Etappe 12: Un Tributo a Marco Pantani in Cesenatico door Wijnand Luttikholt

We starten en eindigen vandaag in Cesenatico. Als je in de wielerwereld Cesenatico zegt, dan heb je het ook over il Pirata, Marco Pantani. Bij leven en welzijn zou hij dit jaar op 13 januari vijftig zijn geworden, dat heeft echter niet zo mogen zijn.

Zijn top beleefde hij in 1998 waarin hij zowel de Tour als de Giro op zijn naam schreef. Op Valentijnsdag 2004 overleed hij in zijn kuststad aan de Adriatische Zee aan een acute cocaïne vergiftiging. Er gaan nog steeds vele complottheorieën, waar ik jullie niet mee zal vermoeien, maar een held is en blijft hij in Italie, in Cesinatico in het bijzonder, waar een museum en een monument aan hem zijn gewijd.

Wil je meepraten over de Giro d'Italia, ga dan naar Fiets Makkers, onze trouwe metgezel tijdens deze ronde door Italië. 

KAART VAN DE GIRO  

Cesenatico is deze twaalfde etappe dus start- en finishplaats, waar we het parcours gaan volgen van het jaarlijkse wielerspektakel Novecolli, dat dit jaar op 24 mei, dus volgende week, zou gaan plaatsvinden, ware het niet dat.....

Pantani heeft deze wegen platgetraind op weg naar en weer terug van zijn echte trainingsberg, zo sprak hij zijn legendarische woorden 'Carpegna mi basta'. Voor hem was deze berg genoeg om te trainen en zo in de koers alle andere klimgeiten de frêle achterzijde van zijn 57 kg lichte lichaam steeds verder uit beeld te laten verdwijnen. Tien jaar na zijn dood werd deze ´Carpegna´ in 2014 als eerbetoon aan Pantani opgenomen in de Giro d'Italia, zo gaan Italianen met hun helden om. Pantani is zo veronderstel ik, de volmaakte imperfectie. En ja, ook op die Carpegna staat een monument ter nagedachtenis aan hem, weer zo'n wielerheiligdom. Samen met Steven Rooks, onze klimgeit en laatste lapjeskat uit de Tour van 1988, bezochten we deze etappe.

En ja, mocht deze rit in oktober toch gereden gaan worden, wie tip ik dan als winnaar? Een collectief van Jumbo-Visma zou hier kans moeten hebben om iemand als winnaar naar voren te schuiven, maar als Peter Sagan aan de start van deze etappe verschijnt dan zou ik wel een mooi flesje op hem willen verwedden.

Wat is er te zien in dit deel van Emilia Romagna?

Cervia met de beroemde zoutpannen ligt iets noordelijk van Cesenatico en verder heeft het binnenland waar deze etappe voornamelijk doorvoert achter iedere heuvel wel weer een nieuwe verrassing in petto.

Het stadsstaatje San Marino met daaromheen de vele outlets is voor bijna iedere toerist aan de kust een vaste bestemming en voor sommige toeristen zelfs hun hoofdbestemming. Verder landinwaarts zijn de in Le Marche gelegen stadjes als San Leo,  Sant´Agata Feltria,  Novafeltria en Pennabilli interessant, die laatste is wat minder bekend, maar voor wat avontuurlijke kunstenaars de moeite waard om er eens wat over na te zoeken.

Van Monique Lambrix, van Villa Senzi in Riccione, kreeg ik als insider tip om langs het traject eens te gaan eten bij I Malardot in Torriana. Een adres voor wat ze noemen de 'cucina tipica' in een sfeervolle authentieke ambiance. Dit te combineren met een bezoek aan het Castello di Montebello. Nou dat ga ik dus ook maar eens op mijn verlanglijstje zetten voor als ik daar weer eens in de buurt ben.

mijn Slow Food TIPS

Van mijn Slow Food vriend Carlo Cleri kreeg ik de tip voor een bezoek aan het wijnhuis Podere Vecciano. Het wijnhuis is uitstekend georganiseerd voor een proeverij met uitleg in het Engels. De wijnen hebben zeker in de Cantina een uitstekende prijs kwaliteit verhouding, dus zorg dat er een beetje ruimte overblijft in de auto bij de terugreis.

Recept bij deze etappe

Zomersalade van inktvis met aardappels

Wijntip bij deze etappe

Rebola Vigna la Ginestra, van het wijnhuis Podere Vecciano.