5 of 5 (27 Votes)
Massimo Troisi in Il Postino
Massimo Troisi in Il Postino

Vandaag, op 4 juni 2019 is het precies 25 jaar geleden dat de Italiaanse acteur Massimo Troisi overleed. We spraken over hem met Nathalie Caldonazzo zijn Italiaanse/Nederlandse vriendin met wie hij zou gaan trouwen. Wie herinnert zich niet de prachtige film “Il Postino“ uit 1994. Het verhaal over de Italiaanse postbode Mario Ruoppolo op het Eolische eiland Salina, die op een dag de verbannen Chileense dichter Pablo Neruba ontmoet. Massimo Troisi , Philippe Noiret en Maria Grazia Cucinotta waren de hoofdrolspelers van de film die 5 Oscars nominaties ontving.

“Je kunt goed zien dat je moeder Nederlandse is”, zeg ik tegen de in Rome geboren schoonheid Nathalie Caldonazzo, dochter van de Haagse danseres en choreograaf Leontine Snell en de Romeinse zakenman Mario Caldonazzo. “Ja, mijn moeder steekt ook een kop boven de gemiddelde Italiaan uit”, lacht ze. “Grappig, dat we ook allebei roots in de Italiaanse filmwereld hebben: ik met Massimo Troisi en mijn moeder met Dino Risi, beiden geliefde Italiaanse filmers”.

troisi en begnini

Nathalie, Nederlands actrice op de Italiaanse TV

Als actrice en model was ze in de jaren ‘90 wekelijks op de Italiaanse tv te zien in het variété programma ´Il Bagaglino´, haar danstalenten heeft ze van geen vreemde, haar moeder danste bij het Lido van Parijs. In die periode komt Nathalie regelmatig in het nieuws vanwege haar relatie met Massimo Troisi. Hoe hebben jullie elkaar eigenlijk ontmoet, vraag ik haar? “Als tiener nam mijn moeder mij vaak mee naar de bioscoop om zijn films te zien, eigenlijk vond ik er niet zoveel aan en begreep weinig van het Napolitaans dialect”.

Nathalie en Massimo Troisi, markant acteur uit Il Postino

Nathalie teater

“Jaren later, tijdens een etentje met vrienden in een restaurant in Rome zat Massimo daar ook te dineren, de hele avond staarde hij mij aan, toen ik het restaurant verliet zei ik hem vrolijk gedag, hij reageerde verbaasd. Vervolgens heeft hij een week lang naar mij lopen zoeken, via kennissen is hij erin geslaagd mijn telefoonnummer te achterhalen. Op een ochtend belde hij of ik zin had om samen koffie te gaan drinken, zo is het gegaan, ik was 24 en hij 39 jaar.“

Crowdfunding voor hartoperatie Troisi

Cover NOI

Massimo Troisi (1953) groeide op in een grote familie in San Giorgio a Cremano vlakbij Napels. Hij begon zijn carrière in 1972 bij het komische trio “I Saraceni”. In 1981 schreef hij de komedie “Ricomincio da tre” waarin hij zelf meespeelt en ontving hij de ´David di Donatello Award´ voor beste acteur. Vervolgens maakte hij samen met Roberto Benigni in 1984 de film ´Non ci resta che piangere´. Il Postino was zijn dertiende en laatste film.

“Massimo´was geboren met een hartafwijking”, gaat ze verder, ”in 1976 vertrekt hij naar Amerika voor een hartoperatie die mogelijk werd gemaakt door een geldinzameling door de Napolitaanse krant Il Mattino”. Later in 1993 onderging hij nog een operatie in de Verenigde Staten, die niet veel verbeteringen opleverde, vanaf die periode begon zijn gezondheid steeds slechter te worden.

Tijdens de opnames van Il Postino, werd hij onwel en kreeg hij te horen van zijn artsen dat hij in levensgevaar verkeerde en zo spoedig mogelijk een harttransplantatie moest ondergaan. “Hij kon nog maar 1 uur per dag werken op de set, maar hij wilde perse de film afmaken en daarna naar Londen vliegen voor de operatie, maar helaas was het te laat. Een dag later overleed hij in Rome in zijn slaap op 41 jarige leeftijd. “Massimo was als de dood voor de dood, maar als goede Napolitaan deed hij altijd alsof er niets aan de hand was. Wat ik nog het ergst vind, is, dat hij nooit heeft kunnen genieten van het succes van deze prachtige film.”

“Het is een enorm verlies om op je 24ste de liefde van je leven te verliezen, ik was een tijd lang ziek van verdriet, mijn moeder en zusje hebben me heel erg gesteund in die periode. Massimo was een heel bijzonder mens, geliefd bij het publiek vanwege zijn eenvoud en vriendelijkheid, ik ben erg dankbaar dat ik hem heb mogen kennen!”

Maar het leven gaat verder, ik ben gelukkig met mijn dochter, mijn familie, de kunstwerken die ik maak en sinds kort Napo mijn hond. Door mijn werk als actrice reis ik door heel Italië, steeds meer besef ik wat een geweldig land Italië is.

Meer foto´s vindt je in deze reportage.

Over dit artikel