5 of 5 (27 Votes)
Resort Due Laghi

Een paardrijvakantie in de omgeving van Rome: dat is luxe en comfort gecombineerd met vrijheid en avontuur. Wij verbleven een top-class week op het grandioze landgoed I Due Laghi, op een steenworp afstand van de Italiaanse hoofdstad. Jakobien Huismans geniet van een week vol stijl, cultuur en zalig eten.

Midden in de heuvels die vroeger het decor vormden van de Etrusken en de gladiatoren maar die nu het terrein zijn van halfwilde Maremmana-paarden en traditionele jachtritten.
Er is een spreekwoord dat zegt: wanneer je in Rome bent, doe je als de Romeinen. De ochtend dat er op het landgoed I Due Laghi een Ierse drag hunt wordt georganiseerd, laten wij ons dan ook van top tot teen optuigen in het correcte jachtkostuum dat we voor de gelegenheid te leen krijgen. Een okergele paardrijbroek (ok, wit mag bij uitzondering), een groen jasje met witte plastron, zwarte handschoenen en een smetteloze zwarte toque. Als alle hunters er om door een ringetje te halen uitzien, staat er een plateau met glazen sherry klaar die de sfeer erin brengt terwijl landheer signore Nizza een speech houdt over het belang van tradities in een modegevoelig land als Italië.

20140623 i due laghi

De 'I Due Laghi & Irish Drag Hunt Association' is een prestigieuze paardrijclub. De enige associatie die in Italië door de British Horse Society (onder patronaat van de Queen zelf) is goedgekeurd. Vandaar dat er hier heel veel aandacht wordt besteed aan stijl en vorm. Bovendien is het zoveel leuker om er net zo uit te zien als de adellijke ruiters tijdens de vossenjacht die de vele ouderwetse prenten in en rond de country relais sieren.

Wij vallen met onze neus in de boter: we arriveren juist voordat de allereerste jachtrit van het seizoen, dat van oktober tot mei loopt, plaatsvindt. Iedereen bereidt zich vol spanning voor op dit grootse evenement. De jachtritten op I Due Laghi zijn zogenaamde 'drag hunts', een slipjacht waarbij het slachtoffer, de vos, is vervangen door een doek met vossengeur die wordt voortgesleept waarna de meute volgt.

20170809 i due laghi 3

Nadat signore Nizza ons tot voorzichtigheid aanmaant, veiligheid gaat hier immers voor alles, klimmen we in het (Engelse) zadel. Sommige paarden zijn Iers, andere van het lokale Maremmana-ras. Het Maremmana warmbloedpaard beperkt zich niet tot een type of een kleur. Het staat bekend als een betrouwbaar en ijzersterk ras, doordat er in deze omgeving als sinds mensenheugenis een goede traditie van paardenfokken bestaat. Naar alle waarschijnlijkheid zijn de paarden rond de vijftiende eeuw in de moerassige Maremma, de kuststreek van Toscane, ingevoerd en gekruist met Napolitaanse paarden. Ondanks hun betrouwbare karakter staan de Maremmana's bekend om hun vurigheid en hun eigen willetje. In Italië worden ze onder andere gebruikt door de bereden politie. De gemiddelde stokmaat is 1.60m, maar ook die kan enorm varieren. Mijn compagnon voor de rit heet Filippo, is donkerbruin en heeft een schofthoogte van 1.80m. Hoewel je hier de keuze hebt om op verschillende paarden te rijden, blijf ik verknocht aan deze vierbenige vriend-voor-het-leven, en natuurlijk wil ik hem tegen het eind van mijn verblijf het liefst inpakken en meenemen in het vliegtuig.

20170809 i due laghi 4

Voor de jacht besluiten we om ons op te splitsen in twee groepen: zij die in de voorhoede alle 30 hindernissen, varierend tussen 80cm en een meter, nemen, en de rest (waaronder wij zelf) die het rustig aan doet en in het kielzog van de 'butteri' rijdt. Een buttero is een Italiaanse veehoeder en de drie butteri die ons vergezellen zijn gekleed in originele kostuums en zitten op traditionele, fantastisch uitgewerkte zadels. Ze leiden hun paard met een hand en houden met de andere een lange stok vast, waarmee ze hekken kunnen openen en de koeien bijeen drijven. Echt nodig is het niet, want de koeien op het 150 hectare metende landgoed mogen voorlopig nog gewoon los rond blijven wandelen, maar net als de jachthoorn die van tijd tot tijd over de Etruskische heuvels klinkt, dragen de buteri wel bij tot de sfeer. De oudste butero is een klein mannetje van 83 jaar, die beroemd blijkt in de Italiaanse paardenwereld. Hij doorkruiste ooit half Italië in twee weken tijd op zijn onafscheidelijke paard. Zijn naam is Rampichino, hetgeen zoveel betekent als 'klein klimmertje'. Toch hijst hij zich zonder veel moeite op zijn paard en blijft hij daar zo kranig zitten dat hij wel met het dier vergroeid lijkt. Ondertussen wordt een enthousiaste roedel Ierse jachthonden uit de kennel vrijgelaten en laat de huntsman de jachthoorn schallen. We vertrekken!

