Ben van der Velden heeft lange tijd in Rome gewoond werkend als correspondent van NRC Handelsblad.
Een land waar de vertelstof voor het oprapen ligt: de politiek, de kerk, het dagelijks leven dat de meest fantastische taferelen laat zien en waar je dus boekwerken over vol kunt schrijven.
Hoe ben je in Italië terecht gekomen?
Ik was uitgezonden door NRC Handelsblad en bleef zeven jaar. Het was interessante ervaring, vooral omdat ik in staat was overal heen te reizen, steden en musea te zien en mensen te ontmoeten.
Hij is nu op door reis in Italie voor inspiratie voor een nieuw boek. Hij doet het rustig aan maar verteld alvast dat het een amusant boek zal worden, het gaat over belastingen. Reizend van het noorden naar het zuiden ontmoeten wij elkaar in Teramo in de Abruzzen, een provinciestadje en nogmaals in het nabijgelegen Ascoli Piceno wil hij graag mensen ontmoet en mee praat. Hij vertelt terwijl wij aan tafel achter een bord pasta zitten en genieten van de wijn die hij heeft meegebracht, Montepulciano d'Abruzzo, natuurlijk!
Sinds december 2015 ligt zijn laatste boek in de winkel met als titel 'De Rijn, een taaie en koppige grens'. (Athenaeum, Amsterdam), over de Frans-Duitse grens, die net als andere Europese grenzen wat in de vergeethoek was geraakt, maar door alle vluchtelingen weer in de belangstelling is gekomen.
Website : www.overdrijvende-wolkenvelden.nl
Boeken: Céleste (1971)
Verblijf te Rome (1980)
Italiaanse Kronieken (1993) met tekeningen van Peter Vos over zijn verblijf in Rome
De Europese Onmacht (2005)
Casanova's Plumpudding (2010)
De Rijn (2015)
Wat vind je van de Italianen en het Italiaanse leven?
Het Italiaanse leven – hoe moeilijk het voor veel mensen ook kan zijn – heeft altijd iets ontspannends – bij eten, bij lachen, bij het verzinnen van een oplossing.
Mijn favorite bestemmingen?
Piazza dell’ Unita d’Italia van Trieste
Piazza San Carlo van Torino
Palazzo dei Normanni van Palermo
Palazzo Farnese in Rome
en zo kan ik nog enkele uren doorgaan.
Waar eet ik het lekkerst?
Ik ben te lang weg uit Italie om echt te kunnen oordelen. Maar Diana in Bologna (Emilia Romagna) is in ieder geval nog steeds fantastisch, op mijn recente reis ontdekte ik Al primo Piano in Foggia (Puglia) (en had veel plezier met chef kok Russo), witte truffels eten in Castello Grinziano Cavour bij Alba (Piemonte) is ook niet slecht.
Mijn tips om te overnachten
Ik slaap in Italie tegenwoordig meestal bij vrienden. Vroeger ging ik graag naar Hotel Vesuvio in Napels en Hotel Senato in Milaan.
Olga Bibi Segaar is afkomstig uit Den Haag, na 20 jaar in het centrum van Rome te hebben gewoond, verhuisde ze 11 jaar geleden naar een dorp op de grens van Le Marche en Abruzzo. Van daaruit tekent ze haar belevenissen in deze mooie streek op. Dat levert interessante en vaak verassende stukjes op voor haar blog. Samen met haar Italiaanse man - architect en renovatiespecialist - trekt ze er vaak op uit. Wandelend of op de racefiets ontdekken ze steeds nieuwe plekken in de prachtige groene streek met haar fantastische regionale keuken en gastvrije bevolking. 
