5 of 5 (27 Votes)
Vini Mura, wijn uit Sardinië
Vini Mura, wijn uit Sardinië

Na een kilometer of vijf door een verrukkelijke vallei geslingerd te hebben, komen we aan bij de cantina ‘Vini Mura’, een exponent van de renaissance van de Sardijnse wijncultuur, zo zal later blijken. Wij worden hartelijk ontvangen door Marianna en Roberto. Mariana’s vader is in de jaren ‘60 als hobby begonnen met het maken van wijn op deze plek. (Foto´s: Karin van Mierlo)

Ze vertellen dat er op Sardinië al wijn gemaakt wordt ten tijde van de Nuraghi. De vondsten hierover gaan terug tot 1800 v.Chr. Voor mij is dit de zoveelste verbijsterende confrontatie met de oeroude cultuur waar Sardinië van doordrenkt is.

Vermentino

Zonder veel poespas worden een aantal flessen witte wijn ontkurkt. De witte wijn bij uitstek op Sardinië is gemaakt van de Vermentino-druif en doet het uitstekend op de granieten bodem van Noord-Sardinië. De eerste is lichtgeel met tonen van rijp geel fruit, iets vettig, maar met een fris-droge, mineralige afdronk, die aan het eind ook nog een amandel-achtig bittertje prijsgeeft. De flessen die volgen worden steeds rijper en vetter, met als topper de Sienda (Vermentino di Gallura Superiore). Een geweldig rijke en vette wijn, die in eerste instantie doet denken aan de Pecorino uit de Abruzzen, en ook trekjes heeft van een modern gemaakte Bourgogne maar, anders dan deze twee, die kenmerkende minerale frisheid blijft behouden. Bij Vini Mura worden de wijnen allemaal op roestvrij staal opgevoed, behalve een jubileumwijn die voor een deel op hout heeft gelegen. Een experiment dat niet meer herhaald wordt, omdat de wijn zijn frisheid voor een deel verliest en bij Vini Mura vinden ze dat dit niet past in de Sardijnse traditie.

Sardijnse tradities

Dat traditie belangrijk is op Sardinië, wordt bij aankomst op het eiland al snel duidelijk. Bij het maken van wijnen uit zich dit door de smaken die zo kenmerkend zijn voor dit eiland te respecteren, maar ook bijvoorbeeld door het (verplicht) gebruik blijven maken van natuurkurken, gemaakt van de Sardijnse kurkeik. Sardinië is de grootste kurkproducerende regio in Italië en een van de grootste in het Middellandse Zee gebied. Al vertrouwden ze mij toe, dat veel jonge wijnmakers dit jammer vinden, omdat zij de schroefdop, die een constantere kwaliteit en minder verlies garandeert, een veel beter alternatief vinden. Die jonge wijnmakers overigens, lopen steeds vaker weg bij de ‘cantine sociale’, waar de wijnen van verschillende wijnboeren uit de omgeving gemengt worden, wat de kwaliteit niet ten goede komt. Zij voelen de behoefte om op kleinschalige wijze kwaliteitswijnen te maken. Hierdoor wordt het aanbod van Sardijnse wijn diverser en van hogere kwaliteit, een opleving die ook in het buitenland niet onopgemerkt blijft.

Rode wijn als een kanon

Enfin. Witte wijn aan de kant, daar komt de rode! De Rode wijn van Sardinië is de Cannonau, gemaakt van de gelijknamige druif. De wijn is zoals hij klinkt: een kanon. De eerste die we proeven herinnert ons meteen aan waar we staan: op graniet. Naast donkerrood fruit, rijpe kersen, tabak en leer, proef ik ook dat kiezel-achtige. Zelden vond ik het karakter van de aarde hier zo direct weerspiegeld in de wijn. Roberto vertelt me, terwijl we de tweede en top Cannonau van het huis proeven, dat deze wijn buiten Sardinië als lastig ervaren wordt, door zijn wilde, dierlijke karakter. En inderdaad. Vooral de Baja, gemaakt van 80% Cannonau en 20% Carignano, is een beest van een wijn. Tijdens het proeven krijg ik visioenen van porceddu, wild zwijn en bergen prosciutto en pecorino. Wij krijgen wat heerlijke droge salumi, pane carassau (traditioneel, flinterdun en knapperig brood) en zelfgemaakte beignets van zucchine. Ondertussen vliegen de smaakassociaties door mijn hoofd: rijpe kersen, tabak, leer en iets onbenoembaar dierlijks. Meer dan voldaan en een mond vol smaak, die nog lang nazindert, rijden we langzaam de prachtige vallei uit. Bij het vertrek beloofde Roberto me dat we een heel andere Cannonau zullen aantreffen in de kalksteen gebergtes van midden Sardinië, waar we nu heengaan. “Denk chocolade” fluistert hij bij het afscheid. Ik kan niet wachten! Volg even ten zuiden van Olbia de ss 131 en neem na een kilometer of 8 van het vliegveld de eerste afslag richting sa Castagna, Murta Maria en Padru. Sla bovenaan rechtsaf en na 400 meter volg je de borden ‘Vini Mura’.

Over dit artikel

Vini Mura
Land: Italië