5 of 5 (28 Votes)
Basilica di Santa Maria di Collemaggia in l´Aquila
Basilica di Santa Maria di Collemaggia in l´Aquila

De afgelopen zomer heb ik een week lang door de provincie l’Aquila gefietst, die grenst aan provincie Teramo. Vanaf Teramo rijden we dan met de auto en onze fietsen achterop door de 10 km lange Gran Sasso-tunnel , die de Abruzzo Apennijnen doorkruist onder het Gran Sasso-massief in Abruzzo.

Fietsen door de provincie L'Aquila

amandelbloesem in l´Aquila

Volgens degenen die het nu al hebben gezien, gaat L'Aquila een van de mooiste steden van midden Italie worden, na de opknapbeurt na de aardbeving van 2009. Het duurde alleen wat lang, na 13 jaar zie je nog steeds als je de stad nadert veel hijskranen aan de horizon en de reuk van cement hangt op veel plaatsen. De stad was al charmant en rijk aan prachtige gebouwen, maar nu, nadat veel gebouwen vakkundig zijn gerenoveerd begint het echt beeldschoon te worden.

L’Aquila, is statig en imposant. De Basilica di Santa Maria di Collemaggio ligt als een witte roze koningin op een groen tapijt. De reconstructie, het gebouw was bijna volledig vernield, is op een buitengewone respectvolle manier gedaan, maar ook de andere gebouwen en kerken schitteren in de zomerzon, mooi met grote ramen, imposante deuren, een Europese hoofdstad waardig.

pleintje en straat in het centrum

Het is goed vertoeven in de levendige stad, met de vele jongeren die hier studeren, de elegante plaatselijke bevolking, er zijn leuke winkels en veel gezellige pleintjes en zaakjes om iets te eten. M. neemt me mee naar de straat waar een gebouw staat dat hij nu eerdaags gaat renoveren, want het was erg lang wachten op toestemming van de overheid. Dichtbij op piazza Nove Martire, een schattig pleintje, gaan we iets eten, je kunt trouwens in de stad en in de gehele provincie van Aquila erg lekker eten.

De keuken van l´Aquila

Ik wil eerst een lans breken voor de vele typische producten die uit de provincie van l´Aquila komen. Om te beginnen probeer het brood eens dat een oude oorsprong heeft, gemaakt met bronwater en Solina tarwebloem gecombineerd met wat ze in Italië lievito di madre noemen, en aardappelen, een bijzonder recept.

fontana 99 cannelle

De lekkerste gerechten worden gemaakt met saffraan en kikkererwten uit het nabijgelegen Navelli, ook de teelt van amandelen, die vaak voor torrone (nougat) worden gebruikt, komt hier vandaan. De gele aardappel wordt in Navelli en de Altopiano delle Rocche nog steeds geteeld, net als in de vlakte van Fucino. Er is ook een soort aardappel met rode schil, de "patata turchesa" uit Montereale. Dan zijn er de linzen uit Santo Stefano di Sessanio, salami uit l´Aquila heeft een onregelmatige vorm en is plat gemaakt van mager en vet varkensvlees. Ricotta scorza nera wordt gemaakt van schapenmelk uit Scanno die ten minste 20 dagen in een kelder rijpt, waarna hij met natuurlijke schimmel wordt bedekt, een witte kaas met een donkere korst. Cazzellitti zijn kleine fusilli gemaakt van griesmeel, harde tarwe en water, soms ook bereid met eieren. Volarelle is een typische wintergerecht , een soep met kleine vierkantjes pasta, gebakken in olijfolie en geserveerd in bouillon in plaats van geroosterd brood.

Maxxi museum

maxxi

Op een steenworp afstand van de Fontana Luminosa en de Corso Vittorio Emanuele ligt het barokke Palazzo Ardinghelli. Het gebouw werd tussen 1732 en 1743 ontworpen door de Romeinse architect Francesco Fontana, zoon van de beroemde architect Carlo Fontana. De aardbeving van 2009 richtte zware schade aan het elegante gebouw, dat dankzij financiering van de Russische regering zorgvuldig werd gerestaureerd. Hier is nu het Maxxi museum gehuisvest. We bewonderen niet alleen de collectie moderne kunst, maar ook het palazzo zelf. Op het toilet ligt een zeepscrub en handcrème die in Abruzzo worden gemaakt en de dame van de retirade vertrouwd me toe dat dezefde producten vlakbij, op de Corso Vittorio Emanuele te koop zijn in een winkel die “Parco 1923” heet. Als ik er even later naar binnen ga zie ik inderdaad bijzondere producten uit het Nationaal Park van Abruzzo, Lazio en Molise. Unieke geuren van eeuwenoude bomen, oeroude bossen en delicate bloemen, bewaard in de loop van de tijd dankzij het isolement waarin het gebied eeuwenlang heeft gelegen.

Het Spaanse fort

forte spagnolo in l´Aquila

Ook is een bezoekje aan het Munda Museo Nazionale d'Abruzzo zeker de moeite waard, deze collectie stond ooit in het Forte Spagnolo, maar werd na de aardbeving overgeplaatst naar het voormalig slachthuis van L'Aquila. Het Spaanse fort, een enorm project, werd gebouwd tijdens de Spaanse overheersing in Zuid-Italië in de eerste helft van de zestiende eeuw, maar nooit gebruikt voor oorlogsdoeleinden. In de 17de eeuw werd het de residentie van de Spaanse gouverneur en bood in de 19de eeuw onderdak aan Franse soldaten en aan nazi-soldaten tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het fort werd al in 1902 al uitgeroepen tot nationaal monument. De kerkers in de kelder van het fort werden lang gebruikt als gevangenis. Ook is het skelet van de Mammutus meridionalis hier te zien.

Archeologische gebied van Amiternum

Als we over de “Passo delle Capannelle” terug rijden naar Teramo komen we langs het archeologische gebied van Amiternum, net iets ten noorden van L'Aquila, een gebied dat ooit door de Sabijnen (je weet wel, die van de maagden) werd bewoond. Je kan nog een deel van een Romeinse stad zien, die gebouwd was aan de voet van de San Vittorino heuvel, het was de zetel van een oude Italische nederzetting. Amiternum bleef actief tot in de vroege middeleeuwen en ontwikkelde zich langs de Via Cecilia en de rivier Aterno. Het centrum zelf. theater en het amfitheater is nog goed bewaard gebleven: grote villa´s en tempels, typisch naar voorbeeld van een Romeinse stad uit die tijd. Recent archeologisch onderzoek bevestigde dat dit een opmerkelijk rijke stad moet zijn geweest, tussen de tweede eeuw voor Christus en 4de eeuw.

De route over de Passo delle Capannelle is een van de mooiste wegen van midden Italië, omringd door de Apennijnen van de Gran Sasso en het Monti della Laga gebergte. Het gebied begint langzamerhand een beetje toeristen te trekken en dat mag ook wel, want het is een onbeschrijfelijk mooi landschap dat nog veel te weinig bezocht wordt.

Over dit artikel

L´Aquila
L'Aquila