5 of 5 (27 Votes)
Terug naar de boer
Terug naar de boer

Ik prijs me gelukkig dat we in een intelligente lockdown zitten en wel naar buiten mogen zonder een papiertje. Daar maak ik dan ook iedere dag volop gebruik van. Ik ga zelfs vaker en langer buiten schone lucht opsnuiven. In de oude tijd was je te druk met de afspraken met je vrienden, uit eten gaan, borrelen met bitterballen en het werk slokte je op.

Wat is de omgeving van mijn verblijfplaats in Diemen ontzettend groen. Al je zintuigen worden geprikkeld door de lente. In plaats van snel op de fiets boodschappen doen, loop ik nu naar de lekkerste voedselproducenten in de wijde omgeving. Ik vermijd de supermarkt, zij verdienen al genoeg aan deze crisis met het gehamster van wc papier en keukenrollen. Daarnaast voel ik mij er niet veilig. Iedereen neemt een loopje met de anderhalve meter afstand.

Een van mijn favoriete boodschap-adressen is de kaasboerderij aan het riviertje de Gein. Via omwegen door groenstroken en parkjes bereik ik na twee uur wandelen de kleinschalige boerderij. Een oude stal met tevreden koeien, varkens en kippen. Een fijne familie die een klein winkeltje aan huis heeft. Alles wordt zelf gemaakt. Ze hebben een enorme keuze aan kazen. De boter heeft een prijs gewonnen en de karnemelk en yoghurt smaken naar puur. Vlees van eigen koeien en altijd verse eitjes.

Opeens heeft niemand meer haast

Anja Pronkers

Het wordt hier steeds drukker. Mensen wachten geduldig, zittend op een de bankjes op het erf tot ze aan de beurt zijn. Niemand heeft haast en iedereen is er relaxed. Je wordt geholpen door een van de dochters, die er precies zo uit zien zoals je van ze verwacht. Blond, rode wangetjes en lopen op klompen.

Ik vertrek nooit zonder een blik in de stal te werpen, altijd even de koeien aaien. Hé, er is weer een kalfje geboren vannacht. Met vijf kilo ballast aan zuivelproducten in mijn rugzak loop ik terug naar huis. Een goede training sinds de sportscholen dichtzijn.

Voor de groente en fruit ga ik naar de plaatselijke markt. Het aantal kramen is uitgedund, alleen de verkopers van levensmiddelen staan opgesteld. Op het plein is de looproute uitgetekend, en zijn er vakken op de stoep gekrijt waar je moet wachten tot je aan de beurt bent. Het is er beregezellig, de sfeer is top en iedereen wacht in zijn vak tot hij aan de beurt is. Omdat iedere verkoper een eigen coronaloop- en wacht- systeem heeft, moet je even onderzoeken hoe het werkt.

Gelukkig heb ik een ruim balkon tot mijn beschikking, dat ik ingericht heb als klusruimte. Mijn vier eetkamerstoelen krijgen een opknapbeurt. Eerst schuren en dan drie keer in de witte lak zetten. Een klus die ik uitgesmeerd heb over vier weken. Het moet niet te snel gaan anders heb ik straks niets meer te doen.

Anja Pronkers 3

Tussen alle activiteiten door completeer ik mijn legpuzzel. Iedere winter ligt er wel een exemplaar in de woonkamer op de grond. Daar wordt je namelijk gelukkig van. Elke keer dat je een puzzelstukje weglegt op de juiste plaats komt het stofje dopamine vrij in je hersenen. Dit wordt ook wel het ‘gelukshormoon’ genoemd. Hierdoor word je blij en krijg je een voldaan gevoel. Naast dat je blij wordt van het leggen, zorgt het ook voor een lager stressniveau. Ik heb gelezen dat als je een puzzel legt, je hersenen in de alfa-staat gaan, een staat waarin je alert bent en toch ontspannen.

En ik heb weer een oude hobby opgepakt, breien. Niet voor mezelf, maar voor een vriendin die geen tijd heeft om te breien. Inmiddels heb ik mijn draai wel gevonden in deze wereld. Ik vergeet soms zelf dat het niet de normale wereld is waarin we nu leven. En als alles te dichtbij komt, pak ik mijn fototoestel en ga op pad. In plaats van met de hond, ga ik met de camera wandelen. Je gaat op een andere manier kijken naar je omgeving en je beleeft het intenser.

Koningsdag niet in Italië dit jaar

Tijdens koningsdag werd ik met m’n neus op de feiten gedrukt. De afgelopen vijftien jaar heb ik deze feestdag niet in Nederland meegemaakt. Ik hoor nu op Montesoffio in Italië te zijn. Emile zit daar al twee maanden in z’n uppie in een lockdown en het gaat hem gelukkig goed af. De olijfbomen zijn nog nooit zo grondig gesnoeid. Fijn dat we wat land hebben waar je in de uitbundige zon een rondje kan lopen. Niets liever willen we samen aan de slag gaan om alles voor te bereiden voor een mooi vakantieseizoen.

Straks zal het plaatje weer compleet zijn met het groene gras rondom het huis, de rode geraniums, de wijngaard in volle bloei, nestkastjes bezet door de koolmezen en het terras klaar voor een drankje. Maar wanneer gaan we weer onze eerste gasten van dit jaar ontvangen? En kunnen we het werk gaan doen wat we zo leuk vinden… Mensen verwennen en het ze naar de zin maken met spijs en drank. Het zal nog even duren voor we naar de oude tijd terug kunnen keren….

Over dit artikel