5 of 5 (27 Votes)
De vallei der Abdijen bij Teramo
De vallei der Abdijen bij Teramo

Eindelijk is het zover. Mijn beste vriendin uit Den Haag komt samen met haar man, zusje en zwager vakantie vieren en ze hebben mij gevraagd om te helpen met het uitstippelen van een mooie route, en ook het vinden van leuke slaap- en eetplekken in de ´Marcuzzo´ het grensgebied tussen Marche en Abruzzo.

Allereerst willen ze de omgeving van Teramo en Ascoli beter leren kennen. Daarom verblijven ze eerst een weekje in de provincie van Teramo, met in het oosten de Adriatische zee, en iets naar het zuiden de stad Pescara. De Abruzzo is een nog een ongerept stukje van Italië op maar twee uurtjes afstand van Rome. De Apennijnen in het westen en in het oosten de Adriatische kust en daartussen de glooiende groene heuvels van de een aantal nationale parken van Italië, rijk aan unieke flora en fauna.
De Adriatische kust bij Teramo

Dit is een streek die ik inmiddels goed ken, want het is alweer zeven jaar geleden dat ik de drukte van Rome achter mij heb gelaten en de “città eterna” heb ingeruild voor de rust en natuur van de heuvels even buiten het provinciestadje Teramo. Een bijna onaangetaste streek waar je naast een overweldigende natuur dorpjes aantreft waar de tijd stil is blijven staan, en waar nog nauwelijks toeristen komen. De restaurants en hotels in de streek hebben een uitstekende keuken, waar hoofdzakelijk lokale producten worden verwerkt.

Het dorpje Notaresco

De eerste dagen heb ik ze geboekt in villa Renzo, een mooi gerestaureerde oude boerderij, modern ingericht en met een heerlijk zwembad natuurlijk dat uitzicht heeft op zee en de bergen. Het dorpje Notaresco waar ooit een kasteel stond dat toebehoorde aan de kleinzoon van Karel de Grote ligt er vlakbij. Dit wordt in de volksmond ook wel de vallei van de abdijen genoemd, omdat er zoveel oude kloosters verscholen liggen. Als ik volgende ochtend aanbel duurt het een tijdje voor er iemand opendoet, want iedereen ligt in het zwembad natuurlijk en niemand heeft de bel gehoord. Met een vruchtensapje in de hand genietend van het uitzicht op zee en de bergen, wacht ik op de zwemmers die zich snel aan het omkleden zijn, want vanochtend is het plan om de omgeving per fiets te verkennen.
Allemaal wolven in Abruzzo

Rijdend door de natuur over boerenlandweggetjes komen we langs een huis met een verwaarloosde tuin, plots roept mijn vriendin: "kijk eens allemaal wolven" en ja er rennen wel zo’n 16 ´wilde beesten´ door de tuin. Als ze ons in de gaten hebben springen ze wild tegen het hek aan en terwijl we druk bezig zijn met foto’s te maken, gaat het raam van de bovenste verdieping open en verschijnt een vrouw met een sigaret die in haar mond bengelt en nog een grommende wolf naast haar die al zijn tanden laat zien. Ze roept in Teramaans dialect "He, wat mot dat daar, die beesten kunnen gevaarlijk zijn!" ik probeer nog een praatje met haar aan te knopen door te vragen wat dit nu wel voor soort wolven zijn en of dit wel kan in zo’n tuintje al die beesten, als er plots een man vanachter het huis tevoorschijn komt met een mes een hemd vol bloedspatten. "Arrivederci!" roepen we nog en proberen snel weg te komen. Als we de hoek om fietsen, zien we nog net dat aan de achterkant van het huis een groot varken hangt, klaar om worst van te maken!
Vallei der Abdijen bij Teramo

Olijfolie, vers van de pers

Nog een beetje zenuwachtig nagiegelend over het ietwat té authentieke boerenleven dat we net meemaakten, komen we langs een groot bord waarop staat: Frantoio Montecchia, olieproeverij. Gennaro Montecchia, de eigenaar verwelkomt ons hartelijk en verteld ons wat meer over de olijfolie van de Abruzzen. Er zijn drie DOP (Denominazione di Origine Protetta of Beschermde benaming van herkomst) olies die uit de Abruzzen komen, ´Pretuziano colline Teramane´ heet de olie die in de omgeving van Teramo wordt geproduceerd. Het is een hoge kwaliteit olie, de regio staat op de vijfde plaats qua olieproductie in Italië.
Abruzzo produceert veel olijfolie

De term ´Pretuziano´ is genoemd naar de Pretuzi, een volk dat in dit gebied leefde in de 300 v.C., nu wordt deze naam gebruikt om het grondgebied van de provincie van Teramo aan te geven en de agrarische producten van dit gebied te identificeren. De olieproductie dateert al uit de 10de eeuw v.C. We lopen langs oude olijfbomen waarvan de stam heel opvallend gedraaid is en wat waarschijnlijk de naam van het ras bepaald, Tortiglione, een uniek soort olijfboom die alleen voorkomt in de provincie van Teramo. We leren nog veel meer als Gennaro ons wijst op de olijven die heel klein zijn, maar zeer rijk aan polyfenolen, de actieve stoffen die oxidaties tegen gaan en kankercellen bestrijden, maar ook heel bitter smaken. Dit kan interessant zijn voor het verbeteren van lichte fruitige oliën.
Fresco´s in Ronzano

Een goede kwaliteit olie is een kostbaar bezit, zegt hij, "en iedere dag neem ik een eetlepel olie op mijn nuchtere maag, en mijn vrouw gebruikt géén dure crèmes , ze masseert gewoon wat olijfolie op haar huid, en je ziet het resultaat, een huid als een perzik", lacht hij. Sinds kort is er zelfs een babyolie ontwikkeld. Na het bezoek aan de frantoio en het bewonderen van de prachtige oude bomen, moeten wij natuurlijk het ´vloeibare goud´ proeven, met kleine stukjes zelfgebakken brood die in een grote schaal olie drijven.

Lunch bij Osteria dei Sani

Ik vraag nog even hoe we moeten fietsen om bij l’Osteria dei Sani te komen, waar de lunch op ons wacht. L’Osteria dei Sani ligt in een gebied wat ook wel de Vallei der abdijen wordt genoemd, gelegen langs de valleien van de rivieren Mavone en Vomano.

De vallei wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van middeleeuwse abdijen zoals: Santa Maria di Propezzano (Moro d’oro) oorspronkelijk gebouwd in het jaar 715 en met fresco’s uit 1499; San Clemente al Vomano (Guardia Vomano di Notaresco ), met een eenvoudig interieur uit de 9de eeuw en het oudste ciborium (baldakijn) van de Abruzzen (1136 en 1147).

Dan is er de San Salvatore abdij (Canzano), een middeleeuws gebouw in Romaanse stijl; Santa Maria di Ronzano (Castel Castagna) is een van de belangrijkste middeleeuwse gebouwen in de regio.
Osteria dei Sani: truffels

Meestal kan je de abdijen en kerken zo binnen lopen, maar soms hangt er een bordje waarop staat: sleutel bij de koster in het dorp. Het grote toerisme is duidelijk nog niet in aantocht in deze streek. Na een heerlijke lunch praten we op het terras van de osteria nog even na met chefkok Luca en zijn vrouw Annamaria over de streekgerechten die hij klaarmaakt en over de lokale wijnen en tegenwoordig ook ambachtelijke bieren die hier vandaan komen.

Over dit artikel

Land: Italië