Salone degli Incanti in Trieste

Het tentoonstellingscentrum voor moderne en hedendaagse kunst , Ex-Pescheria Centrale in Riva Nazario Sauro 1, gebouwd in 1913, is het werk van de architect Giorgio Polli, die een type functionele en esthetisch aanvaardbare constructie bedacht.

Polli moest enerzijds de technische eisen respecteren die de bestemming van het gebouw dicteerde (de hygiënische eigenschappen, de functionaliteit van de verkoopruimte, een zekere differentiatie en specialisatie van de structuren) en anderzijds de behoefte die het ontwerp moest sturen: de onmogelijkheden, dat wil zeggen het neoklassieke perspectief van de oevers, bijna geheel vrij van havenstructuren en dus open naar zee, afschermen met de invasieve bouw van hangars of grote magazijnen.

De bemiddeling tussen de twee verschillende behoeften leek plaats te kunnen vinden in het model van de basiliek, die zo wordt omgezet naar zijn oorspronkelijke profane functie als markt.

De drie grote beuken maakten alles mogelijk wat een grote commerciële vestiging nodig had, terwijl de structuren van gewapend beton het mogelijk maakten de omtrekmuren te verlichten en te onderbreken met grote ramen.

Dezelfde "geledingen" van het gebouw kregen een specifieke functie: de pronaos, bijvoorbeeld, was bedoeld om visveilingen te huisvesten, terwijl de klokkentoren de zeewatertank maskeerde die "opgetild" moest worden om de verkoopbalies te bedienen. .

Het interieur is een voorbeeld van functioneel purisme. De pijlers van gewapend beton ondersteunen het dak met oplossingen die lijken op die in de bruggenbouw. De belasting van de dakplaat, licht hellend om voor de hand liggende redenen van waterafvoer, wordt verdeeld over het raamwerk van hoofd- en secundaire betonnen balken, die rusten op de bogen. De dragende structuren die aan de binnenkant zichtbaar zijn, zijn aan de buitenkant volledig afgedekt.

Het gebruik, volgens de traditie, van baksteen in de muren (met een decoratief spel van minimale uitsparingen en noodgevallen) en van de witte stenen uitsteeksels, evenals de decoraties in maritieme stijl (boeg en schelpdieren), geven het gebouw een Venetiaans "patina", dat al wordt gesuggereerd door de ligging tussen de dokken van het dok. Het gebruik van enkele hulpmiddelen met een "Palladiaanse" connotatie (de Serliana van de klokkentoren, de dubbele deur van de portiek, de snaarbanen, de thermische ramen) zorgt ervoor dat de Pescheria niet uit de toon valt, voor wie vanaf de zee kijkt,