De jongen bij de VVV op het Piazza Maggiore keek me eens goed aan en zei toen: ´Er gaat ook een bus´, waarop ik antwoordde dat ik toch met de hond ging wandelen en het was mooi weer en wat is nou 4 km uiteindelijk. Ik heb het geweten. De kerk van de Madonna van San Luca ligt mooi te wezen boven op de heuvel, schitterend in de zonneschijn amber tegen een helblauwe lucht. ´s Avonds is het portico verlicht en zie je de lange galerij van 3796 meter vanaf de autostrada, een Italiaanse versie van de Chinese muur, als een lint over de heuvelrug naar boven lopen.
Vergelijk nu hotelprijzen in Bologna
Vanaf het Piazza Maggiore naar de poort van Saragozza is een leuke wandeling van een dik kwartier door oude straatjes en langs magnifieke middeleeuwse gebouwen waar je normaal eigenlijk niet komt. Je volgt de via Saragozza tot het plein met de overblijfselen van de oude stadspoort die de ring rond de stadskern van Bologna kruist.
Om bij het begin van de Via San Luca te komen, loop je dan nog eens een half uurtje tot je aan de Arco del Meloncello aankomt, een prachtig bouwwerk dat in de eerste helft van de 18de eeuw werd aangelegd om het begin van de Pelgrimsweg te markeren, ongeveer te zelfder tijd als de kerk bij het eindpunt. Want, hoewel de Via San Luca als pelgrimsweg al sinds 1433 bestaat, is de Madonna di San Luca een nieuwe kerk gebouwd op de plaats van de oorspronkelijke 15de eeuwse kapel.
In het begin is de portico weg redelijk goed te lopen voor de doorsnee zondagse wandelaar. Eigenlijk valt dit deel wat tegen, het uitzicht is niet spectaculair over het voetbalstadium van Bologna en de moderne stad er achter. Het portico is aan de andere kant gesloten en kaal, om de paar honderd meter is er een stage van de kruisgang te zien. Bij de 8ste die ik passeer, begin ik me af te vragen hoeveel het er gaan zijn, 10 of 12? Mijn niet katholieke opvoeding speelt me parten. De via San Luca begint na ongeveer 2/3 een stuk stijler te worden en jongere en fittere wandelaars beginnen me links en rechts in te halen. De hond wil water, ik ook trouwens. Ik heb hem getraind om te trekken aan de lijn op de weg naar boven en hij doet zijn best.
De bogengalerij, zouden het er 666 zijn, ik ben de tel kwijt geraakt, is heel fotogeniek, of je nu naar boven of naar beneden kijkt. Maar voor het uitzicht moet je echt helemaal naar de laatste 100 meter, daar kijk je uit over de groene landen ten zuiden van Bologna. In het late middaglicht zijn de kleuren toverachtig mooi. Ik hoor iemand zich afvragen of pelgrims vroeger op hun knieën naar boven kropen. Ik vind het al een prestatie om het lopend te doen.
Dan, een rondje rond de kerk om met de N.S. te spreken en weer terug naar beneden. Dat gaat een stuk sneller en na een drie kwartier ben ik weer bij de Arco di Meloncello. Bij de tabacchi koop ik snel een kaartje voor de bus en ben binnen 10 minuten weer op het Piazza Maggiore terug. Nu voor mij en mijn viervoeter een drankje, want dat hebben we wel verdiend.
Vergelijk nu hotelprijzen in Bologna
SANA international exhibition of organic and natural products 
Bologna Design Week 