Het is weer carnaval. In heel Italië wordt deze periode van optochten en verkleedpartijen lustig gevierd, maar niet zoals in Nederland met een heuse prins en vele hectoliters bier. In Italië is carnaval vooral een feest van fraaie praalwagens en chique kostuums. En van meer of minder exclusieve privépartijen.
Iedere regio doet het weer anders. In Venetië komen mensen uit de hele wereld bijeen om met schitterende kostuums zich door bewonderende toeristen in de straten van de stad te laten vereeuwigen. Daarbij nemen ze bloedserieus en omgeven door een mysterieus aura steeds nieuwe poses aan, tot genoegen van de klikkende camera’s. Het is meer kunst dan pret, maar wel hele mooie en vooral levende kunst.
Wat optochten betreft, daar spant de Toscaanse badplaats Viareggio de kroon. Ieder jaar wedijveren daar de wagens om de titel van de mooiste en meest originele. Ongetwijfeld kan de kersverse eveneens Toscaanse) premier Matteo Renzi dit jaar rekenen op een flink aantal afbeeldingen van zichzelf in papier-maché. Maar vlak ook de schitterende praalwagens van het Siciliaanse Acireale niet uit. Dit stadje aan de voet van de Etna doet zeker niet onder voor Viareggio, compleet met grimmig ogende maffiosi met dubbelloops jachtgeweer op de karren, zoals ik zelf een paar jaar geleden mocht zien.
In Rome en in veel andere steden is Carnaval vooral een kinderfeest. Al weken van tevoren liggen de vitrines vol met Spiderman- en prinsessenkostuums. Ook minipausjes doen het dit jaar dankzij de populaire paus Franciscus goed. Zoals de Heilige Vader overigens zelf mocht meemaken tijdens de woensdagaudiëntie op het Sint-Pietersplein, toen een moeder hem een miniversie van zichzelf in de armen duwde.
Veel volwassenen vieren het Carnaval op privéfeestjes. Wie daar echter losbandige dronkenmanstaferelen verwacht zoals tijdens de antieke voorloper van het moderne Carnaval, de Romeinse Saturnalia, komt bedrogen uit. Jaren geleden werd ik uitgenodigd voor zo’n feest. Omdat ik de organisatoren kende, bood ik aan mee te helpen met de voorbereidingen. Terwijl de zaal werd versierd en de dranken en etenswaren werden binnengebracht, zag ik tot mijn verbazing vele pakken Coca Cola, Fanta en Sprite voorbijgaan. En drie hele flessen Bacardi rum. Op mijn vraag waarom er geen kratten bier en dozen wijn bij waren antwoordde een van de gastheren bijna verontwaardigd: ‘we willen toch geen dronkenlappen?!’ En zie, tot mijn uiterst Nederlandse verbijstering, ontvouwde zich een oergezellige avond met vele dansende Italianen die tot in de kleine uurtjes de grootste lol hadden. (Bijna) zonder een druppel drank. Na afloop ruimden ze op, stapten in hun auto’s en reden, broodnuchter en zonder BOB, netjes naar huis. Daar kunnen wij noorderlingen nog wat van leren…
Officiële website van het Carnaval van Viareggio http://viareggio.ilcarnevale.com/
Officiële website van het Carnaval van Acireale http://www.carnevaleacireale.info/
En die van Venetië http://www.carnevale.venezia.it/
Andrea Vreede (Amsterdam, 1962) vestigde zich in 1994 als archeoloog en tolk-vertaler Italiaans in Rome. Ze studeerde onder andere Klassieke Talen te Groningen. Van 2002 tot 2012 is ze correspondent in Italië voor het NOS Journaal geweest en sinds 2007 schrijft ze voor dagblad De Pers. In 2007 verscheen haar boek De magie van Rome. Wandelingen door de eeuwen heen.. 
