoals grote rode wespen en zwarte hommels. Uiteraard is het het beste, als je alles laat staan en met rust laat. De Italiaanse vriendin die mijn gids is, heeft haar 5-jarig dochtertje meegenomen, die het overigens heel goed doet tot en met kruis nummer 10.

Een van de vijf mysteries van Christus (de vijfde)

Gelukkig is de rest van de weg beschut door wat dennenbomen en kan je vrij vlot doorlopen. We komen aan bij het kleine heiligdom van Santa Croce; het bouwwerk is op zich niet ontzettend imposant, maar staat er al wel sinds 1200. Het gebouw deed eerst dienst als herberg voor pelgrims en pas veel later, in 1748, werd het verbouwd tot kerk. We moesten het ditmaal zonder picknick doen, maar het is er een prachtige plek voor. Carlotta heeft aan de voet van de berg nog een banaan gehad, maar heeft zo'n honger gekregen dat ze aan de hondenkoekjes begint, tot grote hilariteit van haar moeder en ik, die luidkeels roepen dat die echt niet voor kinderen bestemd zijn.

Oostelijke zijde (richting Sori) met meer wandelpaden en stenenmuren

De Afdaling van Santa Croce naar alta pieve

De wandelaar heeft de keuze uit twee routes als afdaling. Een is gemakkelijker en minder steil, maar ook minder mooi en omlijnd door bomen en struikgewas die het uitzicht belemmeren. Voor de mooiere weg naar beneden loop je een paar meter terug dezelfde kant op die je gekomen bent en sla je links af over een pad waar je absoluut (zomer en winter) goede antislip zolen voor nodig hebt: je bent gewaarschuwd! Vanwege het warme weer loop ik op sportschoenen, die weliswaar antislipzolen hebben, maar duidelijk niet de juiste. Ik val prompt op mijn gat bij het eerste steile stuk en verzwik mijn enkel een beetje, maar gelukkig kan ik er nog op lopen en gaat de pijn snel weg. Mijn ego doet meer pijn, vooral door de betutteling van andere wandelaars die we tegenkomen en die het niet kunnen laten om me er op te wijzen dat mijn zolen niet anti-slip zijn. Ja mensen, dat zie ik zelf ook!

Afdaling naar Pieve Alta

De rest van de weg doe ik het wat rustiger aan, op een bijzonder steil gedeelte is gelukkig een ijzeren kabel aangebracht die je kunt grijpen voor wat extra steun op de gladde natuursteen. De ervaring is in de zomer misschien wel een soft-adventure, maar met een beetje regen of ijzel is deze weg naar beneden best gevaarlijk voor lopers die het niet gewend zijn. Goede bergschoenen zijn in ieder geval aan te raden, ook een paar nordic walking sticks kunnen goed van pas komen. Op een bepaald punt komen de twee afdalingen bij elkaar en ben je weer bij het beginpunt, op een paar honderd meter boven de parochiekerk van Alta Pieve.

Afdaling op Levante van de Monte Santa Croce

Eten & Drinken in Alta Pieve (Poggio Favaro-San Bernardo)

Tijdens de warme zomermaanden kun je aanschuiven voor een aperitief in de bejaardensociëteit van Poggio Favaro, die daarnaast beschikt over een prachtig uitzicht en wat ouderwetse gezelligheid. Iedereen is welkom en drankjes kosten een habbekrats. Naast de sociëteit staat een goed Ligurisch restaurant met typisch lokale specialiteiten. Ironie wil dat het Il Tipico heet, maar niet is typisch te noemen aan het overweldigende uitzicht over zee dat je hier hebt. Op het menu staat uiteraard tien keer pesto en de typische visgerechten uit de buurt zoals de zgn. paarse garnalen uit Santa Margherita Ligure, inktvis op de grill of knapperig gefrituurde ansjovis.

Adres : Open voor Lunch & Diner van donderdag tot en met zondag. Reserveren verplicht. Via Favaro, 20, 16031 Poggio Favaro-San Bernardo - Email : Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken., tel. 010 3470754, website:
Uitzichten Pieve alta

Meer foto's van deze wandeling naar Monte Croce?

Meer foto's van deze tocht vind je op de volgende link. https://photos.app.goo.gl/zSJE3gSZtgnTP2yC9

Over dit artikel

IAT Porto Antico
Calata Falcone e Borsellino
16128
Genua
Genua
Land: Italië