Van Spaghetti Bolognese word ik gelukkiger, een bord pasta geeft mij een goed gevoel maar, helpt het inderdaad als anti-depressie middel? Diëtisten en psychologen in Italië geloven inderdaad dat pasta een échte soulfood is, voor de Italiaan staat deze comfort food op nummer 1.
Een bord vol pasta op willekeurige manieren klaargemaakt, Amatriciana, Spaghetti Bolognese of alla Carbonara, voor heel veel mensen ook buiten Italië is dit een van de ultieme comfort foods.
Cucinoterapia
Een bekende diëtiste in Italië Nicola Sorrentino en RAI chefkok Alessandro Circielo beamen het feit dat het eten van pasta een zeer gezonde gewoonte is. In het boek Cucinoterapia van Roberta Schira stelt ze “Dit waardevolle voedselsoort kan ons humeur inderdaad op een positieve manier beïnvloeden. Het is geen toeval dat we na het consumeren van een goed bord pasta we ons meer ontspannen voelen en dat is aan de stof tryptofaan, wat in pasta aanwezig is, het is een aminozuur dat verhoogt na het innemen van een goede dosis eenvoudige of complexe koolhydraten wat de mogendheid heeft om het centraal punt van de hersenen te activeren die verantwoordelijk zijn voor het aanmaken van de stof serotonine.”
Alessandro Circiello stelt “Deze laatste stof is heel belangrijk omdat we na het aanmaken van een goede dosis serotonine ons positief en gelukkig voelen.” Dit is trouwens hoe de meeste anti-depressie medicijnen werken, deze bevorderen namelijk de aanmaak van deze stof in onze hersenen.
Wie zich depressief voelt gaat bijna altijd 'slecht' eten
We laten de wetenschap even achter want het is het psychologisch aspect wat mij interesseert. Wie zich depressief voelt gaat 9 op de 10 keer slecht eten; snoep, chocolade, calorierijke snacks en wat je maar wil als het maar kant en klaar is. Hoe menselijk dat deze reactie ook is, je zou er beter aan doen om de keuken in te stappen om iets, bijvoorbeeld een bord spaghetti Bolognese, klaar te maken.
Ik zal je uitleggen waarom dit helpt, want als je last hebt van depressie gaan je hersenen op zoek naar snelle middeltjes om het verlaagde gehalte aan serotonine te compenseren. Suiker en chocolade, kolhydraten dat werkt allemaal maar op een bepaald moment gaat dit ritueel natuurlijk een goed humeur tegenwerken want je gaat je schuldig voelen, je komt misschien kilo’s bij, je kan je favoriete broek niet meer aan, je huid straalt niet. Volià, we zijn nog verder weg van een gelukkiger persoon.
Onderbreek jezelf, ga naar de keuken en doe dit..
Het onderbreken van het compenseerings-mechanisme van de hersenen kan een belangrijke middel zijn om de hersenen op dit moment te foppen. Studies zeggen trouwens dat mannen op zoek gaan naar zout als compensatie middel en vrouwen naar suiker. Indien het gevoel zo sterk is en je het idee van koken écht niet aanstaat loop dan toch naar de keuken, voordat je naar de chocolade muffins grijpt doe je dit: Neem een goed pak pasta uit de kast en uit de verpakking, neem het in je handen, neem een paar keer diep adem en ruik de geur van de droge pasta.
Dit is misschien niet geheel wetenschappelijk maar het heeft op mij in ieder geval een goede invloed want het geeft me zin in een bord pasta wat alleszins gezonder is dan die chocolade muffin van daarnet.
Maar zou deze onderbreking nu niet helpen dan zou het beter zijn dat je zelfbereide gerechten in huis had, alvast kant en klaar in de koelkast wat je maar hoeft op te warmen voor dit soort moeilijke momenten, zelf koken is voor deze reden erg belangrijk.We leren door het zelf koken, voedsel te differentiëren, tussen impuls voedsel en gerechten zoals een prachtige bord pasta, pasta maak je met liefde, tijd en wat moeite. Dat is een goede zaak. Het mechanisme in de hersenen werkt zo: Het koken, wat tijd vergt, maakt het tot een project, we foppen de hersenen om voedsel in te nemen op een vertraagd tempo waardoor het dwangmatig element van het impuls eten aan kracht verliest.
Reacties zijn welkom. Het boek Cucinoterapia is trouwens verkrijgbaar bij Eataly, in het Italiaans.