5 of 5 (27 Votes)
Mosterdvelden en mosterdbloem
Mosterdvelden en mosterdbloem

Deze dagen heb ik me overgegeven en word ik minder opstandig, ik laat meer over aan mijn fantasie. Kookboeken dienden altijd al meer als inspiratie dan als receptenboeken, waarvan de recepten nauwgezet gevolgd moeten worden. Voor allerlei berichten in de (sociale) media gold al hetzelfde. 'Geloof niet alles, onderzoek en gebruik je talenten' was een boodschap die ik nog meekreeg voor ik eigenlijk goed wist wat de betekenis daarvan was.

Mijn vriend, bioloog en culinair schrijver, René Zanderink postte op Facebook een interessant stuk over mosterdzaad in Nederland en de mosterd die ze daar dan van maken. Een ingrediënt dat vooral voorkomt in de keuken van Frankrijk, en verder in de echte Noordelijke Europese landen en van daar natuurlijk meegenomen naar het grote Noord-Amerika voor de hotdog en nog wat van die culinaire hoogstandjes uit dat land.

Mosterdzaad

Maar ik woon nu in Italië en ik herinner me het mosterdzaadje uit een Bijbelse vertelling dat 'uit zoiets kleins zoiets moois en groots kon groeien'. Dus dat wilde ik weer onderzoeken en ja, dat klopte.
Matteüs 13:31-32: "Hij hield hun een andere gelijkenis voor: ‘Het koninkrijk van de hemel lijkt op een zaadje van de mosterdplant dat iemand meenam en in zijn akker zaaide. Het is weliswaar het kleinste van alle zaden, maar het groeit uit tot de grootste onder de planten."

Zo ontdekte ik dat zelfs Mohamed, die ook een boek wilde, ook het mosterdzaadje als metafoor gebruikt.
"En Wij zullen voor de opstandingsdag de eerlijke weegschalen opstellen en niemand zal in iets onrecht worden aangedaan. Al gaat het om het gewicht van een mosterdzaadje, wij zullen het brengen; wij zijn als afrekenaar goed genoeg."

Untitled design 27

Dus als dat kleine mosterdzaadje al in het beloofde land voorkwam, dan moest het wel door de Romeinen naar het Noorden gebracht zijn, fantaseerde ik. En ja hoor, aangespoord door Annette Wessels ging ik eens onderzoeken of onze Franciscus, dat is de naam van mijn vader en mijn tweede naam, daar ook wat over te melden had.

Annette gebruikt vaak een bezoek aan Assisi in haar creatieve workshops hier in Italië te Ca'Palazzo. Ze gaan dan eenvoudig doen, droog brood eten met water bij de Eremo di San Fransesco. Een plek die gelukkig door veel toeristen wordt overgeslagen, stel je voor, in de rij staan om die serene omgeving te kunnen ervaren? Inderdaad haar Franciscus had er ook al iets over te melden, dat kleine mosterdzaadje. Hoewel Franciscus zichzelf van alles onthield, wil ik jullie dat dus niet onthouden.
"Wie is als het mosterdzaad, klein en nederig is in dit leven, die is de dienaar van het koninkrijk der hemelen, wees als het mosterdzaad."

Dus zoiets kleins dat tot zoiets moois kon komen? De Bijbelse vertellers wisten dus al van die mooie mosterdplant en zullen vast de bladeren gebruikt hebben voor allerlei lekkers of wellicht wel als geneeskrachtig, maar er nog niet onze mosterd van gemaakt hebben, zo veronderstel ik, zonder het gecontroleerd te hebben.
Wellicht wisten ze ook al wel dat er heel kleine zaadjes en eitjes aan te pas kwamen om de mens te scheppen, maar of dat altijd tot hetzelfde beloofde grootse resultaat heeft geleid, laat ik aan jullie fantasie over. Wat ze in ieder geval niet wisten, is dat er zoiets kleins als een virus bestond. Een ziekte werd, volgens mij althans, wat al te gemakkelijk toegeschreven aan de wil van God of dat het te bestrijden zou zijn met exotische kruiden, wellicht ook het mosterdzaadje? Je zou zo'n klein ding toch tot mosterd willen slaan?

Basiliek van St Franciscus in Asssi

Ok, ik wilde dus iets met mosterd maken. Nu heet dat in Italië ´senapa´ dat is Italiaans voor 'Senf' zo neem ik aan? In ieder geval hebben wij, om ons te onderscheiden, het anders genoemd. Of toch, in het onlangs verschenen boek van Marie Florence van Es ' De smaken van Italie' (zie een andere Decamerone) komt wel de Mostarda voor, dat is een Noord Italiaanse specialiteit met mosterdzaadjes, dat eigenlijk niets met senape te maken heeft.

Onno Kleyn besteedt er in zijn 'Italie, mijn verhalen en recepten ook maar een zinnetje aan die Mostarda, terwijl het in zijn duizend pagina's tellende 'Culinair Copendium, de Grote Kleyn, toch bijna twee pagina's krijgt.

Zelf mosterd maken

Gelukkig had ik deze winter mijn eigen kruidenvoorraad wat aangevuld en zo was er ook een zakje mosterdzaad gekocht op de Albert Cuypstraat 150 te Amsterdam. Mosterd maken is namelijk net zo kinderlijk eenvoudig als mayonaise! Je hoeft geen conserveringsstoffen aan toe te voegen en je kunt er zelf naar eigen fantasie, smaken aan toevoegen. Leuk toch? Ik laat je hieronder een heeeel kort filmpje zien, langer kon ik het niet maken. Maak vooral de maatbeker en staafmixer niet gelijk schoon, want die kun je nog gebruiken om gelijk daarna je eigen mayo te maken! (Dat recept komt later, red.)

 

{source}{/source}

 

onze fantasie is aangekomen bij de mosterdsaus!

Mostarda

Daarvoor hoef je alleen nog maar je eigen gemaakte mosterd te mengen met wat roomkaas en bijvoorbeeld aanlengen met witte wijn en slechts licht verwarmen.

En dan begint het, wat eten we bij die saus? Daar gaat, denk ik mijn volgende Decamerone over of, als je daar niet op wachten kunt, 'onderzoek en fantaseer' je het gewoon lekker zelf, alleen of samen met de kids, zoek het op in een kookboek of gewoon hier op de site van Dolcevia.

Ondertussen verheug ik me in ieder geval op alle commentaren en aanvullingen van mijn culinaire en theologische vrienden op allerlei tekortkomingen in de door mij hier gebrachte fantasieën.

Over dit artikel

Land: Italië