5 of 5 (27 Votes)
De Mastino Abruzzese is erg aanhankelijk
De Mastino Abruzzese is erg aanhankelijk

De berghond met een kop die wel iets van een ijsbeer heeft, is afkomstig uit de Abruzzen en komt ook voor in de Maremma, een gebied tussen Toscane en Lazio in midden Italië, maar oorspronkelijk komt het meer dan 2000 jaar oude ras uit Azië. Varro, de Romeinse geleerde schreef al in 27 voor Chr. over deze imposant uitziende witte hond met zijn gitzwarte neus en moedige karakter, voor zijn baas zachtaardig, maar o wee, wie er aan zijn schapen komt is nog niet jarig.

Mastino Abruzzese

Je kent ze zeker wel, die enorme witte honden die vaak bij groepen schapen liggen, ook wel Maremmano-Abruzzese, genoemd. Het zijn succesvolle wakers van schapen, die de kuddes zelfs tegen beren kunnen verdedigen. Al jaren wordt deze mastiff vergeleken met de Maremmano, een ras uit de Maremma streek, maar deze hond heeft een heel ander karakter. Sinds 2019 heeft de Mastiff uit Abruzzo eindelijk de juiste erkenning gekregen en na goedkeuring van dit authentieke ras uit de regio Abruzzo, heeft de Italiaanse regering ook besloten om deze hondensoort op te nemen in het "cultureel erfgoed" van Italie. Ter ere verscheen er in 1994 zelfs een postzegel van 600 lire met de afbeelding van de grote witte moedige hond uit Abruzzo.

Mastino Abruzzese 1

Tussen de schapen en lammetjes

“Ik kom je over een half uurtje ophalen, dan kun je het huis zien van die boer die wil verkopen waar ik je laatst over vertelde. Wie weet is het iets voor die Belgische kennissen die op zoek zijn naar een huis”, zegt mijn zwager V. aan de telefoon. Hij is veearts en zo nu en dan ga ik met hem op pad, hij komt op de mooiste plekjes en er is altijd wel iets bijzonders te zien of te fotograferen.

Mastino Abruzzese 4

Even later rijden we over panoramische wegen, ik geniet van de stralend blauwe voorjaarslucht en het frisse groen van de natuur. V. Moet schapen en pas geboren lammetjes controleren en inenten bij een veehouder waar hij al jaren komt. “Wat een prachtig uitzicht en wat een leuk huis”, zeg ik, terwijl ik mijn camera tevoorschijn haal. Natuurlijk loop ik veel te enthousiast op de schapen en hun babies af. “Signora attenzione, il cane puoi mordere!” (mevrouw, kijk uit, de hond kan bijten), roept een vrouw vanuit de deuropening. Ik kijk verbaasd naar het druk kwispelend witte hondje dat mij nou niet echt gevaarlijk lijkt!

Spitse oortjes die niet meer mogen

Mastino Abruzzese 7

Mijn zwager roept de witte pup die gelijk tegen hem opspringt. “Hij kent me nog”, een paar weken geleden had hij zijn oortjes verzorgd. “Bella”, de pup, werd door de boer gevonden, waarschijnlijk is de hond gevlucht nadat haar oren zijn geknipt, helaas slachtoffer van een oude traditie, maar gelukkig gaat het nu goed. V. vertelt dat, tot een paar jaar geleden het normaal was om de oren van deze honden te couperen. Men vond dat korte oren beter zou zijn voor honden die met schapen werken, zodat ze in een gevecht met zwerfdieren of wolven niet geblesseerd zouden raken. Ook was er een populair geloof bij herders dat honden met spitse oren beter kunnen horen, zelfs als ze slapen, met hun oren 'open'.

Het couperen van oren is verboden, maar nog vaak zijn honden hier het slachtoffer van als staart en oren worden afgesneden. Het wordt nog dikwijls illegaal gedaan, wat natuurlijk een risico inhoud voor de hond als het gaat infecteren.

Smeedijzeren halsband

Vaak dragen deze kuddebewakers een ‘vreccale’ , een ijzeren halsband die de nek moet beschermen tegen aanvallen van beren en wolven, want die komen in Abruzzo nog vaak voor. Wolven hebben de neiging om hun prooi in de hals aan te vallen en ze in korte tijd te doden, de hond wordt beschermd met deze speciale halsband, groter dan normaal en bedekt met scherpe uitsteeksels, helaas is het voor de honden niet zo prettig vanwege het gewicht van de halsband.

Moedig karakter

Mastino Abruzzese 6

De Mastino Abruzzese is gewend om zelfstandig te werken, vaak wordt de hond zelfs alleen gelaten met de kudde. Maar heel gehecht aan zijn baasje, die hij als referentiepunt ziet. Ten opzichte van vreemden lijkt hij wat verlegen en wantrouwend, maar hij is niet overdreven agressief, met grotere kinderen kan hij goed overweg, maar vanwege zijn gewicht niet zo goed met heel kleine kinderen. De honden uit de Abruzzen zijn over het algemeen robuster en hebben een dikkere vacht dan die uit de Maremma, waarschijnlijk door het zwaardere werk in de bergen en het gure klimaat in de winter. Beide honden hebben één ding gemeen: het zijn eigenzinnige, zelfstandige werkers met een groot plichtsgevoel en een zeer sterk ontwikkeld bewakingsinstinct, de vijand van de kudde is automatisch ook hun vijand. Dit soort honden is in staat om ziekten, kou en slecht weer te weerstaan, daarom heeft hij geen speciale zorg nodig, behalve veel borstelen, zoals alle langharige honden want ze zijn vatbaar voor parasieten. Veel honden van dit ras worden tussen de 14- 18 jaar, dit dankzij hun natuurlijke weerstand. Ze houden ervan om buiten te slapen, zelfs bij slecht weer en sneeuw.

Geduldig wachtend naast een barend schaap

Mastino Abruzzese 3

Het is een intelligente hond, ze bewegen zich langzaam, om de schapen niet te storen en in plaats van tussen de dieren te lopen, cirkelen ze langzaam om hen heen. Om een ​​kreupel schaap te begeleiden of een beest dat wordt vertraagd door een pasgeboren lammetje maat de hond zich los van de kudde en blijft bij hen. “Vaak, als ik een pasgeboren lam ga controleren, ligt de hond rustig naast het barende schaap en dan brengt hij haar weer terug naar de kudde”, zegt de V.

Transhumance naar Foggia.

Mastino Abruzzese 2

De Abruzzese Mastiff was tussen de vijftiende en negentiende eeuw de typische hond van de regio van de tratturi – het deel van het koninkrijk Napels dat de huidige Abruzzen, Molise en Puglia omvatte, plus enkele delen van Campania en Basilicata. De honden begeleiden de schapen tijdens de transhumance (de seizoenstrek van vee naar hoger of lager gelegen gebieden) naar Foggia. In Italië lopen koeien, schapen en geiten over vaste paden, de tratturi, die in zomer leiden naar hoog mals gras en in de winter naar dalen zonder sneeuw.

Over dit artikel