Aan de rand van de stad Rieti op slechts 3 km van het centrum, ligt goed verscholen tussen het groen, de agriturismo ´La Selva´ een uurtje voorbij Rome. Rijdend over de via Salaria de weg die ooit voorbestemd was om zout te vervoeren, hier in de streek die ze La Sabina noemen. Het is een historische regio in het midden van Italië, een stukje land over de grenzen van Lazio, Umbrië en Abruzzo waar lang geleden het volk der Sabijnen, woonde, beter bekend bij ons door de legende van de Sabijnse maagdenroof.
Boek je hotel nu en betaal later in Rieti op Booking.com
Bespaar NU minstens 15% als je boekt vóór 31 maart 2023. op Booking.com!
Ter hoogte van Maglianello Basso zie ik een groot houten bord met daarop een hert en de naam ´La Selva´. Des te dichter dat ik richting de agriturismo rij, hoe meer boerderijdieren me tegemoet komen, witte geiten en een allervriendelijkst ezeltje. Bij de boerderij word ik hartelijk ontvangen door Enrico en zijn vrouw Krisztina, de eigenaars van La Selva. Enrico gaat snel verder met de beesten te verzorgen, terwijl Krisztina mij mee naar binnen neemt en meer vertelt over het familiebedrijfje.
Ze bieden diverse soorten arrangementen, op basis van B & B, maar ook halfpension of volpension is mogelijk, natuurlijk zijn de prijzen aangepast wanneer je hier langer verblijft dan 2 nachten en ook huisdieren zijn welkom.
We gaan iets drinken in het restaurant, door de enorme ramen lijkt het of je midden in het bos zit en in de zomermaanden is er het terras waar je buiten kunt eten en genieten van de natuur en de bergen rondom het huis.
La Cucina
Enrico, die even bij ons is komen zitten, vertelt over de filosofie van La Selva. "In het restaurant gebruiken we voornamelijk producten van onze eigen boerderij of van wat er in de omstreeks geproduceerd wordt. Ons bedrijfje verbouwt graan en heeft natuurlijk een grote groenten- en fruittuin. Daarnaast fokken wij zwarte varkens en wild." "Enrico is gek op koken en een échte buongustaio (lekkerbek)", vult zijn vrouw aan, "ik hou mij maar bij het bakken van brood, koekjes en taarten".
Enrico laat mij het menu van deze week zien: Tortelli met gevulde fazant of gevuld met groenten; pannenkoekjes gevuld met met truffels en konijn of met kaas en courgette; fettuccine met ragu van haas of met eekhoorntjesbrood en wilde paddestoelen; witte lasagne met asperges en courgettes; polenta met hertenvlees, gestoofd met gedroogde pruimen of geroosterde speenvarken in bladerdeeg. Ook staat er Gulyas op de kaart, maar dat is de specialiteit van Krisztina die uit Hongarije komt. En natuurlijk is er ambachtelijk bier en lokale wijnen die bij de maaltijd worden geserveerd. Het klinkt zeker lekker genoeg om te blijven eten.
