Scientias meldt op 7 september dat het mysterie van de radioactieve wilde zwijnen in Duitsland eindelijk is opgelost. De culinaire liefhebbers konden het eigenlijk wel raden want de liefde voor truffels hebben zij gemeen met de wilde zwijnen.
Vergelijk nu hotelprijzen in Petritoli
Nu weten we in Italië ook al een tijdje dat er soms radioactieve Italiaanse truffels opduiken, terwijl er in Italië helemaal geen radioactieve neerslag uit Tsjernobyl is geweest. Maar ja, net als dat er meer Italiaanse olijfolie wordt verkocht dan geproduceerd, zullen er ook wel truffels omgekat worden naar Italiaanse. Als die dan radioactief blijken, vallen ze wel erg snel door de mand. Ik weet eigenlijk niet of er nog steeds op gecontroleerd wordt, maar als ik dit lees, lijkt het me raadzaam.
Maar als je wat verder in het stuk leest worden er een aantal zaken beweerd waarbij ik me afvraag hoever de kennis van de onderzoekers gaat als het over truffels en wilde zwijnen gaat. Ik las het volgende: ''Het radioactieve cesium hoopt zich gaandeweg in deze ondergrondse schimmels op, zo legt Steinhauser uit. Maar dat gaat heel langzaam. De cesium migreert heel traag dieper de grond in, soms met een snelheid van slechts één millimeter per jaar.” Aangezien de truffels, die de zwijnen zo lekker vinden op 20 tot 40 centimeter diepte zitten, begint het cesium dat vrij is gekomen tijdens Tsjernobyl deze nu pas te bereiken, terwijl het cesium dat bij de eerdere kernwapentests is vrijgekomen enige tijd geleden al door de truffels is opgenomen.''
Waarom zou de radioactieve uitval van kernproeven die, zo de onderzoekers stellen, over de hele wereld is verspreid en niet meer te herleiden is, dan nog wel in de Duitse bossen een rol spelen en niet in Italië? Ik weet niet of de onderzoekers weten op welke diepte truffels groeien? Ik weet niet of de onderzoekers wel eens een stukje grond hebben gezien waar de wilde zwijnen zojuist hun truffelmaaltje hebben genuttigd.
Als je wel eens met een truffelzoektocht mee bent geweest dan heb je gezien dat truffels soms bijna aan de oppervlakte zitten en soms inderdaad ook tot 40 cm diep. Als daar een truffelzoeker komt met zijn hond, dan wordt er zorgvuldig naar de truffel gegraven en het kuiltje weer toegedekt. Dat is even anders met de wilde zwijnen. Die ploegen de hele grond ondersteboven en zo vermoed ik dat aanwezige cesium iets sneller dan met een paar millimeter paar jaar de grond in migreert. Truffels komen ook vrijwel altijd weer op dezelfde plek terug en als er plaatsen zijn met een hoge cesium depositie zal op den duur alle truffel besmet zijn door radioactiviteit.
Een meer voor de hand liggende conclusie is dus dat de zwijnen, net als andere dieren, eerst besmet zijn door het cesium aan het oppervlak en na verloop van tijd door hun eigen ploegwerk ook de dieperliggende grondlagen en dus truffels besmet zijn geraakt. Herten en veel ander wild eten geen truffel of voedsel uit diepere grondlagen. Diertjes die dat wel doen staan niet op onze menselijke menukaart. Met truffels uit gebieden die besmet zijn door Tsjernobyl blijft het dus oppassen.
Van 11-18 oktober ga ik weer op pad met Onno Kleyn en een groep truffelliefhebbers in Le Marche rond Ca'Palazzo. De eerste 3 zondagen van oktober is er de Fiera del Tartufo Bianco pregiato in Pergola. De weekenden daarna is het de beurt aan Acqualagna.
Vanaf 7 oktober kun je voor de witte truffel ook naar Alba.
Mysterie van radioactieve wilde zwijnen in Duitsland eindelijk opgelost (scientias.nl)
Vergelijk nu hotelprijzen in Petritoli
