5 of 5 (27 Votes)
De retroreiziger

Stap je in de auto met een vaag plan, niet meer dan een idee welke richting je uit wil, zonder vaste reservering in een hotel of appartement? Zonder reisgids waarin je alle must-see, must-do onderdelen hebt onderstreept en misschien nog belangrijker zonder de stem van die bekende presentatrice die je vertelt of je links or rechtsaf moet slaan. Dan ben je retroreiziger.

Voorafgaand aan het internet tijdperk, pakten we de koffers, haalden geld van de bank, installeerden de kinderen op de achterbank met koptelefoons en bandrecorder en richtten de neus van de auto zuidwaarts. Meestal was Italië de algemene richting en zodra we aan de andere kant van de Alpen aankwamen scheen de zon, was het 10 graden warmer en relaxten we de druk op het gaspedaal.

20170901 konrad marx Italy

Met een plastic bootje op het Lago Maggiore

Zo ontdekten we een leuk hotelletje aan de rand van het Lago Maggiore, waar we bleven hangen omdat het eten er lekker was, de wijn goedkoop, de hond in de kamer geen scha kon uitrichten en nadat we in het dorp voor de kinderen een plastic bootje hadden gekocht hadden we daar letterlijk ook geen kind meer aan. Het eerste Italiaanse woord wat we leerden was ´extra´, voor alles wat niet was inbegrepen. Na afloop zeg je, hier gaan we volgend jaar terug, maar dat kwam er nooit van. Want elke vakantie beleefden we opnieuw het avontuur. Tot we de grote fout maakten door een boerderijtje te kopen en dat gingen opknappen. Vanaf dat moment hadden we geen vakantie meer. Want elke vakantie betekende meer werk dan als we thuis waren gebleven.

20170901 benjamin voros lake garda

Het heilig moeten van een eigen vakantiehuis

Pas na jaren, toen we ook de kinderen niet meer naar ons eigen vakantiehuis wilden, werd het weer leuk. Zo kwamen we in Venetië bij een oud vrouwtje die een kamer verhuurde (lang voor Airbnb) 3 etages boven een monumentaal pleintje in de wijk Santa Croce, waar we de antieke badkamer deelden met de eigenares. En Sicilië, op het eiland Favignana, onder de sterren in slaap werden gezongen door een Italiaanse troubadour die zijn verzamelde toehoorders op de piazza tot diep in de nacht weet te amuseren.
Zo ontdekten we Volterra, de Etrusken, het mooie witte albast dat we in grote brokken in de auto laadden en de wijn, een Müller Thurgau, die we in en vat van 60 liter uit de Veneto meenamen om zelf thuis te bottelen en die we ´s nachts de grens over smokkelden terwijl de kinderen er bovenop lagen te slapen. “Je gaat ze toch niet wakker maken om te controleren of we geen contrabande bij ons hebben?”
In de Val di Chiana, bij het Trasimeense meer, verbleven we langer dan het plan was omdat de toetjes trolley van het hotel een onevenredige grote aantrekkingskracht op ons had en we dan maar volgend jaar naar Rome door zouden rijden. Wat nooit gebeurde.

20170901 brooke lark deserts

Geen kaart, geen satnav

Ongepland en zonder doel onderweg, dingen ontdekken waarvan je het bestaan niet wist. Zonder gids, maar wel met een kaart die we alleen gebruikten om uit te vinden waar we ons bevonden. Op elk kruispunt een discussie, links, rechts of rechtdoor (of terug soms). Ik denk dat we een van de eersten waren die de outlet winkels in Toscane ontdekten, toen echt nog fabriekswinkels zonder paskamers of meertalig personeel. Waar pa een pak aanschafte en ma kasjmier truien voor de ganse familie bij elkaar ritselde.

De supertoerist kent geen verrassingen

20170901 farrel nobel internet travel

We doen het nog wel, maar het wordt steeds moeilijker, de supertoerist haalt ons links en rechts in. Alles kan vanaf het internet worden geregeld, accommodatie natuurlijk om mee te beginnen, die je met tientallen foto´s van binnen en van buiten hebt gecontroleerd en waarover je via zoover en tripadvisor het commentaar hebt gelezen van vriend en vijand, plus de locatie hebt bekeken op Google streetview, je hebt al diverse keren de straat op en af gelopen, naar het centrum, naar het strand, de bergtop; je hebt een maaltijd gereserveerd in het restaurant waar je veel over hebt gelezen, je regelt een excursie, een kookcursus, je vaste plek op het strand. En alles natuurlijk tegen de beste prijs.

20170901 gukhwa jang venice

De supertoerist heeft (bijna) alles onder controle

Ook de bezienswaardigheden heb je allemaal al bezocht en je weet precies waar wat staat en wat je gezien moet hebben. Tot je als sluitstuk jezelf hebt vereeuwigd met een selfie op de plek waar iedereen van weet dat je daar naar toe op weg bent. Geen verrassingen dus, of toch wel? De enige verrassing is dat je vakantie geen verrassing oplevert, alleen een controlelijst die je hebt moeten afwerken. Gelukkig zijn er nog veel mensen die halverwege de doorgeorganiseerde en voorgeplande vakantie in opstand komen tegen zichzelf en dan toch nog de vrijheid aanpakken. Het leven bevat al genoeg moeten, dus annuleer die boel maar rustig en ga je eigen weg.

20170901 davide ragusa sicily

Over dit artikel