Andrea Vreede | Beroemde botten zijn business (Caravaggio)

Hij is een van mijn meest geliefde schilders. Michelangelo Merisi, bijgenaamd Caravaggio. Een ruige schuinsmarcheerder die diep realistische en ontroerende werken maakte en het leven liet op een zandplaat bij het plaatsje Porto Ercole. Hoe hij daar in de zomer van 1610 stierf is niet duidelijk. Misschien aan malaria of wie weet zelfs door geweld. Caravaggio was op weg naar Rome in de hoop gratie te krijgen voor een moord die hij jaren eerder begaan had.

Zijn doel was om na lange omzwervingen eindelijk weer in de stad van pausen en kardinalen als schilder te kunnen werken. Het mocht niet zo zijn. Hoogstwaarschijnlijk werd zijn lichaam bijgezet in een anoniem massagraf in een van de kerkjes van Porto Ercole. Zijn naam ging de vergetelheid in.

Totdat hij in de jaren 50 van de vorige eeuw werd herontdekt. Nu is de romantische schelm beroemder dan ooit en een absolute publiekstrekker. En zoals zo vaak gebeurt, pikken velen graag een graantje mee van die roem.

Zo ook de gemeente Porto Ercole, waar op 18 juli met veel bombarie een heus mausoleum werd onthuld voor de resten van ons aller Michelangelo. Onder het goedkeurende oog van Silvano Vinceti, schrijver en oprichter van een Nationaal Comité voor de Marketing van Cultuurgoed.

Hij was het die enige tijd geleden in Porto Ercole een zoektocht ondernam naar passende botten. Na de vondst van wat gebeente is er vervolgens vergelijkend DNA-onderzoek verricht met mensen uit Lombardije die luisteren naar de achternaam Merisi.

Bij dit onderzoek, zegt Vinceti, is onomstotelijk vast komen te staan dat de stukjes bot toebehoren aan de Meester. De marketingman kreeg vervolgens tienduizenden euro’s gemeenschapsgeld los om een pompeus mausoleum voor Caravaggio te laten bouwen.

Ooit moet hieromheen ook een gedenkpark verschijnen ter ere van de schilder. In dat mausoleum zijn dus onlangs de beenderen plechtig bijgezet, in het bijzijn van de dolenthousiaste burgemeester van de gemeente Monte Argentario waar Porto Ercole deel van uitmaakt, en van het halve dorp. Laat de toeristen maar komen. ‘Een totale farce,’ aldus Tommaso Montanari, kunsthistoricus en columnist voor de krant Il Fatto Quotidiano. ‘Het DNA-onderzoek is nooit in een wetenschappelijk tijdschrift gepubliceerd.

Bovendien hebben ze de eerste de beste botten genomen die ze tegenkwamen.’ Een genie dus, die Silvano Vinceti. Of gewoon een slimme vos? Oplettende lezers kunnen zich misschien herinneren dat er vorig jaar in de kerk van de Santissima Annunziata in Florence driftig werd gezocht naar de resten van niemand minder dan Monna Lisa. Oftewel Lisa Gherardini, de vrouw die model zou hebben gestaan voor Leonardo Da Vinci’s meesterwerk.

U begrijpt al wie die zoektocht toen leidde. Volgens de kranten werd al snel een skelet gevonden dat mogelijk van Lisa Gherardini is. Het wachten is nu op de uitslag van dat DNA-onderzoek.
De burgemeester van Florence is gewaarschuwd.

Website gemeente Monte Argentario 

Website nationaal comité voor de marketing van cultuurgoed