5 of 5 (27 Votes)
De  Abruzzen in de winter
De Abruzzen in de winter

Terwijl Dean Martin “Let it snow” zingt ben ik samen met mijn schoonzusje Linda de kerstmaaltijd aan het voorbereiden, dat wil zeggen, ik versier het huis en de tafel dat is dan mijn kerstbijdrage, want helaas ben ik geen keukenprinses zoals mijn ´cognata´ en alle andere Italiaanse dames die momenteel in keuken staan te kokkerelen en te kletsen, want wie is er niet goed in ´cucinare´ hier in de Abruzzen! Wie weet of de moeder van Dino Paul Crocetti, want dat is de echte naam van Dean Martin, ook al de ze heerlijke gerechten voor haar zoon en familie klaarmaakte tijdens Natale. Dino werd in 1917 in Steubenville (Ohio) geboren, maar zijn ouders waren beide italiaans en kwamen uit de Abruzzen. Zijn vader was Gaetano Crocetti uit Montesilvano, een plaatsje aan de kust in de provincie van Pescara, zijn moeder was Angela Barra, weliswaar geboren in Amerika maar haar ouders kwamen ook hier vandaan.

Kerst in Italië is een keuken vol koks (mannelijk en vrouwelijk)

Ik kijk naar het tafereel dat zich nu in de keuken afspeelt, de kwetterende dames, de tafels vol met kisten, dozen, flessen en ingredienten die klaar staan voor de culinaire hoogstandjes die plaats zullen vinden in de gezellige rommelige keuken van Linda. "We gaan wel eerst een bergwandeling maken hoor" stel ik aan mijn schoonzusje en haar vriendinnen voor, "al dat eten daar moeten we wel iets voor doen!" En wat is er mooier om heerlijk door de natuur te lopen, genietend van de geur van de dennenbomen, de stilte en de krakende sneeuw onder je voeten en het panorama en de dorpjes die je in de verte ziet liggen. Koud, een beetje moe, maar voldaan thuis komen in een warm en gezellig huis en dan samen met familie en vrienden te genieten van de kerstmaaltijd waar dagen aan gewerkt is. Linda en haar vriendinnen kijken mij aan alsof ik niet goed geworden ben, maar gelukkig heb ik een echtgenoot die nooit nee zegt!

20161222Kerst in Abruzzo

In de Abruzzen zijn veel typische gerechten en heerlijkheden die tijdens de kerst worden gegeten, net als elke regio in Italië heeft eigen specialiteiten heeft, ieder dorpje heeft wel een bijzonder gerecht en iedere familie haar tradities en geheime recepten van ´la nonna´. Natuurlijk is de avond voor kerst ´la vigilia in magro´, de vasten, dus geen vlees op tafel wel vis, zoals pasta met tonijn, hapjes van vis en gefrituurde groenten, ter voorbereiding van wat gaat komen de volgende dagen.

De chitarra, een onmisbaar keuken instrument

Linda staat klaar met la ´chitarra abruzzese´, een rechthoekig frame met gespannen metaaldraden, hierop wordt het deeg door de ijzeren snaren gesneden, vandaar de naam chitarra wat gitaar betekent.

20161222Kerst in Abruzzo 2De hoekige soort tagliatelle die het instrument maakt, smaken perfect met een pasta saus van tomaten en ´pallottine´, heel kleine gehaktballetjes van rundvlees, varkensvlees en lamsvlees met toevoeging van een snufje kaneel, nootmuskaat en kruidnagel.

Een ander geliefd gerecht is de ´timballo di scrippelle´, flinterdunne pannenkoekjes, die laag om laag met vleessaus of mini gehaktballetjes, gepaneerde en gefrituurde artisjokken (of als alternatief doperwten en spinazie), gerookte scamorza kaas of mozzarella en gekookte eieren in kleine stukjes gesneden in de oven wordt gebakken.

20161219 TimballoallaTeramanoconscrippelle5En dan is er ´Scrippelle 'm busse´, zeggen ze in Teramo, in een diep bord liggen flinterdunne opgerolde omeletjes bereid van bloem, eieren en water met daarin parmezaanse kaas ´mbusse´, wat zoveel wil zeggen als drijvend in kokende kippenbouillon.

Sinds een jaar is er een facebook groep ´Accademia della cucina Teramana´ waarbij zich al bijna 17.000 lekkerbekken hebben ingeschreven, kleine wereld want het werd opgezet door een aangetrouwde neef. Inmiddels een geliefd medium van de vele koks die willen laten zien wat ze die avond hebben klaar gemaakt en wat ze straks gaan eten. Het is meer een plaatjesmedium dan een receptenboek, maar leuk is het wel.

LInda

20101104 cardoonPaola komt Linda´s keuken binnen met een enorme bos grove lange stelen. "Cardo", lacht ze, "de kerstgroenten van de Abruzzi". Cardi hebben indrukwekkend lange stelen, eigenlijk een reusachtige distel, het binnenste witte stik wordt gegeten, de groene stelen zijn wat bitter en draderig. Bovendien moet cardi net als boerenkool minstens één nachtvorst hebben doorstaan voor een betere smaak.
Maar we beginnen met het maken van een ´brodo´, een bouillon met kleine gehaktballetjes en een stracciatella van ei, een heel geliefd voorgerecht in deze streek.

Zoveel zinnen, zoveel dolce

Een andere vriendin zorgt voor de dolce, de zoete zaken, en legt uit dat ze drie types heeft gemaakt. Allereerst is daar de Parrozzo, een cake gemaakt van griesmeel, zoete en bittere amandelen en donkere chocolade, die de buitenkant volledig bedekt. ”Wist je dat in 1920 Gabriele d'Annunzio, schrijver en dichter er een lied over geschreven heeft? ´La Canzone del Parrozzo´", vertelt ze ondertussen. Maar mijn favorieten zijn de Bocconotti, kleine zandgebakjes gevuld met een pasta gemaakt van geroosterde en gemalen amandelen, honing, druivenjam, water en suiker en kaneel. "Oh", roept Linda, "en dan de Caggionetti, die vond mijn moeder zo lekker, maar hondenbaan om te maken". Het is een soort ravioli die je een dag van te voren moet klaar maken en dan worden ze de dag erop gefrituurd. In de vulling zitten gepureerde kikkererwten, citroensap, honing, appels, amandelen, een snufje kaneel, chocolade schilfers, cider, sinaasappelschil en rum.

kerst1

20161219 imagex304x178

Tijdens een kleine pauze, als we even uitrusten voor de tv van al onze kerstvoorbereidingen horen we weer “Let it snow”. "Kijk", zegt Paola, "dat is Gianluca Ginoble die het nu zingt, de zanger van il Volo uit Roseto degli Abruzzi. Die zal vast zwaar moeten tafelen met de kerst, ik ken zijn moeder en dat is pas een echt fanatiek kookster!"

Over dit artikel