Wees niet bang iets te missen, zolang iets niet is afgemaakt bestaat er ook geen einddatum voor het Festival. Bizarre gebouwen in de provincie Catania die na bijna een halve eeuw onafgemaakt nu als kunst een nieuw leven beginnen.
Soms kan bizarre werkelijkheid de fantasie vele malen overtreffen. Absurditeiten van een doorgedraaide bureaucratie zijn natuurlijk geen typisch Italiaans fenomeen maar waar anders dan in Italië kan zo'n situatie worden afgeserveerd om daarna opnieuw met een knipoog te worden opgediend als kunst met een grote K.
Italië spant wat onafgemaakte projecten wel de kroon in Europa. Hoewel ook wij onze geldverslindende miskleunen moeten erkennen, wordt in de meeste gevallen een eind-goed-al-goed oplossing gezocht. Bruggen naar niets en wegen naar nergens komen hier zelden voor. In het plaatsje Giarre in de provincie Catania liep het dusdanig uit de hand dat deze gemeente van 27.000 zielen zich trots de plaats met de meest onafgemaakte gebouwen en projecten ter wereld mag noemen.
Zo staat er b.v. het betonnen karkas van een polostadion met 20.000 p
laatsen al 50 jaar te verkommeren aan het eind van een zanderig fietspad. Wat het dorp moest met polo, niet bepaald een topsport in Italië, zal wel voor eeuwig een raadsel blijven.
Een parkeergarage, twee theaters en een sportcentrum zijn enkele van de ander grote gebouwen die er al meer dan twintig jaar staan en nooit werden afgemaakt. Omdat dit Sicilië is wordt al gauw met de vinger naar de Maffia gewezen, en hoewel zij er waarschijnlijk niet slechter van werden, de meeste bouwmaatschappijen zijn nu eenmaal in Maffiaanse handen, kan geen directe blaam worden gelegd bij deze organisatie.
Nee, veeleer is dit de schuld van een overijverig stadsbestuur die de fijne mazen van de subsidiewetten goed kende. 40 tot 50 jaar geleden werd er op een subsidiekraantje meer of minder niet zo gelet. Grote projecten werden gestart zonder enige vorm van haalbaarheidsstudie en zolang het project niet af was, konden gelden worden aangevraagd bij de overheid voor tweede, derde, vierde en verdere bouwfasen. Zo kon dit tientallen jaren doorgaan. Dat niemand ooit kwam kijken of een ambtenaar op een ministerie zich ooit afvroeg wanneer het gebouw eens klaar zou zijn, zal ongetwijfeld wel aan wat extra smeergeld hebben gelegen.
Een nieuwe generatie in Giarre heeft zich de afgelopen jaren het lot aangetrokken van deze schaamteloze vorm van verkwisting en is sinds vier jaar bezig om een functie te bedenken voor de derelicte betonmassa's. Ze willen er een 'Park van het Onafgemaakte' van maken, het 'Parco Archeologico delle Incompiute'. Internationale kunstenaars zijn benaderd om iets moois te bedenken, maar vooralsnog gaat het idee uit naar markten, openluchtconcerten, een atletiekbaan en meer van dat soort. Als ludieke openingsstunt van het 'Festival van het Onafgemaakte' heeft de organisatie een van de betonnen peilers van het stadion naar de Architectuur Biënnale 2010 in Venetië gestuurd.
Video: Incompiuto Siciliano
