De beste Italiaanse recepten voor pasta & risotto

Rode bieten zijn al generaties lang een vast onderdeel van onze keuken, maar het is pas sinds ik in Ligurië woon dat ik deze raap barstensvol vitamine C zo goed als iedere week op het menu heb staan. Bieten eet ik nog steeds het liefst zoals deze hier traditioneel worden bereid, uit de geroosterd in een houtoven (zie foto), in plakjes gesneden met een paar druppels olijfolie uit Taggia, de kleine pittige olijf  uit de boomgaarden achter de Ponente. Werk je het liefst met verse bietjes dan zul je ze eerst moeten koken en daarna schillen. Als je de biet kunt roosteren, wat de smaak en kleur versterkt; zorg er dan voor dat je ze eerst in aluminiumfolie wikkelt, zodat je ze later niet hoeft schoon te maken. Als je voor deze risotto de bieten gaat koken, laat dan ongeveer 3 cm van de stronk en het worteleind intact om te voorkomen dat de bieten "bloeden" in het kookwater. 

Raschera is een kaas die exclusief wordt geproduceerd in de provincie van Cuneo (Piemonte), om precies te zijn in Garessio, een middeleeuws dorp waar de tijd lijkt stil te staan. Deze eenvoudige risotto met Raschera en kastanjes is een typisch streekgerecht.

• wintersport

Dit is een authentiek gerecht uit Napels voor spaghetti con vongole, deze wordt gemaakt met venusschelpen, tomatenpuree, olijfolie en een beetje knoflook. In de Italiaanse keuken vinden we twee begrippen, een recept is rosso of het is bianco. Simpelweg betekent het dat rosso mèt en bianco zonder tomaat wordt bereid. Je ziet dit b.v. bij pizza´s, die we normaal gesproken altijd eerst van een laagje tomatensaus voorzien. Een pizza bianco is dus een pizza zonder dat laagje tomatensaus. Maar je komt het ook elders tegen, zoals deze spaghetti met venusschelpen uit Napels, die rosso is, in tegenstelling tot de meeste andere recepten voor deze pasta, zoals ons andere recept voor Spaghetti alle Vongole.

Een pastagerecht in ingekookte rode wijn en schapenkaas uit de Castelli Romani. Een recept voor een simpele en verrukkelijke pasta geven die hier vandaan komt. De naam van dit gerecht is in lokaal dialect, maar heet ook wel Spaghetti ubriachi, en betekent zoiets als ´verdronken spaghetti´ of misschien is het beter om het ´dronken spahetti´ te noemen.

• wijnproeven

Toen ik voor het eerst dit recept hoorde, moest ik het uitproberen want ik ben dol op alles met verse artisjokken bereid wordt en nu is het er het seizoen voor (herfst/winter). Veel van mijn culinaire tips komen van mijn mede-hondeneigenaren in het lokale hondenparkje. Naar mijn ervaring wordt er nergens zoveel gesproken over eten en worden de beste familierecepten onderling uitgewisseld. Dit is zo'n recept. Je gebruikt voor dit recept ongeveer 2 artisjokharten per persoon en veel bladpeterselie. Verse artisjokken zijn meestal verkrijgbaar vanaf de herfst tot vroeg in het jaar en zijn uitstekend bij een feestelijk maaltijd zoals kerst of met oud en nieuw. 

Wat ik jullie vandaag ga voorstellen is een iconisch recept en ik mag het exclusief in het Nederlands publiceren. Deze risotto werd gecreëerd door de voormalige chef van het Britse koninklijk huis, Enrico Derflingher, in de tijd van Diana en Charles die ook op dat punt totaal verschillende smaken hadden. Het gerecht dat beiden tevreden moest stellen, wordt gemaakt op basis van Carnaroli rijst, rode garnalen en verse kruiden.

In de Marken, de regio tussen Emilia-Romagna, Toscane en de Abruzzen eten ze geen lasagna, hier heet Lasagna 'Vincigrassi' of 'Princisgras'. Dit is volgens kenners de ´koningin aller lasagne´s´,  met maar liefst 7 lagen pasta, een Bechamelsaus en een ouderwetse ragù. Het is het zondagse gerecht dat van grootmoeder tot kleindochter werd doorgegeven en het ontstond in de streek tussen Ancona en Macerata aan het einde van de achttiende eeuw. Het is een van de populairste gerechten die elke toerist die de regio bezoekt wel een keer tegenkomt. Als je ook de pasta zelf wilt maken, heb je maar liefst acht eieren nodig voor een kilo bloem en geen water. 

De Nederlandse vertaling van de titel is misschien niet erg aantrekkelijk, maar Tonnarelli con Uva e Salsiccia, klinkt al een stuk beter. Het is herfst in Italië en dat kan je goed merken op de markten en in de winkels. (Behalve de Halloween pakken en plastic pompoenen) het puilt letterlijk uit met druiven in alle soorten, maten en kleuren. Dus gaan we de druiven ook maar in gerechten verwerken, als snack worden ze de hele dag door al door alle leden van de familie gegeten. De combinatie van de zoete druiven met de pittige verse worst is heel lekker vooral met een beetje zoute Pecorino Romano er overheen.