De beste Italiaanse recepten voor pasta & risotto

Farfalle ai fiore di zucca e zafferano uit Toscane. Ik kan me geen zomerser pasta voorstellen dan dit. De markt ligt vol met courgette bloesems en saffraan is het product van de weelderig groeiende krokus die hiervoor wordt geteeld o.a. in San Gimignano in Toscane maar ook elders. Farfalle zijn de vlinders onder de pastavormen en passen hier goed bij. Bovendien is het goed voor de lijn, dit gerecht en daar moeten we wel aan gaan denken na een paar maanden in Italië.

´Op Florentijnse wijze´ betekent in de meeste gevallen dat er spinazie in het recept verwerkt wordt. In dit recept worden kaas en tomaten toegevoegd, maar een gebruikelijke manier van klaarmaken is ook om zalmsnippers er in te verwerken. Pas het dus aan naar je smaak.

Eenvoudige ingrediënten maken een fantastisch mooie schotel van dit recept. Koop een goede kwaliteit lasagne, het maakt echt veel verschil. Ik heb zelf altijd een probleem met de afmetingen van de lasagnevellen, waarom maken ze die niet zo dat ze ook netjes in mijn ovenschotel passen? Dus ben ik altijd aan het fröbelen om de vellen op de juiste maat te snijden zonder ze te breken. Ik vind de krokante kantjes van lasagne lekker als het uit de oven komt, maar houd je daar niet van, maak dan zoveel bechamelsaus dat ook de randjes nat blijven.

Dit is een super gemakkelijk recept voor pasta met kip. Kip is niet gebruikelijk als authentiek Italiaanse pastagerecht, maar is wel populair in de Noord-Europese keuken. Vlees komt in de Italiaanse keuken bij pastagerechten voor in ragù vorm zoals in het recept Ragù Bolognese of zoals in La Genovese maar verder sporadisch. Hetzelfde is het geval voor vis met uitzondering van schaaldieren en inktvisjes, terwijl er veel gezocht wordt naar pasta met zalm recepten. Hierom heb ik voor onze lezers mijn eigen pasta met kip recept gecreëerd met een krachtige saus van citroen en veel peterselie. En ik herhaal het nog maar eens, gebruik alleen biologische citroenen als je de schil raspt. 

Er bestaat een heel grote kans dat zelfs de ergste mammoni (moederskindje) dit recept, vroeger gekend als 'ulive en chiapparielle in Marinara' (olijven en kappertjes in saus), weet te bereiden. Het recept is eenvoudig en het omhelst tenminste een paar basis ingrediënten van de Italiaanse keuken die je altijd in huis zou moeten hebben: Olijven, knoflook, tomaten (liefst kerstomaten), ansjovis (je mag dit wisselen met tonijn), wat peterselie en olijfolie. Mijn recept voegt hier nog een paar extra ingrediënten bij, maar dat is persoonlijk. Pluspunten: Het is snel klaar te maken, het vult en is rijk aan smaak. 

Deze Pasta al Forno kun je zien als de Italiaanse versie van Macaroni met ham en kaas of zoals je wenst 'Mac & Cheese'. Als je een regionale versie wilt maken kun je de ham vervangen door spek uit Trentino of zelfs Mortadella uit Emilia Romagna. De fontinakaas is gemakkelijk te vervangen door mozzarella wat het geheel iets smeuïger maakt maar het gerecht doet het desnoods ook goed met een jonge Goudse kaas. Als je de smaak iets pittiger wil maken dan zou ik aanraden half om half Parmezaanse kaas en een Romaanse pecorino.

Het Nederlandse woord knoedel en gnocco hebben dezelfde oud-Germaanse voorvader dat houtknoest of klont betekent. Afhankelijk van de streek worden gnocchi gemaakt van maïsmeel, tarwebloem, griesmeel, boekweit, ricotta, pompoen of aardappelen. Net als bij pasta bestaat er een grote variatie aan gnocchirecepten.  Het Nederlandse woord knoedel en gnocco hebben dezelfde oud-Germaanse voorvader dat houtknoest of klont betekent. Afhankelijk van de streek worden gnocchi gemaakt van maïsmeel, tarwebloem, griesmeel, boekweit, ricotta, pompoen of aardappelen. Net als bij pasta bestaat er een grote variatie aan gnocchirecepten. 

• Giro Dolcevia

Rode bieten zijn al generaties lang een vast onderdeel van onze keuken, maar het is pas sinds ik in Ligurië woon dat ik deze raap barstensvol vitamine C zo goed als iedere week op het menu heb staan. Bieten eet ik nog steeds het liefst zoals deze hier traditioneel worden bereid, geroosterd in een houtoven (zie foto), in plakjes gesneden met een paar druppels olijfolie uit Taggia, de kleine pittige olijf  uit de boomgaarden achter de Ponente. Werk je het liefst met verse bietjes dan zul je ze eerst moeten koken en daarna schillen. Als je de biet kunt roosteren, wat de smaak en kleur versterkt; zorg er dan voor dat je ze eerst in aluminiumfolie wikkelt, zodat je ze later niet hoeft schoon te maken. Als je voor deze risotto de bieten zelf gaat koken, laat dan ongeveer 3 cm van de stronk en het worteleind intact om te voorkomen dat de bieten "bloeden" in het kookwater.