De titel roept misschien allerlei romantische verwachtingen op, maar Robert Schmits, voormalig recensent van restaurants in Italië en tegenwoordig zeer betrokken bij de Romeinse geschiedenis, archeologie en de vereniging “Legio Secvndo Consolaris”, liep de eerste keer snel door om een wat gezelliger eetlokaal te vinden. Inmiddels is hij van gedachte verandert.
Vergelijk nu hotelprijzen in Rome
Een goede Trattoria vinden na een verhuizing naar of in Rome is één van de zaken die hoog op de agenda staan, vooral als je s ‘avonds nog tot half negen aan het klussen bent. Dus kijk je, als je in je nieuwe wijk aan het rondrijden bent, met één oog al naar eventuele leuke restaurantjes, pizzeria’s, osteria’s en trattoria’s.
Na het werk in onze nieuwe flat reden wij, op een sombere en regenachtige novemberavond, richting centrum over de via Appia Antica en zag ik licht branden in een oud gebouw dat de uitstraling had van een trattoria. Er hing geen uithangbord met naamaanduiding maar toch stopte ik om op onderzoek uit te gaan. Mijn beslissing om daar wel of niet die avond te eten was snel genomen want eenmaal aangekomen onder de luifel kon ik door de vensterdeuren de spartaans aangeklede ruimte van de trattoria zien waar een blind paard geen schade aan kon richten. Er waren nog geen gasten maar ik zag wel de waard, te herkennen aan zijn schort, in het midden van het lokaal heftig discuteren met iemand die ik niet kon zien. Het was voldoende om snel in de auto te stappen en in het centrum van Rome iets te gaan eten.
Achteraf gezien gelukkig, lag de Trattoria op de weg van mijn kantoor naar huis en een aantal maanden later ben ik daar tijdens de lunch toch nog een keer naar binnen gestapt. Dit is nu 18 jaar geleden en de Trattoria Priscilla van Alessandro Ratini staat inmiddels bij mij hoog op de lijst van typische Romeinse familierestaurants, ik schuif er bijna wekelijks aan om een fantastisch bord pasta te eten.
Het decor was voor kort nog heerlijk jaren ´50, witgewassen muren en heel weinig onnodige decoraties. Dit was een impressie die mij eerder (paard en geen schade) op het verkeerde spoor hadden gezet. Recent heeft Alessandro het restaurant een kleurtje gegeven en schrijft hij regelmatig ´leuke´ Italiaanse spreuken op krijtborden die hij opgehangen heeft.
Het menu is niet echt uitgebreid maar de kwaliteit van de Romeinse en Italiaanse pastagerechten zoals caccio e pepe, matriciana, pappardelle al cinghiale, gnocchi al ragù en de vleesgerechten zoals geroosterd kalfsvlees met gebakken aardappelen, straccetti con la rucola, involtini di carne con verdure en de polpette al limone zijn allemaal heerlijk. Als we het fruit even vergeten heeft Alessandro eigenlijk maar twee desserts: Tiramisu en crème caramel. Op een schaal van 1 tot tien geef ik de Tiramisu 15 punten en de crème caramel 8. Lokale (Frascati) witte en rode wijn van het huis is goed te drinken en verder heeft hij een aantal flessen wijn uit verschillende streken op de kaart staan.
Alessandro wordt in zijn historische restaurant soms bijgestaan door zijn vrouw Cristina, maar altijd door Hussein die door iedereen met Zuzzu wordt aangesproken.
In de Trattoria Priscilla wordt al meer dan 100 jaar door de familie Rattini gekookt en het pand wordt als Osteria al vermeld op een kaart van Eufrosino della Volpaia uit 1547. Achter de Trattoria bevindt zich de Tomba di Priscilla, een praalgraf uit de tijd van keizer Domiziano uit het einde eerste eeuw A.D. waar het praktisch tegenaan leunt. Aan de overkant van de straat staat het Quo Vadis kerkje en ligt de oprit naar de Catacomben van San Callisto. Een paar deuren verder aan dezelfde kant van de straat bevindt zich het informatiecentrum van de Via Appia Antica waar je eveneens fietsen kunt huren.
Vergelijk nu hotelprijzen in Rome