Deze jachtrit is onze eerste kennismaking met de omgeving. We bevinden ons in Etrurie, dat tegenwoordig Latium of Lazio wordt genoemd. Het is een sereen, beeldschoon heuvellandschap, hier en daar onderbroken door een paar olijfbomen of cipressen. De wegen zijn onverhard en de zachte glooiingen lenen zich perfect voor een galop heuvelopwaarts. Hier boven is het uitzicht weids en heerst de stilte, op het geluid van de belletjes van de in totaal 400 grazende schapen en geiten na. Ook een 62-tal Maremmana paarden loopt hier, zoals de traditie wil, vrij rond. Ze doen zich te goed aan in het wild groeiende rucola, een slasoort waar wij in onze supermarkt grof geld voor betalen. En de prachtige koeien van hetzelfde robuuste Maremmana-ras natuurlijk, die er rank en bleek uitzien, met lange en kunstig gevormde hoorns. Onvoorstelbaar dat dit ooit het strijdtoneel was van een bloedige oorlog tussen de Etrusken en de Romeinen! Rome ligt op een luttele 39 kilometer ten zuidoosten van het landgoed en als we op een van de hoogste heuveltoppen zijn aanbeland zien we aan de ene kant de glinstering van het Bracciano-meer en aan de andere kant, helemaal in de verte, de koepels van de Italiaanse hoofdstad.

Halverwege de middag nemen we een rustpauze bij de geitenkwekerij van het landgoed, waar personeel klaar staat met grote dienbladen vol grote stukken geitenkaas en glazen rode en witte wijn. De honden blijken minder hongerig dan wij, want na deze stop zijn ze nog maar met moeite en veel getoeter bijeen te brengen.

20170809 i due laghi 5

De slipjacht wordt traditioneel gevolgd door een vijf-gangenlunch met de thuisbereide producten als rundvlees, geitenkaas en schapenkaas (pecorino) van op het landgoed gekweekte dieren. De gerechten worden begeleid door een paar lokale wijnen die de moeite waard zijn. Waren het immers niet de Etrusken die als enigen in de 8e eeuw na Christus wijnstokken vanuit Griekenland importeerden. Deze kennis was geld waard en de wijn uit Etrurie werd in heel het Romeinse rijk voor veel pecunia verhandeld. Twee van deze oude druivenrassen zijn nog altijd intact, waaronder de bekende Greceto. Nu moet je al heel veel pech hebben om in Italië slecht te eten, maar Restaurant La Posta dei Cavalieri heeft een uitstekende keuken. Ook het hotel heeft zijn vier sterren dubbel en dwars verdiend, met ruime en stijlvol landelijk ingerichte kamers, waaronder enkele suites. Alles ademt grandeur en traditie. De meubels zijn antiek, de badkamers modern voorzien van alle comfort. Niets is immers zo fijn na een paar uur in het zadel dan een warm bubbelbad. Gevolgd door een zacht bed! Geen wonder dat I Due Laghi minstens twintig keer per jaar wordt uitgekozen door pasgehuwde stelletjes die er hun wittebroodsweken komen vieren.

Bij de meeste paardrijvakanties boeten de deelnemers voor het gevoel van vrijheid en avontuur dat ze ervaren iets in aan luxe en comfort. Hier is een paardrijformule die beide ingredienten bevat, plus het gevoel dat je even mag proeven van een wereld die maar voor weinigen is weggelegd. Een wereld van stijl, traditie, luxe en grandeur. Vooral de traditie die het landgoed I Due Laghi in ere wordt gehouden, staat elders veelal op het punt om te verdwijnen.

20170809 i due laghi2

De eigenaar, Federico Nizza, telg van een roemrijke - met de nadruk op rijk - operafamilie (zijn dochter zingt nu in de opera van Rome), bezat ooit vier landgoederen, waarvan drie in de heuvels van Toscane. Omdat Federico Nizza en zijn vrouw Alba Cella prijs stellen op persoonlijk contact met hun clienteel en dat in combinatie met Federico's baan als commercieel adviseur bij de Banca d'Italië niet meer gewaarborgd kon worden, verkocht het koppel er drie. Ze behielden hun lieveling in Lazio: I Due Laghi. Het landgoed (tenuta in het Italiaans) maakt deel uit van het natuurpark dat ingeklemd ligt tussen het meer van Bracciano en het kleinere meer van Martignano. Vandaar de naam, want I due laghi betekent 'de twee meren'. Het 164 meter diepe en perfect ronde meer van Bracciano bevindt zich op een klein half uur wandelafstand en is een goedbewaarde toeristische parel, die de Romeinen koesteren. Het kan hier 's zomers namelijk ondraaglijk warm worden en dan vormt dit meer een welkome verkoeling. Bovendien hebben nog maar weinig buitenlanders de plek ontdekt. Het meer droeg ooit de Etruskische naam Lacus Sabatinus en meet precies 33 kilometer in omtrek. Wie de prachtige route per fiets of auto aflegt, komt na elke elf kilometer een op tufstenen rotsen gebouwd middeleeuws vestingstadje tegen, Anguillara, Bracciano en Trevignano. Het dichtstbijzijnde is Anguillara, een klein maar indrukwekkend kraaiennest, dat wel door Zeus zelve tegen een rotswand lijkt gesmeten. Het verhaal wil dat een welgestelde Romeinse dame, Rutilia Polla, de drukte en de viezigheid van de stad, die op dat moment al meer dan een miljoen mensen telde, wilde ontvluchten en hier op het hoogste punt haar buitenverblijf, Angularia, liet optrekken. Helaas is ze verdwenen, net als de villa van keizer Marcus Aurelius, wiens idiote zoon Commodus de 'keizer van de Gladiatoren' werd en op wie de film Gladiator is gebaseerd.

Over dit artikel

Resort Hotel I Due Laghi
Via della Marmotta
00061
Anguillara Sabazia
Rome
Land: Italië