5 of 5 (27 Votes)
Op geocache jacht aan de Italiaanse Rivièra 
Op geocache jacht aan de Italiaanse Rivièra 

Het concept geocaching is niet nieuw, het bestaat al sinds het jaar 2000 en werd uitgevonden door de Amerikaan Matt Stum. De naam zet je direct op het verkeerde spoor, ik verbond het met een cache op een pc, geen idee waarom ik niet verder dacht, maar het was duidelijk niks voor mij. Maar omdat mijn vriendinnen klagen dat ze de kinderen niet meer van de bank kunnen krijgen, trok een artikel in de  New York Times toch een beetje mijn aandacht: ‘How to Take You Family On A Treasure Hunt With Geocaching’.

Wat blijkt, met het woord Cache zat ik helemaal in de verkeerde richting te denken, de cache die ze hier bedoelen komt van het woord Franse woord cache, en betekent vrij letterlijk schuilplaats voor voorwerpen. Toen dit spel begon rondom 2000 was het nog niet vanzelfsprekend dat je gps op je telefoon had en dus waren de spelers in die tijd beperkt tot het type nerd die van wandelen houdt, waar er niet veel van waren. Inmiddels zijn de tijden veranderd ook massa's schatten waarop je kunt jagen, ongetwijfeld ook bij jou in de buurt. Ik lees verder in het artikel in de New York Times.

Fort van San Martino

Geocaching op de proef

Ik ben er helemaal klaar voor: sta in de gang in bergschoenen, hond aan riem, telefoon op zak, gps signaal aan, klaar om mijn eerste geocache te veroveren. Het werkt zo dat uiteindelijk toch op de website terecht komt van Geocaching.com, maar als ik je een tip mag geven, ga er niet teveel over lezen, want dan ga je er veel te veel bij nadenken. Het leuke gedeelte is juist het ontdekken van de eerste cache bij jouw in de buurt, het zoeken en het vinden van de buit. Sla de uitleg maar even over en download direct de app https://www.geocaching.com/play, je kunt er later nog wel over lezen.

Zoeken in de begroeiing

Ik weet het, je denkt natuurlijk ‘ja maar, jij zit lekker aan de Italiaanse Rivièra en ik op een flat in Amstelveen’. Klopt, ik geef je groot gelijk, alhoewel ik ook bij jou in de buurt nog veel schatten zie liggen. Het leuke van het spel is dat het je in de richting stuurt van bijzonder mooie plekjes die je als gewone wandelaar nooit zou vinden.

De bedoeling is dat ik in de richting van mijn eerste cache ga lopen, die ligt op 799 m van mijn voordeur en op het hoogste punt rondom het oude Fort van San Martino in Albaro. Het fort werd in 1832 voltooid onder opdracht van het huis van Savoie. Het verloor zijn primaire strategische functie aan het einde van de 19de eeuw als gevolg van de stedelijke uitbreiding, in de 2de wereldoorlog werden er in de diepe gracht rondom het fort een aantal verzetsmensen doodgeschoten, daarna deed het dienst als schuilplaats voor dakloze families. De geschiedenis van het fort heeft weinig glorie gekend en het is nu een verlaten ruïne, overgroeid met bramen en klimop. Tijdens de lockdown was het gebied voor mij een uitkomst, want hoewel het een flinke wandeling bergopwaarts is was het de enige plek waar de hond nog los mocht lopen.

DeVondst

Aangekomen aan het fort blijft er nog een korte klim over, steil bergopwaarts door de modder vanwege de regen van de laatste dagen. Bijna zonder kleerscheuren (ik mis halverwege het pad net een droge plek voor mijn voet en beland op mijn knieën in de modder, waarna ik naar grashalmen grijp om een glijbaan naar beneden te vermijden), kom ik aan op het hoogste punt van het pad, mijn hart gaat tekeer van de klim of de spanning wat moeilijk te onderscheiden is op dat moment.

Ik neem mij telefoon erbij en zie dat ik praktisch sta op de plek van het vlaggetje dat de schat markeert en zie nog niks, na een kwartier betwijfel ik dat het er nog ligt. Ik kijk nogmaals op het scherm van de app en klik op ‘hint’: ‘Take a rest and look at the sea. What you are looking for is behind a rock at your back’.

Een AHA moment komt over me. Duidelijk is dat er hier iemand is voorgegaan, het gras is plat in vergelijking met de rest van de begroeiing langs de muur. Ik bekijk het oude muurtje nog eens goed en als ik het niet dacht, hier zijn duidelijk stenen uit de oude muur gehaald om iets te verbergen.

Het moet hier toch ergens liggen

Het klopt als een bus. Op het gras voor me ligt een zwart buisje, daarin twee papiertjes. Is dat alles, vraag je? Ja, helaas is dit alles. Ik had mijn naam op een van papiertjes kunnen schrijven had ik een pen bij me had gehad.

Ik kan me helemaal voorstellen dat wanneer je speurtocht mislukt is, je niet blij bent vooral aan de Amstelveensweg, ik heb dan tenminste nog kunnen genieten van het uitzicht. Maar het blijft een grappig tijdverdrijf en vooral leuk wanneer je de app ook een beetje als reisgids gebruikt of iets nieuws wil doen met de kids.

Over dit artikel

Geocaching.com