Wild en Gevogelte Recepten
Wild en gevogelte zijn geliefd op de Italiaanse tafel en niet alleen met feestdagen, konijn, wild zwijn maar ook alle soorten kippen liggen altijd klaar in de supermarkt of bij de slager. Het binnenland van Italië is gezegend met vruchtbare grond, op de heuvels en bergweiden groeit gras in overvloed en veel welgestelden bezaten dan ook een kudde vee, schapen, koeien en varkens. Maar wild werd in Italië meer op prijs gesteld op tafel, omdat het meer smaak had. Zelfs werden de dieren in speciaal omheinde gebieden gedreven, in een ‘leporaria’ bijvoorbeeld, werden hazen kunstmatig bijeen gehouden. Deze omheiningen werden later zo groot dat ook herten en zelfde wilde zwijnen bij elkaar konden worden gehouden om gemakkelijker gevangen te worden. Op Sardinië werden wilde schapen gehouden in door muren omheinde terreinen. Niet alleen kippen, ganzen en eenden werden in grote vogelhuizen gehouden, men vond daar vaak ook pauwen, duiven, lijsters, patrijzen of fazanten, afhankelijk van de landstreek.
De nieuwste recepten
Deze aromatische stoofpot doet me altijd denken aan die frisse herfstavonden in de Toscaanse Garfagnana, zoals er natuurlijk veel zijn. Er gaat niets boven een goede Italiaanse stoofpot met wild en voor wie gedistingeerd wilt eten met een bolletje Barolo ernaast. Je kunt deze van hertevlees, wild-zwijn of gelijk welk ander beest bereiden, mijn persoonlijke voorkeur gaat uit naar wild everzwijn.
KIp met een pittig sausje, een gemakkelijk 1-pans gerecht waar je plenty citroensap en oregano bij gebruikt.
Hoewel vaak wordt gedacht dat dit een Frans gerecht is, omdat het gecreëerd werd ter ere van Napoleon zege bij de Italiaanse stad Marengo, moeten we de herkomst toch echt in Italië zoeken. Men denkt dat Napoleon na de overwinning in een van de herbergen van het stadje kip met een saus van champignons en rivierkreeftjes geserveerd kreeg, vandaar de naam.
Er zitten zeker positieve kanten aan de nieuwe werkelijkheid. Zo ontdekte ik een boerderij bij mij in de buurt, die verse groenten en fruit thuisbrengt. Iedere week krijg ik nu een lijstje toegestuurd met wat Ilario beschikbaar heeft, en ik geef hem door hoeveel, een kilo van dat, een halve kilo van dit, wat flessen wijn, een paar potten huisgemaakte sugo... Om het af te maken doet hij er altijd een paar handen vol verse kruiden bij, want die mogen in een Italiaanse keuken niet ontbreken. Ik vraag daar niet eens om, zo vanzelfsprekend is het. Ook kip kan ik bij hem kopen, maar hoe vraag ik om een ´oude´ kip, zonder het gevaar een geriatrisch exemplaar te krijgen, waarbij ik al kan horen hoe hij die gekke ´stranieri´ beoordeelt.
Een onmisbaar gerecht voor everzwijn op de populaire Sagra del Cinghiale van Capalbio, een mooie middeleeuwse stad op de grens van Toscane en Lazio. Het feest vindt ieder jaar plaats aan het begin van het jachtseizoen in september. De gekaramelliseerd jus van dit gerecht met everzwijn is het lekkerst bij een zachte polenta of over wat tagliatelle. Er zijn in feite twee versies van dit gerecht, deze uit de Maremma Laziale en een versie (moeilijker) die strikt genomen uit de Maremma van Toscane komt, de zogenaamde Cinghiale in Dolce e Forte.
Dit gerecht met wild konijn of haas is eenvoudig, onvoorstelbaar lekker en erg feestelijk maar je hebt er wat geduld voor nodig. De polenta heeft namelijk tijd nodig om op te stijven zodat je het later gemakkelijk in plakjes kunt snijden.
Een eenvoudige variatie op een historisch gerecht met gebruik van ingrediënten uit de Italiaanse volkstraditie: kip, konijnenlever en de onvermijdelijke truffel. Marcello Trentini van het Michelinster restaurant Magorabin in Turijn, maakte een nieuwe versie ter ere van de componist Rossini.
Pollo con melagrana e chips. Dit gerecht ziet er echt feestelijk uit en met de rode granaatappelpitten en de groene takjes tijm lijkt het me een typisch kerstgerecht.