Een Japans echtpaar werd laatst in Rome een rekening voorgeschoteld van 700 Euro voor een schamel menuutje en een flesje wijn. Het bedrag was inclusief 135 Euro tip. Een slimme bediening die het de rest van de week ongetwijfeld wat rustiger hoopte te gaan doen.

Maar zoals we het in het Nederlands zo mooi kunnen zeggen, 'wie het onderste uit de kan wil hebben, krijgt het lid op zijn neus'. Het restaurant in kwestie was de week erna gesloten om nooit weer open te gaan.
De Japannertjes hadden naderhand toch maar een klacht ingediend en dat veroorzaakte enige deining wereldwijd. Van de London Times tot de New York Times werd het verhaal uitgemolken. De minister van Toerisme van Italië, diezelfde van de hondenhotels, het enige wapenfeit dat ze op haar naam heeft weten te zetten volgens oppositiekranten in Italië, bemoeide zich ermee en bood de inmiddels in Tokyo teruggekeerde gedupeerden een weekendeje Rome aan op kosten van het ministerie, uiteraard zonder vlucht.

De discussie gaat nu vooral over 'hoe dom waren de Japanners?'. Natuurlijk is het niet slim om niet van te voren de menukaart te bestuderen en de prijzen te bekijken. En natuurlijk is het ook niet slim om in een uitgaansbuurt in te gaan op de aandringende verzoeken van de uitbaters van restaurants. En zijn we beter af bij een eethuis in minder toeristische buurt dat vol zit met lokale eters.

Mijn hart gaat toch uit naar deze toeristen. Zijn wij op vakantie in China of Japan, dan zijn menus nog wel eens vertaald in het Engels , toegegeven soms onbegrijpelijk Engels, en kunnen we een min of meer beredeneerde keuze maken. Is het ons nooit overkomen dat we doodmoe met pijnlijke voeten ergens neerstrijken omdat we echt geen stap meer kunnen doen en met 'god zegene de greep' een keuze maken uit de menukaart of ons laten overhalen om de door de eigenaar voorgestelde vis te bestellen die hij nodig kwijt moest. Misschien had het echtpaar wel ruzie, wie weet ?

Zij met te kleine schoenen, hij kwaad omdat hij de hele dag winkel in winkel uit de creditcard moest trekken. Eindelijk even zitten en eten, ze weten al dat het geen 4-sterren maaltijd wordt, zo dom zijn ze ook weer niet. Ze weten ook dat ze waarschijnlijk worden afgezet, maar zijn te moe om zich daar erg druk over te maken. Hebben geen zin met de bediening een langdurige discussie aan te gaan over wat wat nu is en bestellen de spaghetti die wordt aangeprezen. Hoe erg kan de schade nou helemaal worden?

Ze hebben het ontdekt, heel erg dus!