“Una fontana di lacrime ”, een fontein van tranen, zo definieerde Gabriele d'Annunzio de ‘Miserere’ op Goede Vrijdag het werk van kunstenaar Francesco Paolo Michetti (1851) die net als d’Annunzio in de Abruzzo geboren was. Hij schilderde op bijna transparante wijze in lichte kleuren deze indrukwekkende traditie van Chieti.

De ‘Venerdi Santo’ in Chieti heeft een oude oorsprong, men denkt dat deze samen met die uit het stadje Orte (bij Viterbo) de oudste in Italië zijn. De oorsprong dateert uit 842 na Christus, het jaar waarin de reconstructie van de eerste kathedraal officieel werd afgesloten.
De processie in Chieti begint rond 19.00 uur, voor de Kathedraal van San Giustino. Waar het standbeeld van de ‘Addolorata’, gekleed in een zwaar zijden gewaad geborduurd met gouddraad en de kist van de ‘Cristo Morto’, bedekt met een kostbare sluier waarin juwelen zijn geweven, statig de Kathedraal uit wordt gedragen door mannen met goudkleurige mantels.

De processie wordt gevolgd door jonge musici (meer dan 150 deelnemers) met violen, altviolen, cello's, dwarsfluiten, klarinetten, fagotten en zelfs een saxofoon, samen met hun dirigent Maestro Loris Medoro. Er achter komen de mannen van het ‘Coro del Miserere’ met zwarte petjes op hun hoofd onder leiding van kapelmeester Peppino. De Miserere, wordt uitgevoerd door muzikanten en zangers die van vader op zoon de eer hebben gekregen om deel te mogen nemen aan dit bijzondere religieuze evenement.

Het aanwezige publiek is doodstil, iedereen wacht in spanning af op de aanvang van de beroemde ‘Miserere’ (boetepsalm) die gecomponeerd werd rond 1740 door de ‘Teatino’ Saverio Selecchy. De Miserere is de 51ste psalm, traditioneel toegeschreven aan David, de koning van Israël. Het is het lied van de pijn, van het verzoek om genade aan God. Het is de meest ontroerende smeekbede die bestaat van David in ballingschap, of volgens sommigen nadat de koning had gezondigd met Bathseba.

De processie die zich voortbeweegt langs de bellangrijkste hoeken en straten van het historisch centrum van Chieti, wordt nog spectaculairder gemaakt door de aanwezigheid van de ‘Cavalieri del Santo Sepolcro’ (de ridders van het Heilig Graf). De electrische straatverlichting gaat uit, alleen de gloed van het vuur dat brandt in de ‘tripodi’, de antieke lantarens verlichten de straten tijdens deze mysterieuze en aangrijpende voorstelling.