5 of 5 (27 Votes)
Detail van De begrafenis aan het strand
Detail van De begrafenis aan het strand

Bibi bezocht na een dagje aan het strand van Francavilla al Mare het Museum van Michetti, ooit een klooster maar vooral ontmoetingsplaats voor illustere exponenten van de Abruzzese cultuur van de late negentiende eeuw. De kunstenaar Francesco Paolo Michetti transformeerde het klooster waar hij woonde en werkte in een cultureel centrum, een plek waar schrijvers, kunstenaars en intellectuelen ervaringen over leven en denken met elkaar deelden.

Michetti was een veelzijdig kunstenaar, zijn oeuvre varieert van schilderkunst tot beeldhouwen, van fotografie tot decorontwerp en van gravure tot illustratie. Maar zijn onderwerpen waren altijd hetzelfde: de tradities, landschappen en de inwoners van Abruzzo, mensen die hij dagelijks ontmoette.

Francesco Paolo Michetti

Hij was een Italiaanse schilder en fotograaf geboren in 1851 in Tocco da Casauria in de Abruzzo . Hij studeerde aan de Academie voor Schone Kunsten in Napels, op jonge leeftijd exposeerde hij tijdens de Parijse Salon in 1872 en 1875. Van 1884 tot 1896 schilderde hij meer dan dertig schilderijen van grote waarde. In 1895 kreeg Michetti de opdracht van de vereniging ‘Arti et Amicitiae’, (gesteund door onze koningin Emma) om een illustratie te maken voor de ‘Bible par les plus grands artistes du monde entier’ - ook bekend als de Amsterdamse bijbel.

Zelfportret Francesco paolo michetti ca 1877

Michetti gaf les aan de Academie van Tokyo en schilderde het portret van Koning Umberto I van Savoye en zijn vrouw koningin Margherita. In 1909 benoemde koning Victor Emmanuel III hem tot senator van het koninkrijk. Michetti was een succesvol kunstenaar en zeer gewaardeerd door de Parijse kunstwereld. Hij verkoos echter om zich terug te trekken in zijn geliefde regio Abruzzo. Hij stierf in 1929 in zijn huis in Francavilla aan een longontsteking.

Cenacolo Michettiano, een kunstkring

Michetti detail

Het Michetti-klooster werd al snel een ontmoetingsplaats voor intellectuelen en kunstenaars in Abruzzo in de laatste decennia van de negentiende eeuw, waaronder Gabriele D'Annunzio uit Pescara, beeldhouwer Costantino Barbella uit Chieti, componist Francesco Paolo Tosti uit Ortona, dichter, journalist en schrijver Edoardo Scarfoglio uit Paganica, schilder Basilio Cascella uit Pescara, Matilde Serao, journalist en schrijver en fotograaf Wilhelm von Gloeden.

Slangen en Kreupelen, Le Serpi e Gli Storpi, zijn 2 meest bekende werken

Deze 2 werken worden geëxposeerd in het museum Michetti in Francavilla. Elke keer als ik voor het enorme doek van ´Le Serpi´ sta, raak ik opnieuw onder de indruk van het onderwerp, het werk is gemaakt na een reis in mei 1884, waar Michetti en zijn vrienden in San Domenico di Cocullo het feest van de slangen bijwoonde met de processie van de beschermheilige tegen gramschap, slangenbeten en kiespijn.

20180626 DSC 0657>

Aan de andere kant van de zaal hangt het al even imposante doek ´Gli Storpi´ (de kreupelen) genaamd, waar hij de viering van de Madonna dei Miracoli van Casalbordino (Chieti) portretteerde, iets waar hij herhaaldelijk getuige van was en zeer onder de indruk raakte van de bedevaart van de kreupelen en hun verplegers.

Andere werken van Michetti

Morticelli: de begrafenis
De verbeelding van de ontroerende begrafenisstoet langs het strand met de intens blauwe lucht op weg naar het kerkhof om de lichaampjes van een gestorven tweeling te begraven, is een van de meest indrukwekkende doeken die Michetti ooit heeft geschilderd. Dit werk is te zien in de Ricci-Oddi-collectie in Piacenza Sterfgevallen onder kinderen kwamen in die tijd nog vaak voor en werden geassocieerd met de onvermijdelijkheid van het lot, wel vaker een bron van artistieke inspiratie. Voor Michetti was het een dicht aan het hart liggend onderwerp nadat zijn vriend en schilder Edoardo Dalbono zijn zoontje verloor aan difterie. Het werk wordt later ook genoemd door Gabriele D'Annunzio die de begrafenis op het strand beschrijft in de verzen van zijn ‘Canto Novo’.

