5 of 5 (27 Votes)
De eenzaamheid begint
De eenzaamheid begint

Gisteren heeft de regering Conte een decreet in werking gesteld dat grote consequenties heeft voor bijna iedereen. Alle winkels en bedrijven gaan dicht met uitzondering van apotheken, banken, supermarkten en hotels. Een hond blijkt een waardevol bezit in deze tijd, het is eigenlijk de enige manier om nog een beetje vrij en ontspannen naar buiten te gaan. Ook al zijn de supermarkten open er mag maar een persoon tegelijk uit een familie naar de winkel. De enige mensen die ik hier nog op straat tegenkom lijken inderdaad op weg te zijn naar een winkel. Ik heb gisteren in mijn 'condominio whatsapp groep' gecommuniceerd dat mijn hond te huur is. Er gingen al meteen handen op. De groep hebben we een paar maanden terug geopend voor gebouw-gerelateerde zaken, maar het is ook wel makkelijk om te weten hoe het met iedereen gaat, hoe de gezondheid is en of een van de ouderen die hier wonen iets nodig heeft van de winkel. We zijn sinds vandaag wat meer van elkaar afhankelijk van elkaar, het lijkt iedere dag wat meer op vroeger. 

Genua, 12 maart 2020. Toen ik gisteren terugliep van het park zag ik een jongere man vanaf het balkon praten met een oudere vrouw uit het tegenoverliggende gebouw. Genua is wat ze noemen een grijze stad, hier wonen veel oudere mensen, boven de 70. Wij 'jongeren' zijn vooral in de mijn buurt een uitzondering. Ik heb aangeboden met de hond langs de winkel te gaan als iemand iets dringend nodig heeft met uitzondering van sigaretten die neem ik niet mee, helaas rookt het grootste gedeelte van deze ouderen nog steeds stevig door, alsof we nog in de jaren 50 leven. Longziekten zijn de vierde belangrijke doodsoorzaak en de tweede bij mannen. Misschien is dit ook een belangrijke reden waarom ouderen zo gevoelig zijn voor het virus. ik ben zelf niet onschuldig, want ik heb jaren lang gerookt, maar je wordt wel wakker in deze omstandigheden, je ziet duidelijk dat rokers zwakker zijn en gevoeliger voor ziektes vooral als ze wat ouder zijn.

De nieuwe Morandi brug gaat ondertussen omhoog

Vanmorgen loop ik weer naar het strand van Vernazzola, tussen de gebouwen en rijen met geparkeerde auto´s en scooters door, de Italiaanse verslaving aan de wagen is bekend. In Italië rijden dagelijks 36,4 miljoen voertuigen (in China zijn dat er veel minder) ze leggen gemiddeld 13 duizend km per jaar af dat is 26% meer dan het Europese gemiddelde. Met deze cijfers heeft dit mooie land het wereldrecord voor privéauto's per hoofd van de bevolking. Dat is niet iets om trots op te zijn, ben benieuwd of de Italiaan nu zich wat gaat bezinnen op de noodzaak van een wagen, misschien is dit wel wat we nodig hebben om het te ontwennen.

Aan het strand zijn er vanmorgen maar twee honden met eigenaar, de Ferrie van Sardinië vaart gewoon weer terug de haven van Genua in zoals iedere dag om dit uur, maar van luchtverkeer is er geen sprake meer. In vergelijking met twee dagen geleden is het vandaag muisstil op straat, het is ook vies regenachtig weer en de algehele ambiance is alsof er op ieder moment een begrafenisstoet kan langskomen. Maggy staat op uitkijk op de kade, gaat erbij zitten en geeft het na een paar minuten op, vandaag helaas geen speelkameraadjes. Ik probeer een video op te nemen op het strand maar besluit dat ik er vandaag als 100 jaar uit zie, en besluit dat ondanks het feit dat ik thuis werk, mag ik best een kam door mijn haar halene. We besluiten ook maar wat vroeger terug te lopen. Onderweg naar huis zweeft er een bekende geur door de straat, iemand heeft een raam openstaan op de tweede verdieping en rookt volgens mij een flinke joint. In het straatje ruik je de geur van wiet, wat bijzonder is om half negen ´s-ochtends..., ieder hun eigen manier om door de lockdown te komen.

De buren 'Alles komt goed'

Over dit artikel