Hoewel de Middellandse Zee niet meer de gehele bevolking kan voeden zoals het in vorige eeuwen deed, blijft de keuken van Amalfi op vis en schaaldieren georiënteerd. Er zijn nog plaatsen, zoals Cetara waar vissersboten iedere morgen verse vis aan land brengen, maar het is een uitstervende tak van sport.
Vergelijk nu hotelprijzen in Amalfi
Ook in de Melkbergen, het binnenland van Amalfi, zo genoemd naar de grote productie van melk en kaas, is het anders geworden. Grote industriële melkvee hangars hebben de koetjes grotendeels uit het landschap verdreven en kaas en andere zuivelproducten komen nu uit een fabriek waar nooit een vers grassprietje of boterbloem het licht heeft gezien.
Terug naar ambachtelijke producten, vraagt de consument
Gelukkig is er langzaam sprake van een kentering in de voedselproductie. Consumenten zijn steeds meer bereid om iets meer geld uit te geven voor originele ambachtelijke producten en hier en daar gaan producten beschermd worden door een verleende DOC, DOP of IGP status. Dat geldt bijvoorbeeld voor de beroemde citroenen van Amalfi, de boomgaarden zijn zelfs een beschermd UNESCO erfgoed geworden in 1997.
Vis
Cetara is een van de weinige plaatsen waar nog een actieve vissersvloot 's nachts met hun 'lampare' de zee op gaan. De boten zijn verlicht omdat dit de vis aantrekt om in de netten te zwemmen. In de vroege ochtend, nog voordat de vissers naar de visafslag vertrekken, kan je aan boord de beste exemplaren uitzoeken en deze direct van de visser aankopen. Cetara staat bovendien van oudsher bekend om haar ansjovissaus en ingelegde ansjovis, dit gebeurt nog steeds met de hand, ga vooral eens een kijkje nemen hoe de visjes gestript worden en in een beweging in glazen potjes verdwijnen. Ze worden ook wel in hun geheel in terracotta potten ingelegd en bedekt door grof zeezout. Tonijn is zo goed als verdwenen en daarmee ook de gewoonte deze ter plaatse in te blikken. De vis wordt tegenwoordig direct naar Japan verscheept.
Er zijn echter nog veel meer producten die uit zee komen, ze zijn zeker het proberen waard in één van de vele visrestaurants langs de kust van Amalfi. De smaak en kwaliteit is fantastisch sinds het zeewater rond de kusten van Italië erg schoon is geworden door de milieumaatregelen die er de laatste jaren genomen zijn.
Citroenen
Als er één product is waar we Amalfi aan herkennen dan zijn het wel de citroenen. En niet alleen om de Limoncello die er van wordt gemaakt. De boomgaarden werden al in de vroege middeleeuwen aangelegd op de handmatig gevormde terrassen en stenen wallen tegen de steile rotswanden. Deze 'macerine' zijn nu een door UNESCO beschermd gebied en worden nog steeds op dezelfde manier bewerkt en geoogst zoals dat al eeuwenlang is gebeurd. Er groeien voornamelijk twee soorten citroenen: de reusachtige 'ponsiri' die zo groot kunnen worden als kinderhoofdjes en de 'sfusato' of 'profumati' die een dikke, poreuze en olierijke schil hebben, heerlijke doordringend geuren en zo zoet zijn dat ze in salades en desserts worden gebruikt. De soorten hebben een beschermde geografische status gekregen, Limone di Sorrento IGP en Limone Costa d'Amalfi IGP.
Melk en kaas
De heuvels van het schiereiland Penisola Sorrentina bestaan voornamelijk uit kalksteen en zijn uitlopers van de Apennijnen. Ze zijn begroeid met een grote variatie aan grassoorten en wilde kruiden waar de koeien op kunnen grazen wat de melk een heerlijk natuurlijke smaak geeft. Kleine boeren worden aangemoedigd hier hun dieren weer op de open velden te laten grazen en we zien dan ook een terugkeer naar de productie van oorspronkelijke kaassoorten zoals de Pecorini van Tramonti en de kazen van Agerola Fior di Latte Agerolese en Provolone del Monaco een kaas die al sinds 1700 bestaat.
Olijfolie, wijn, pasta en papier
Tussen de citroenboomgaarden vinden we ook olijven en wijngaarden op de rotsachtige hellingen. De olijfolie is buitengewoon fruitig van smaak, o.a. de DOP Penisola Sorrentina. Wijn komt voornamelijk uit de streek van Gragnano en Costa d'Amalfi (met name de plaatsen Furore en Tramonti) en hebben een DOC status.
Gragnano was van oudsher bekend om de pasta die hier werd geproduceerd in talloze kleine pastafabriekjes. Er zijn er nog een paar over die nog steeds heel goede artisanale pasta maken.
Amalfi maakte vroeger veel papier, er waren talloze papierfabrieken en de export werd makkelijk gemaakt door de ligging aan zee. Er is nog een museum dat hieraan herinnert en één van de weinig overgebleven papiermakers bevindt zich in de Via delle Cartiere 100.
Waar:
Kaaswinkel: La Tradizione in Seiano, Via del Bosco 969
Citroenen: Consorzio di Tutela Limone Costa d'Amalfi IGP, Via Papa Leone X 9, Amalfi
Vis: Pescheria Cetarese, Piazza Ungherese 2, Cetara
Pasta: Cooperativa Pastai Gragnanesi, Via G. Della Rocca 20, Gragnano
Reisaanbiedingen rondom deze plaats
Vergelijk nu hotelprijzen in Amalfi