Mammina, de moeder
Onderwerp van het schilderij is een moeder die een trap afdaalt met in haar armen twee kinderen. Elementen in de scène verwijzen naar een religieus feest: een non draagt een enorme rozenkrans om haar hals, gevolgd door een meisje die rozenblaadjes rond strooit. Grijze rook komt uit de wierookbrander in de linker hoek, een rij naakte baby's op de achtergrond wachten op het sacrament van de doop. Een Byzantijnse Christus is afgebeeld op het luifel, de bloemmotieven van de loper, de geborduurde bloemen op de jurk van de moeder zijn geïnspireerd door Japanse schilderkunst. Ook dit doek uit 1877 is te zien in de Ricci-Oddi-collectie in Piacenza. Kunsthandelaar Giuseppe Ricci Oddi ontmoette Michetti in 1911 tijdens een bezoek aan het klooster van Francavilla a Mare, beter bekend als ‘Cenacolo Michettiano’.
La processione del Corpus Domini - de processie op Sacramentsdag
Het schilderij dateert uit 1877 en Paolo Michetti presenteerde het tijdens de Nationale Tentoonstelling van Napels waar het veel opschudding veroorzaakte: te ongewoon en anders dan de traditionele schilderkunst. In 1890 kocht de Duitse Keizer Wilhelm II het schilderij. Het doek vertegenwoordigt de liefde voor de mooiste dingen in het leven: vrouwen, kinderen en bloemen. De moeder die de trap afkomt draagt traditionele kleding, ze houdt een naakte baby in haar armen, waar de vingers, die het kind vasthouden, roze kuiltjes achterlaten. Gevolgd door kuise nonnen en een rij naakte kinderen. Op de brede trap zit een jonge man die vuurwerk afsteekt, muzikanten begeleiden de wonderlijke stoet .
Il Voto, het offer
Het doek beeldt de processie uit die elk jaar plaatsvond in Miglianico ter gelegenheid van de patroonheilige San Pantaleone. De boete voor de gelovigen bestond uit het likken van de vloer tot aan het standbeeld van de heilige. Het schilderij was tentoongesteld op de ‘Fine Arts Exhibition in 1883´ in Rome. Het is te zien in de Galleria Nazionale d’Arte Moderna van Roma.
20180626 Il voto Michetti1
La figlia di Iorio
De hoofdrolspeler in het schilderij is de dochter van Jorio een meisje dat, voorbijgaat aan een groepje mannen die haar observeren: ze draagt een lange rode jurk en heeft haar hoofd bedekt. Het delicate en gemoduleerde bergprofiel van de Maiella wordt benadrukt door de heldere kleur van de blauwe lucht. Francesco Paolo Michetti liet zich inspireren door een scène waarin hij getuige was in ‘Tocco da Casauria’, zijn geboortestad, waar op een zomerse dag een jonge ‘onverzorgde’ vrouw door enkele boeren werd achtervolgd, opgewonden door de wijn en de zon. Het doek uit 1895 is te zien in het provinciegebouw van Pescara.

20180626 raccoltadellezucche

Zucche - pompoenen
Gabriele D'Annunzio, streekgenoot en goede vriend van Michetti maakte een beschrijving van de pompoenen in het landschap van Bolognano (Pescara). Planten met grote ruwe bladeren en kronkelende stelen die zich verstrengelen zich over de grond. In de ochtendnevel lopen mannen en vrouwen met enorme ´cocozze´ (pompoenen) op het hoofd, geel, groen gevlekt, vreemde vormen, vreemde kronkelingen, vergelijkbaar met monsterlijke schedels, barbaarse trompetten, grote gedroogde reptielen. Een fantastisch effect, bijna een droom.

Over dit artikel

Museum van Francesco Paolo Michetti
Piazza S. Domenico, 1,
66023
Francavilla Al Mare
Chieti