Interview Eppe de Haan, beeldhouwer

Eppe de Haan werd in 1949 geboren in Arnhem, hij woonde later in Hoogwatum in NO Groningen. Hij studeerde aan de Koninklijke Academie voor Beeldende Kunsten in Den Haag en vestigde zich als veelbelovend schilder.

Na 20 jaar schilderen werd het tijd voor een nieuwe uitdaging, hij volgde een beeldhouwcursus in Azzanno vlakbij Pietrasanta in noord Toscane. Hij plaatste zich in de top van de (Nederlandse) beeldhouwkunst. Sinds 1999 woont hij voor het grootste gedeelte van het jaar in Italië.

We treffen Eppe de Haan als hij net terug is uit Venetië waar hij een werkbespreking had met Berengo om zijn werk in Murano glas te laten uitvoeren, waar hij enthousiast over vertelt. Pietrasanta staat bekend om zijn perfecte infrastructuur voor beeldhouwen in marmer maar ook voor brons gieten. Pietrasanta is uniek en er is internationaal bekend.

De beroemde Fernando Botero heeft eveneens een huis en studio in Pietrasanta, zijn werk Il Querriero een groot brons siert de ingang van de stad. In de kerk di S.Antonio e San Biagio zijn de fresco’s hemel en hel van zijn hand te zien

Waarom ik hier graag woon? De bevolking is open en heel gastvrij en de Toscaanse keuken uitstekend. Pietrasanta biedt veel aan kunst en deze omgeving werkt inspirerend. La Piazza Duomo is een van de mooiste pleinen van Italië en toont onafgebroken moderne beeldhouwkunst. Te bedenken dat ook Michelangelo hier heeft gelopen. En dan de kerk van San Agostino aan de  kopzijde van het plein wat ook een imponerende expositieruimte is. In het aangrenzende klooster is het Museo dei Bozzetti waar de ontwerpen van beeldhouwers die in Pietrasanta hun werk in marmer of brons hebben uitgevoerd staan geexposeerd. In de via Garibaldi heeft de modeontwerper Paolo Milani zijn studio. Een verder zijn er talloze kunstgalleries.

En als je wat anders wil doen zijn er de marmergroeven van Carrara die zeker de moeite van een bezoek waard zijn.

Florence buiten het hoogseizoen. Ik ga graag naar het museum Bargello met werk van o.a Cellini, Donatello en de buste van Brutus van Michelangelo. Om tot rust te komen is Het Museum San Marco de ideale plek, het was oorspronkelijk een Dominicanerklooster met fresco’s van o.a Fra Angelico en het laatste avondmaal van Chilalandaio. Ook het Marino Marini Museum (wat helaas te weinig bezocht wordt) is de moeite waard. De beeldhouwer Marino Marini heeft op de na-oorlogse beeldhouwkunst grote invloed gehad in Nederland.

Venetië en dan Murano waar ik me met glas bezighoud is een betoverende bestemming. Een aanrader is het kleine eiland San Giorgio Maggiore in het verlengde van La Giudecca,  en de kerk van San Giorgio die gebouwd werd door Palladio en het klooster en tuin die gebruikt worden voor wisselende tentoonstellingen. Murano natuurlijk de plek om het glas en glasblazen te bewonderen.

In Venetië zelf eet ik graag bij de Trattoria della Madonna niet ver van de Rialto brug. De Granseola en de Pasta Nero Sepia of  La zuppa Orizzontale (vissoep) is een aanrader. Moleche (Moeca in Venetiaans dialect) is een heerlijk soft shell crabgerecht.