Er zijn een aantal wandelingen in Italië die iedere bezoeker eigenlijk gemaakt moet hebben als ze willen zeggen dat ze het land kennen. Het zijn als sinds mensenheugenis routes die schilders, filosofen, dichters, schrijvers en anderszins cultureel ingestelde personen voor ons gemaakt hebben, waar over geschreven werd, waar diep over werd nagedacht of die op canvas en papier werden vastgelegd. Tegenwoordig zijn dat vaak door de UNESCO beschermde landschappen.
1. Tre Cime di Lavaredo
Alleen als je het zelf gezien hebt, zul je kunnen beamen dat de Dolomieten een berglandschap vormen die nergens ter wereld wordt geëvenaard. Zelf de mannen die alle bergen ter wereld hebben beklommen zijn het er over eens, het is adembenemend mooi. Misschien omdat het op zo korte afstand van ons ligt dat we daar zelden bij stil staan, maar kom je er dan wordt je elke keer weer even stil van de pracht. Het ligt in het noordoosten van Italie, verdeeld over de provincies van Bellino, Zuid-Tirol en Trento, in de regio Trentino, met een nationaal park en meerdere regionale natuurparken.
Een van de mooiste hikes die ik kan aanbevelen is de Alta Via 1, een 120 km lang pad dat loopt van de Pragser Wildsee naar Brunello, met een klim tot meer dan 2700 meter, je mag er zeker een dag of 11 voor uittrekken. Onderweg kun je overnachten in de rifugi, berghutten die soms wat spartaans aandoen, maar ook erg gezellig kunnen zijn.
2. Cinque Terre
Het stukje land dat alleen vanuit zee bereikbaar was of via een moeilijk begaanbaar pad door de bergen. Vijf vissersdorpen die door Sentiero Azzurro met elkaar waren verbonden. Voor de toerist is het wat gemakkelijker lopen tegenwoordig, op enkele stukken na. Toch zie je op zondag Italiaanse families lopen op hoge hakken en met kinderwagens. Dat is trouwens verboden sinds het afgelopen jaar. Maar voor de goede wandelaar is het een van de mooiste paden van Italie, 12 km hoog boven de kust met uitzicht op het azuurblauwe water, tussen wijnstokken die zich moeiteloos tijdens stormachtige dagen staande weten te houden op de steile rotsige hellingen. Je moet de wijn proeven als je er bent.
3. De grote Italiaanse meren
Dat je bij het Gardameer mooi kan wandelen is iedereen die er wel eens geweest is wel bekend, maar ook de andere grote en wat kleinere meren, zoals het Comomeer, Lago Maggiore, het meer van Iseo, lenen zich goed voor prachtige wandeltochten. Oude routes die vroeger door herders werden gevolgd (nu ook nog wel trouwens), over de berghellingen hoog boven de drukke toeristencentra aan de oevers van het meer en overal met uitzicht op de witte Alpentoppen, die alleen in de warmste zomermaanden hun sneeuw zien smelten. Er zijn talrijke paden om uit te kiezen, gemakkelijke korte wandelingen tot hikes die een uitdaging vormen voor de beste klimmers.
4. Het goddelijk pad van Bologna naar Florence
De Via degli Dei is ongeveer 135 km lang en gaat dwars door de Apennijnen, die de natuurlijke grens vormen tussen de regio Emilia Romagna en Toscane. Deels loopt het pad over de oude Romeinse Via Flaminia die in 187 voor C. werd aangelegd tussen Bononia (Bologa) en Arretium (Arezzo) en diende voor het vervoer van de romeinse legioenen. In later eeuwen was het de handelsroute tussen de steden en ook pelgrims volgden het pad. Hier en daar kun je originele Romeinse bestrating nog terugzien, de zgn. basolato. De weg voert door een prachtig heuvellandschap en door imposante dichte bossen.
5. De hoogvlakte van Campo Imperatore – Gran Sasso, Abruzzo
Er zijn nog meer hoge bergen in Italië behalve de Alpen, de Apennijnen hebben er gezond hoge pieken tussen zitten, sommige zelf met een eeuwig witte top. De bergketen begint in het noordwesten bij de Cadibona Pas (Bocchetta di Altare of Passo del Bocco di Altare) in Ligurie en loopt helemaal door tot aan Reggio Calabria in het uiterste zuiden, het vormt als het ware een 1200 km lange ruggengraat van Italië. Ongeveer in het midden bevinden zich de Abruzzen dat nog grotendeels ontdekt moet worden door de toerist. De hoogste piek met 2,912 meter bevindt zich in het Nationaal Park van de Gran Sasso. Begin je te klimmen in Camp Imperatore, dan bereik je na een stevige wandeling de top waar je een grandioos uitzicht hebt over de bergen en op een heldere dag zul je zelfs de azuurblauwe Adriatische zee kunnen zien. Zie voor meer informatie deze website van de Italiaanse Vereniging van Alpinisten (CAI) https://www.cai.it/.
6. door de wolken over het pad der goden in Amalfi
Ook de kust van Amalfi bezit een pad waar goden kennelijk van houden, hier heet het Sentiero degli Dei, het 8 km lange pad voert door citroenboomgaarden en heerlijk ruikende mediterrane struiken. Dit is een goed voorbeeld van een mooie Italiaanse wandeling, niet te lang, redelijk gemakkelijk te volgen met schitterende vergezichten over de veelkleurige dorpen van de Amalfi kust en de altijd blauwe zee op de achtergrond. Bovendien laat je de drukte van de toeristische dorpen ver achter je en je geniet daarentegen van de rust en de prachtige natuur van de Lattari bergenn, in de verte zie je Capri liggen.
7. Stromboli – Eolische eilanden
Een klim op de hellingen van een werkende vulkaan is misschien wel de meest spannende wandeling die je in Italië kan maken. De vulkaan Stromboli ligt op een van de eilandjes voor de noordkust van Sicilië en is al meer dan 2000 jaar aan het rommelen. Als je verder naar boven wil dan de 400 meter die open is voor iedereen, zul je met een van de gids moeten meegaan. Het steile pad vergt wel wat ervaring, maar dan word je beloond met een prachtige, typisch Siciliaanse natuur met planten en struiken die je elders niet zo gauw ziet, zoals wilde kappers, die op de zwarte vulkanische rotssteen groeien. Laat in de middag is een mooie tijd om te gaan als de zon ondergaat en je de warmte van de vulkaan kan voelen.