Andrea Vreede | Eataly: Het succes van een voedseltempel

Eataly is druk bezig  wereldwijd uit te groeien tot een begrip. In thuisbasis Italië zijn er inmiddels negen vestigingen. Maar ook het verre Japan kent maar liefst twaalf Eataly’s. Er is er eentje in New York, aan de prestigieuze 5th Avenue. Op het programma staan ook Istanbul en Dubai.

Wie is die man en wat is Eataly? Farinetti (1954) komt uit Alba in Piëmonte en is de zoon van een socialistische verzetsstrijder. Van zijn vader erft hij een keten electronicawinkels, maar het is duidelijk dat zijn hart daar niet in zit. Hij verkoopt het bedrijf en richt in 2004 Eataly op, geïnspireerd door de Slow Food-beweging van zijn streekgenoot Carlo Petrini. Hoogwaardige en authentieke producten, dat is het motto achter zijn creatie, want het leven is te kort om slecht te eten en te drinken. Maar ook mensen bewust maken wat ze eten en hoe het geproduceerd wordt. Want Farinetti is naast zakenman ook een man met een visie.

Van air terminal tot eetpaleis

In 2012 lukt het hem een vestiging in Rome te openen. In een voor de WK voetbal van 1990 gebouwde maar vervolgens verlaten aankomsthal achter het treinstation Ostiense. Farinetti tovert de hal om tot een vier verdiepingen tellend voedselpaleis. Er is zo’n beetje alles. Salami’s, hammen en kazen. Groente en fruit. Wijnen en ambachtelijke bieren. Olijfolie uit heel Italië en talloze typische streekproducten. Een pasta-afdeling en een banketbakkerij waar je de koks en patissiers druk bezig ziet. Er werken honderden jonge mensen. Zo te zien met veel plezier.

Kwaliteit heeft een prijs

Kritiek is er  natuurlijk ook op Farinetti’s creatie. Eataly zou de “Ferrari onder de supermarkten” zijn want veel te duur voor de gewone burger. Ik geloof daar niet zo in. Inderdaad zijn de producten niet goedkoop, maar de kwaliteit is dusdanig dat veel mensen graag een paar centen meer uitgeven. In Rome is het immer stampvol. Je ziet er Italianen (en een enkele  toerist) van alle leeftijden en vrijwel alle sociale lagen. Want Farinetti’s concept sluit naadloos aan bij wat alle Italianen met de paplepel krijgen ingegoten: de liefde voor goed en authentiek eten.

Andrea Vreede´s weblog: www.andreavreede.com