5 of 5 (27 Votes)
Eten in Dante's tijd
Eten in Dante's tijd

Dante is van onder tot boven onderzocht. Ik wist er weinig van. Ik wist wel dat 2021 het Dante-jaar zou worden in Italië. Na het door Corona, volledig mislukte Rafael jaar, zou deze dodenherdenking dan toch hopelijk wel gaan lukken zo veronderstelde ik en daar ga ik nog steeds van uit. Zijn strijd tussen Kerk en Staat vind ik nogal ingewikkeld, zoals ik eigenlijk nog steeds niet goed begrijp hoe dat allemaal in Italië in elkaar steekt. Dus ik had en heb me voorgenomen me eens op de culinaire Dante te storten.

Want zo zou je denken dat een Italiaan en dan nog schrijver ook, die zal toch wel een uitgebreid culinair oeuvre nagelaten hebben. Dat gaat dus uitlopen op een teleurstelling, tenzij iemand me na deze post op het goede spoor kan zetten.

Zo bestelde ik natuurlijk het Middeleeuwse pakket van Manon Henzen, een heel informatieve inspiratie over de keuken in de tijd van Dante, dat jullie beter zelf kunnen lezen dan dat ik het hier ga overschrijven.

Wat iDante1k bovendien gevonden heb is een alleraardigst boekje uit 2014 'Ricette fiorentine del Trecento, La cucina ai tempi di Dante'. Want wat we wel weten is dat Dante bepaald niet onbemiddeld was en niet net als onze Bartje alleen maar op Toscaanse bonensoep leefde. Als hij het echter voorgeschoteld kreeg, zou hij er waarschijnlijk wel voor gebeden hebben, alhoewel dat ook weer een gevaarlijke veronderstelling is.

Dat zeg ik speciaal nu, omdat zich maandag 8 februari onder, zeg maar kenners, bloggers, intimi een discussie op Facebook ontspon over feiten controle en waarheidsgetrouw schrijven. Nu had ik geleerd dat Italianen de waarheid graag een beetje helpen, zodat deze nog mooier wordt. Dat kunnen we in deze tijd extra gebruiken toch?

Dante's verjaardag

Tuttavia, het boekje uit 2014 was natuurlijk alvast gemaakt omdat in 2015 het 750 jaar geleden was dat Dante was geboren. Zo hebben wij in Italië altijd wat te vieren. En als de Italianen iets vieren dan moet er natuurlijk ook bij gegeten en gedronken worden. Zoals gezegd, wat Dante zijn lievelingsgerecht was dat heeft hijzelf volgens mij nooit opgeschreven. Hoewel ik hoop dat iemand mij snel de doorslaggevende tip geeft.

Als niet geheel armlastige burger zal hij het zich, denk ik, als iedere Italiaan goed hebben laten smaken. Van alle ingrediënten in de Italiaanse keuken die we nu kennen waren indertijd vooral de tomaten, aardappelen, paprika en pepers nog niet door de Spanjaarden geïntroduceerd. Van de Ingrediënten die je nu minder gebruikt ziet worden zou ik het boekje lezende vooral het gebruik van klein gevogelte, wild en amandelen willen noemen. Parmigiano was ook al een bekend ingrediënt.

Daar heb ik van Ben van Beurten eens een armeluisrecept voor gekregen. Het was heerlijk en deed niet onder voor het 'echte'. Ik denk dat het tegenwoordig door de kosten van de arbeid te duur is voor gebruik in een restaurant. Het is namelijk moeilijk in een pakje in de supermarkt of groothandel te verkopen. Het zou maar zo kunnen zijn dat Dante het ook lekker vond.

Armeluis Parmigiano

Snij oud brood in blokjes.
Besprenkel het met knoflookolie en wat zout en peper
Rooster het in de oven bij 180 graad tot het lichtbruin is.
Doe er 10-20% Parmigiano bij, afhankelijk van hoe arm je het wilt maken en veganisten hoeven er niets bij te doen.
Mix het kort met de keukenmachine. Het moet een beetje grof blijven, maar dat kan natuurlijk ook door met een mes flink wat te hakken.

Manon Henzen

Over dit artikel