Op de dag voor de branden op de Vesuvius uitbraken in juli 2017 maakte Peggy Heylen een tocht naar de krater vanuit Napels.
Wanneer je met de trein arriveert in Napoli Centrale, kan je er niet omheen. Als een grote reus die waakt over de stad, word je aandacht ernaartoe gezogen. Bij aankomst in het hotel, is er reeds een kleine rookpluim op deze gigant te zien. Bij navraag aan de receptie, blijkt dit wel meer voor te vallen, dus geen nood, je kan hem beklimmen.
De volgende ochtend gaan we dan ook al vroeg op pad. De bus brengt ons al toeterend aan elke bocht, langs de kronkelende weg van het nationaal park naar boven. Dit alleen al is de moeite, ondanks dat je al een lichte geur van verschroeide assen waarneemt.
Eenmaal boven aan de parking, begint bij 35 graden de echte uitdaging. Hoewel ik afzie, is het uitzicht prachtig.
Vandaar bij het zien van de beelden, enkele dagen later, bloedt mijn hart. De kleine wolk is ondertussen uitgebreid naar een heuse wasem die de hele berg bedekt. Volgens sommigen is dit aangestoken, andere kwatongen beweren dat er hier illegaal afval wordt gedumpt en verbrandt, en door de aanhoudende droogte en warmte is de brandhaard toegenomen. Hoe dan ook, het is jammer voor de schitterende natuur, maar vooral ook voor de dieren en mensen in de nabijheid die geëvacueerd moeten worden.
